Kaptan ultra-bilgi-depolama-aygıtı'na (UBDA) uzay-günü (27 saat) boyunca geçenleri kaydetmek için odasına geçti. Oda her zamanki gibi incintı; fakat o bu incinlıktan rahatsız olmuyordu. Aksine o bu incinlık olmadan yaşayamayacağını düşünüyordu.
"Ben Kaptan Zafko Bulba, bugün uzayda geçirdiğim 423. uzay-günü. Dünya benzeri olan Hafkaro 473bc'ye olan yolu yarıladım. Artık dünyamızdan oldukça uzaktayım. Gerçi evimiz diyebileceğim yer artık yok.
"Önceki günlerde tuttuğum günlüklerde bu konuya değinmediğimi fark ettim. Benim sonum belli değil, bugün varım, yarın yokum. Bu yüzden belki bir gün bunu dinleyen biri olur diye size evimizin yok oluşunu anlatacağım."
"Savaşmak, insanlığın doğuşundan beri var. Her kurulan devlet zamana göre, ekmek için, su için, petrol için ve güç için savaştı. insanlık M.S. 2610'a geldiğinde artık savaşmanın gereksizliğini anladı ama bunu hiçbir devlet anlamak istemedi. Kargaşa ortamı olmadan kendi çıkarları doğrultusunda devleti yönlendiremeyeceklerini düşündü. Bu yüzden de bir devlet adamı, Will Blackstone, ta 2020 krizinde bile ateşleeyen nükleer füzeleri dünyanın dört bir yanına yolladı. Maalesef dünya yaşanılamayacak hale geldi. Kendi tasarladığım ve o vakte kadar elde ettiğim parayla bir araya getirdiğim uzay gemimle dünyadab kaçtım. Yanıma 950 dünya günü yetecek kadar yemek ve idareli kullanımda yetebilecek kadar su aldım. Tabii bunları toparlarken dünyaya yayılan zehrin bir kısmı vücudumu etkiledi. Sol kolum üzerinde gün geçtikçe büyüyen bir karartı var. Muhtemelen uzayda ikamet edebilecek bir yer bulmadan önce bu beni zehirleyerek öldürecek, ya da bu kolumdaki şey beni zehirlemeyecek ve ben su ve yemek bittikten üç ya da dört gün sonra öleceğim. Bakalım hangisi daha öbce gerçekleşecek." deyip UBDA'sına konuştukları kaydettikten sonra yatağına uzanan Zafko, yalnızlığın tüm bunlardan daha zor olduğunu hatırladı. 2550'den kalma bir filmi odasındaki dev ekrandan açan Zafko, filmi izlerken derin bir uykuya daldı. Ve bu sonsuzluk uykusundan bir daha da uyanamadı.