Rezerve

Rezzzerved

Rez pnp

Rezerve

Koyem şunu şuraya bi ara okurum

REZarvuar

Rezerve

Yaz lan sardı

rezzerve

Eve gidemedim ancak telefondan da olsa yazıcam artık yerlerinizi alın başlıyoruuz.

Rezerved

Rez bakarım

Soluksuz koşuyorduk. Bir yandan da sayıları tekrarlıyordum. Okları takip ede ede koşmak zor geliyordu çünkü görmekte zorlanıyorduk. Oklar bitmişti solukluğa kafamızı kaldırdık ancak ortada ne barınağımız ne de taş vardı. Bulunduğumuzun yerin aksine otlar ve çalılar değil tropik çicekler vardı etrafta.

ikimizde şaşkın şaşkın birbirimize bakıyorduk. Oklar bitmişti. çizmedin mi? diye sordum. her bir metre de çizdim hemde diye karşılık verdi. Hiç bir şey anlamamıştık. Sanki biri arkamızdan okların istikametini değiştirmişti.

Şaşkın bir şekilde etrafta geziniyorduk. Bi ara kaandan ayrılıp ters yöndeki bir çiceğin yanına gittim. Çicek diğerlerinden farklı görünüyor parıl parıl pembemsi bir renkte parlıyordu. Birden kaanın çığlığıyla irkildim. Hemen arkamı dönüp kaana baktığımda ortalıkta yoktu. Az önce olduğu yöne doğru koşarak gidiyor bi yandan da KAAN! diye bağırıyordum. Aniden Kaa... bağırırken sesim yarıda kesildi ve ayağım boşluğa çıktı. Bir yerden aşağı düşüyordum.

Ancak 8 9 saniyedir düşmemiştim. Neyin üstüne düşersem düşeyim yaralanacak hatta belki de ölecektim. Aklımdan bunları geçirirken buz gibi suyun içinde buldum kendimi. Daha önceki düşüşümden kalan bir travma olsa gerek gözlerimi kapatamıyor nefesimi tutamıyordum. Su yuttuğumu fark ettiğimde göz kapaklarının kapandığını hissediyordum fakat hareket kabiliyetim sıfırdı ve gözlerim tamamen kapandı.

gözümü açmamla birlikte sarışın kız 20lik haşmetliyle beni gibiyordu keypadide kaana sokuyordu kaanın neden bağırdığını şimdi anlamıştım. buda böyle bi anımdır

Gözlerimi açtığımda kaan bana bakıyordu. Göğsüm ağrıyor ve gözlerimde az da olsa bulanık görüyordu. ne oldu? Nereye düştük dedim. Kaan gözleri apaçık kafasını sallayarak bana bakıyordu. Ayağa kalktığımda bana değil boşluğa baktığını fark ettim ve sorumu tekrarladım. Sallanmasını durdurmadan gözleri sabit parmağıyla bir yeri işaret etti. Gösterdiği yete baktığımda nutkum tutuldu. Uzun bir koridor ve kenarlarına dizilmiş bilgisayarlar vardı. nerdeyiz lan? Noluyor burda? Yeter artık GiTMEK iSTiYORUM diye titreyerek bağırmaya başladı.

Kaana sarılıp sakin olması için kurtulacağımıza dair umutlar mırıldanıyordum. Ancak kendim de farkındaydım burası rastgele normal bir ada değildi ve kurtulma umudum benim dahi çok azdı.

Kaan'ın son yaşadıkları zaten normalde dahi pgibolojisini aşırı bozmuşken bunları yaşaması onun için gerçekten zor olmalıydı. Rehine kurtarmadaydık. Bir grup terorist sivil rehinelerle bir bakımevine girmişti. Etrafını sarıp uyarılar verip içeri girmek için bekliyorduk. O anda kaana haber gelmişti. Karısının bulunduğu kuyumcuyu soymayan gelen bir soyguncu karısını karnından vurmuş ve kaçmıştı. Kaan haberi aldığında gözleri dolu dolu ve kıpkırmızı olmuştu. O an komutanımız gir emrini verdiğinde kaan da tereddüt etmeden bakım evine girdi ve arka koridorun camından teroristlerin arkasından dolaşmasıyla 6 tane sivilin hayatı kurtulmuştu sayesinde..

Görev bittiğinde son gaz hastaneye doğru yola çıkmıştık ancak kara haber yolda gelmişti. Kaanın eşi ve 2 aylık bebeği yoktu artık. Kaanın göz yaşı durmuyor ancak ağlamıyordu. Direk karşısımda keskin bakışlarla gözünü kırpmadan bakıyordu. O günden sonra da kaanın pgibolojisi hiç düzelmemişti. Olay zaten tazeydi.

Kardeşlerim eve doğru yola çıkıyorum iftara yakın anca varmış olacağım. O yüzden iftardan sonra 11 12 gibi burda olacağım.

Hikayenin ısınma turları bitiyor ve yavaş yavaş gerçekler ortaya çıkıyor yerinizi alın.

Rezzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

Rezimi aldım bekliyorum