bir barış manço gencinin anıları

babannemi pek severdim... hala daha severim ... bi tanedir babannem benim için... hafta sonları illa bir akrabaya gidilir ya da bir akraba bize gelirdi... hiç unutmam birgün babanneme gidicez... pazar günü yine... sabah sabah annem giydirmiş kardeşimle beni... yine pazar ve adam olacak çocuk günü... annem bağırıyor içerden , kıs o tv nin sesini diye... ama kısarmıyım , barış abi şarkı söylüyor... hemde bilin bakalım neyi söylüyor , süper babanne...

o gün arabada yol boyunca o şarkıyı söyledim... hatta kesmedi babannemin evindede söyledim...

tütütütütü maaşallah , nazar değmez inşallah... süper babanne , seni çok seviyoruz... babannemin o günkü gülüşü hiç gözümden gitmez...

http://fizy.com/#s/1aj70b

bizim nesil aynı masalla uysallaştırıldı hep...

iyi bir çocuk olanlar , ya şirinleri görürdü , ya adam olacak çocuğa çıkardı...

- annnneeeee... benide adam olacak çocuğa zütüüüüürrr !!!
- sen böyle ağlamaya devam edersen barış abi istemez seni oraya... uslu çocuk olursan gidersin...
- ...

çocukluğumuz hep o programa çıkma hayaliyle geçmişti... her pazar tv başına kurulur , yaşıtlarımız ne söyleyeceğini ve ne hediyeler alacağını görmeyi beklerdik...

ha birde işin hediye boyutu vardı... bir nesile diş fırçalama alışkanlığı kazandıran adamdır aynı zamanda barış abi...

programa katılan her ocuğa bir diş fırçası ve diş macunu hediye eder , program biterken de çocuklar kocaman bir kutu içinden beğendikleri hediyeleri alırlardı... erkekler için kocaman arabalar , kızlar için bebekler... büyük bir kıskançlıkla izlerdik yaşıtlarımız... ben orda olsam acaba ne hediye seçerdim diye düşünürdük hep... ve her akşam yatmadan önce dişlerimizi fırçalardık... çünkü barış abi soruyordu "dişlerini fırçalıyor musun?" ve anlamak için "göster bakalım dişlerini ne kadar beyazmış ?" diye ... aman barış abiye rezil olmayalım , dişleri fırçalamak şart... her akşam yatmadan önce dişler fırçalanır , sonra anne ve babaya gösterilir...

"bıbı dışlırım bımbıyız ılmışmııı ?"

80li yıllar...
bizim nesil henüz daha çocuk...
televizyon daha 4 kanallı o zamanlar...
ve bir çocuğun izleyebileceği tek şey çizgifilmler...
voltran , şirinler , he-man , heidi falan işte , klagibler...
şimdiki gibi ne çocuk kanalları var , nede her kanalda çocuk programları...
ama öyle bir program vardı ki...

7den77ye...
bir efsane , bir klagib... o dönem çocuklarının çizgi film olmamasına rağmen hiç kaçırmadığı nadir programlardan... barış abi dünyayı gezer, yeni yeni memleketleri gösterirdi bizlere... şimdi türevleri dolu ekranlarda... en basit örneği ayna programı...

ama büyük bir farkla , 7de77yenin sonunda adam olacak çocuk vardı...
yaşıtımız çocuklar tv ekranında çıkar , barış abi onlara sorular sorar , bir şarkı söyletir, sonrada alkışlarla yerine uğrlar (!) dı...

veee emreyi kooccaman alkışlarla yerine uğurluyoruz... hani emrenin puanları puanları görelim ! 10 puan 10 puan 10 puan...

barış manço şarkılarıyla büyümüş bir genç neler yaşamıştır... öldüğü gün neler hissetmiştir... yaş ortalaması 18-23 arasında olan sizler büyük bir ihtimalla bilemezsiniz... o zaman anlatayım...

barış manço benim için orhan gencebay ile birlikte türkiyenin gelmiş geçmiş en büyük ismidir... çocukluğumuz süperbabanne yle nane limonla geçti bizim...

adam olacak çocuğu anlatıcam şimdi size...

7den 77ye yi...

okurken dinlemeniz için :

(bkz: barış manço sevenler buraya)

bu başlığı okurken gözlerim dolmuştu... her şarkıyı tek tek dinlemiştim o gün... kasharizm panpama da teşşekkür ederim , bilmeyen yeni nesile barış abiyi öğrettiği , bizlere de unutturmadığı için...

başlıyorum beyler...