O zaman üniversite 3.sınıftayım. Bir bankaya staj başvurusu yapmıştım internetten, adamlar çağırdı. Cebimde doğru düzgün para yok. Dışarıda giydiğim kıyafetler her zaman winmaks her zaman elsivaikiki. Ulan dedim bankaya gidiyorum biraz şeklim olsun, o arada bi kitapçıda parttime çalışıyorum günlük 40 TL'den. patron cemil abiye dedim bana 150 türkiş lirası avans verir misin, avans ne mqdum çocuğu dedi, suratıma tükürdü ama neyseki verdi.

o zamanlar oturduğum semtin ara sokaklarında Milano'da yüksek okul okumuş özel terzi jeykıp abi var. Özel florasanlı tabelası ile YAKUP ÖZEL GiYiM. gittim buna dedim abi böyleyken böyle, bana takım elbise lazım, şükürler olsun bir ayakkabbım var, 150 türkişim de var bana kıyak bir takım ver janti olayım. sağolsun özel çin ipeğinden yapılmış, Milano makası ile kesilmiş bir siyah takım yaptı. Ulan dedim tipimi gibim harbi yakışıklı oldum. en son üzerimdeki takım elbise 5/A mezuniyetinde giydiğim krem rengi sünnetlik. Neyse aldım takımı, köşküme doğru yola çıktım.

ÖZET 1) TAKIM ELBiSE ALDIM

Yuvama geldim güzide bir semtte 35 metrekare evde tek başıma kalıyorum. Yan apartmandaki komşum ve üst kattaki sesli gibişen abi ve ablalarım kalorifer yaktıklarında ısınan, kot 2 harika bir ev. gel zaman git zaman günler günleri kovaladı aylar ayları. kutup ayıları güneşten bronzlaştı ve görüşme günü geldi. bindim otobüse bastım akbilimi, amuha godumun dev gibi kulelerden birine gircem. hiç bu kadar büyük yapılar görmemiştim. içimden "omay gat its so big" diyesim geldi, sigaramı içtim tek celsede yere atıp üstünü çiğnedim. Kapıdan girerken bildiğimiz döner kapılardan geçmek gerekiyor. Ulan anasını avradını gibtiğimin evlatları, AVM'de 12 kişi yanyana geçiyoruz o kapıdan, ben ne bileyim bu gibtiğimin kapısı tek kişilik. ulan bir daldım döner kapıya öndeki saygıdeğer abimizin afedersiniz pantalon, ayakkabısını gibtim, arada arkadan güzel de fortladım. sesim de muallak gibi çıktı: "abi pardon yah". içinden aqdum ibişi demiştir bana, kendisinden bir kez daha özür diliyorum huzurlarınızda.

ÖZET 2) GÖRÜŞMEYE GiDiYORUM.

Daha sonra güvenlik var önümde x-ray cihazlı, bomba uzmanı köpeklerde yanlarında bekliyor, özel kıyafetlerini giymiş bomba imha uzmanları da hazır her şey süper ama kimse o gibik x-ray'den geçmiyor, telefonlarını çıkarmıyor, bozuk paralarını dökmüyor. Ulan bende 7-8 tl bozuk, 8'li anahtar, saf metal tokalı aqdum kemeri var. lan dedim bende geçmim yandan sıvışim. kapıdaki hanumefendi demez mi pardon beyefendi. üstüme alınmadım amq beyefendi ne? sonra bayan üzerime su dökünce irkilerek baktım ve buyrun dedim. sonra cihazdan geçmek zorunda kaldım, geçerken o kadar çok öttüm ki nerdeyse ayakkabbımı da çıkarttıracaktı kevaşe. aq gelen geçen bana bakıyor bomba uzmanı köpek ve uzmanlar tetikte. neyse aq tam 10 dakikada geçtim gibtiğimin kapısından yemin ediyorum. neyse bu arada terledim.

ÖZET 3) BiNAYA GiRDiM.

