O akşam patronumun evinde kalacaktım, gel gidelim dedi. Bende tamam dedim ama patronumun dükkanında bir bölüm görmüştüm, silah doluydu, pek umursamamıştım o gün. Kırtasiye dükkanında silah bölümü ne arasın? Neyse arabasına bindim evine gidiyoruz, bir baktım bizim sokağa giriyor adam, sesimi çıkartmadım ama bizim evin önünde durdu. Eviniz neresi dedim, konuşma ve gel dedi. Bizim binaya gelince ben tabi kaçmaya çalıştım ama yakaladı, bizim evin kapısını çaldı ve girdik. Babam tuttu beni ve konuşmaya başladı.

O gün hayatımın değiştiği gündü, babamın mafya babası olduğunu öğrendim. Dükkanına girdiğim adam babamın adamıymış, şansım gerçekten beni yüzüstü bırakmıştı. Babam, okulumu bitirdikten sonra benimde mafya olmamı istemişti, benden sonra bu mafya senin olacak demişti. O an ağlamak istiyordum, her zaman korktuğum mafyalardan biri ben olacaktım, sanki hayat bana bir ders vermeyi deniyordu, hep zengin hayatını rahatça sürdün, biraz da gerçek halini gör der gibi.

Hadi la

Babam yinede okula devam etmemi istiyordu, bende artık babamın işini öğrendikten sonra, parayı nasıl kazandığını öğrendikten sonra o parayı harcamak istemiyordum ama mecburdum, sabahları babam peşime iki üç adam takıyordu koruma olarak, okula giderken ve çıkışta, bu şekilde lise bitti, üniversiteye geçtim ve babam beni karşısına aldı, başladı konuşmaya

Oğlum bu mafyayı ben 30'lu yaşlarımdayken kurmuştum, ama artık yaşlandım, bu mafya artık senin. O an sanki sevindim, ama hani istemediğin bir sevinç olur ya, bende nefret ettiğim birşeyin sahibi olmuştum. Geri tepmeye niyetim yoktu, o mafya artık benimdi. Üniversiteye gitmedim, 2 yıl taksa gittim. Daha fazla normal gençlerle takılmaya başladım, berkecan tarzı değil de fakir ama adam gibi gençlerle. Bu sırada bir kıza aşık oldum, 2 ay sonra sevgili olduk. Bu sırada mafyada işleri gayet güzel yürütüyordum. 3 yıl sonra da evlendim. Hayatımız güzel geçiyordu, ta ki hastalık beni bulana kadar, 44 yaşında 3 ayımı yatakta geçirmek zorunda kalmıştım. Bu sebeple ekipte de işler kötü gitmeye başladı ve polis beni buldu sonunda, arkamdan eşim ve 2 çocuğum ağlıyordu. Hapse girmemin üçüncü ayı bir cenaze,
Opsfentek, 46 yaşında
Ruhuna El Fatiha

Güzel şuku