Öncelikle uzun olucak pmplar rez alın şimdiden sizin entryleriniz benim motivasyon umu artırıyor.

Yıllardan 2009-2010 üniversite den mezun olmama 1 sene kalmıştı. Anne baba küçükken vefat etmişti. Hayatımı yalnız yaşıyordum anlıyacağınız. Çok sevdiğim bir dayım vardı. Onun sayesinde okuyordum. Sağolsun ev kiralamıştı bana da bir miktar para veriyordu.

Neyse günlerden pazardı. Evde domates kalmamıştı. Bende tüm pazarı dolaşıyor kendime ucuz domates arıyordum.

Birden o kızı gördüm. Tüm dünya durdu sanki. Kırmızı bir atkısı vardı. inanılmaz güzeldi dakikalarca bakakaldım ona. Başka bir kızla konuşuyordu. Adını öğrenmeliydim fakat sorucak cesaret bulamıyordum. Elimdeki domates poşeti elimden kayıverdi ona bakarken. Hepsi yere düştü inanmazsınız rezil oluyordum.

Konuştuğu kız birden

+Ayy çekil ordan Ezgi salağın biri domatesleri düşürdü.

Ben halen sanki dünya durmuş gibi hissediyordum.

Rezz alın devamı geliyor.

Bitince editleyeceğim beyler.

manyamisherif efsane hikayeler

Beyler az gibleyin mk rez felan alın da duvara mı anlatıyoruz.

Ya beyler giblemiyonuz az rez alın gelicem amk.

Ve gerçekten kalabalığın arasında ilerliyordu. Belkide hayatımda beni bu kadar hiçbirşey mutlu etmemişti. Onu yani Ezgi yi bulmuştum kaybetmemiştim.

Az bir süre sonra sola doğru sapıp sokağa girdi. Bende peşinden gittim.

Sanki peşinden gittiğimi anlarmış gibi hızlandı hızlandı. Aniden sokağın köşesinden döndü. inanılmaz bir depar attım. Hemen baktım sokağa. Bulamadım onu. Yok olmuştu sanki yer yarıldı içine girdi yada uçtu ama yoktu yok.

Bulmalıydım onu hemen evini öğrenmeliydim. Ama öyle olamadı bulamadım onu, Ezgi yi.

Oradaki pazarcının iyi misin evladım demesiyle uyandım. Kem küm ederek özür diledim ve yere eğilip domatesleri toplamaya başladım. Kafamı kaldırdığımda ise kız yoktu. O an yüreğimde inanılmaz bir acı hissettim kaybetmemeliydim onu kaybedemezdim.

iki yoldan birini seçip peşinden gitmeliydim. Sanki kalbim bana sağdan gitmemi söyledi. Bende o yöne doğru yardırdım. Belki bir ümit bulurum diye.

Dönmek istemedim. Hep orda kalmak istiyordum. 2 buçuk saat orada bekledim. Sonra evime döndüm.

Gece gözüme uyku girmedi hep onu düşünüyordum onu bulmam lazımdı.

Sabah olur olmaz çıktım evden yine o sokağa gittim. Beklemeye başladım. Beklerken bir fikir geldi aklıma. Genellikle insanlar sahip oldukları binaya kendi soyisimleri verirlerdi.

Oradan da Ezgi nin bir sosyal medya hesabını bulabilirdim. 25 e yakın binanın isimini alıp eve döndüm.

Açtım bilgisiyarı aramaya başladım. O gün dersede gitmedim 15. ye geldiğimde buldum. Ezgi mutlu imiş soy adı.

Sanki ölen annem veya babam uyanmışta yanıma gelmiş gibi mutluydum.

Sabah olur olmaz gittim aynı sokağa.

O an bana herşey güzel geliyordu. Nefret ettiğim dünya birden çok güzel bir yer haline gelmişti diye düşünürken birden kapı açıldı.

Ezgi çıkmıştı dışarı. Yine o an yaşandı tekrardan dünya durdu. Tek gayem onu orada öylece hayretle seyretmekti.

Yürümeye başladı bende peşinden gittim. Ama sanki uçuyordum ve dünya durmuştu ve birden Ezgi dönüp bana baktı. Sanki hedeflemiş gibi tam da gözümün içine. Belki 5-6 saniyeydi ama benim için haftalar gibi geçmişti.

Tekrardan yürümeye başladı. O karşı kaldırımdaydı bende şuursuz adımlarla karşıya geçiyordum ki aracın teki kornaya basarak bana çarptı.

Hatırladığım tek şey Ezgi nin sesi ve bir karartıydı.

iyide bunun akp dönemiyle ne alakası var

Up upupuppupu lan guzel seri at panaap

Biz de cok yasadıkta panpa yazarak anlatılmaz be

Rezerve

Rezzerved okurum babo

Rez amk devam et

Rezerves

Rezervasyon ücreti yok

Rez zaman is a great place to work for and it is a great place to work for and it is a great place to work for and it is

Duvara anlat daha ii

iYi BiRŞEYE BENZiYOR AMEKE

Anlatsana pampa devam

Rezervasyon