Size zütümün üzerine yemin ediyorum içerde her kes mini etekli, meme dekolteli, fıstık gibiler. ulan dedim bakma. bakma çünkü fena olacan. birine sormam lazım nereye gidecem diye, bi abi var emekçi bi insan yerleri siliyor. abi dedim resepsiyon nerde, evladım burası otel mi resepsiyon nedir? dedim allah belamı versin. üzüldüm lan kendime, acıdım. neyse emekçi abimiz tarif etti buldum. memesi güzel, yüzü güzel, içi nasıl gibimde olmayan bir bayanla karşılaştım. merhaba dedim, staj görüşmesi için gelmiştim. ismimi sordu, ismim sekiz harfli bir öz türkçe olan isim ama şu hayatta size yemin ediyorum ismimi tek seferde anlayan bir insan oldu. yalanım varsa gibsinler. adın ne diye soruyor kevaşe, diyorum x, kodlar mısın diyor? saymaya başladım ankara, bursa, yozgat, trabzon. millet var yanımıza gelip giden bu aqdum evladı neden şehirleri sayıyor diye bakıyor. Neyse sonra hallediyoruz, bayan bana eşlik etmesi için bir güvenlik çağırıyor. Asansöre biniyoruz ama ne binmek.

ÖZET 4) YAKA KARTINI TAKTIM, ASANSÖRE BiNDiM, GÖRÜŞMEYE ÇIKIYORUM.

Asansörde 2 bayan bir ben bir de sekuriti var. bayanlar en başta belirttiğim gibi giyinmemişler. kule o kadar yüksek ki ineceğim kata çıkmam 40 saniye sürdü. Bu arada üstünüze afiyet benim osman şahlandı, lan düşünmemeye çalışıyorum ama aqdum gibişine söz dinletemiyorum. pantolonda kumaş olduğunda malafat belli oluyor. Neyse hanfendilerle aynı katta indim. atlar nasıl burun farkıyla önden gider bende benim osmanla yarışta birinci konumdayım. geberecem korkudan. insan kaynaklarında çalışan necmettin bey beni karşıladı ve osmanla göz göze geldi inanamadı. bende inanamadım. ölüyorum utangaçlıktan içime çekiyorum elim cebimde baksıra iliştirmeye çalışıyorum. neyseki hallettim bir şekilde. Sonra form doldurdum görüşme için odaya gircem.

ÖZET 5) YERSiZ BiR GiP KALKIŞI

Odaya girdim, 2 bay 1 bayan beni bekliyorlar. Ama heyecandan o kadar terlemişim ki, merhabalaştıktan sonra müsade ederseniz ceketimi çıkarabilir miyim dedim, tabi dedilker. koltuktan kalkarken anasını gibim osurdum. uzun soluklu ve kokulu olmadı ama ses çıktı. ya arkadaş öleyim ben dedim, kalbim yerinden çıkacak. şu yarım saatte utandığım kadar hiç utanmamıştım. Sağolsunlar şok bakış atmak dışında bozuntuya vermediler ama ben öldüm zaten mq orda. gibseler ses çıkartamam.

ÖZET 6) GÖRÜŞMEYE BAŞLADIKTAN SONRA OSURDUM.

Bana sorular soruyolar işte yok en sevdiğin renk ne, ıssız bir adaya düşsen yanına ne alırsın falan bende anlatıyorum küreselleşen dünyada esmer, kumral, sarışın falan alırım. Osuruk unutulmuş, pozitif gidiyor her şey. 20-25 dakika sürdü görüşme. En sonra teşekkür ederiz dediler, tam tokalaşcaz ayağa kalkıyoruz. Cırt ! Ananın amı ya dedim ananın amı bu kadar şey üst üste gelir mi, ananın amı dedim ! Pantolon sol taşşağın alt hizasından yırtıldı bi 10-12 cm. Adamlar kafalarını 10 derece yatırıp yırtığa bakış attılar. O an dedim burdan çıkim bileklerimi kesecem. Kapıdan çıktım sekuriti beni bekliyor, 15 20 metre ona doğru yürüdüm. Bu arada bir kaç kişi benim yırtığa bakıp gözlerini kaçırdı.

ÖZET 7) GÖRÜŞME SONUNDA PANTOLONUM YIRTILDI.

Binadan çıktım, şöyle bir bakış attım, gerçekten ayağa kalkmış gibe benziyordu ve beni o dört duvarın arasında gibmekten beter etmişti.

Aradan 1 ay geçti, biri aradı maalesef dedi, "olumsuz" sonuç.

Hayatımda hiç bu kadar utanmamıştım beyler.

Hikayedeki her şey maalesef doğrudur.

ÖZET 8) GiBiLMEKTEN BETER OLDUM.