1. 1.
    0
    zamanın aslında hiç de uzun olmadığının kanıtıdır bu... sırtını sana dayar, saçlarını koklarsın, belini sararsın...

    başını gömer omuzlarına, doya doya içine çekersin onun o mükemmel kokusunu... nefes alış verişlerini boynunda hissedersin sıcak sıcak... sırf onu izleyebilmek için o uykuya dalıncaya kadar uyumazsın... dünyanın merkezi o yataktır o an... ''sabah olsa da o gülümseyen yüzüyle 'günaydın' dese.'' diye iple çekersiniz...

    çok ilginçtir aslında bu... ne özlemek gibidir ne de sevişmek gibi... ama hem özlersin hem de sevişirsin böyle... garip...
    ···