1. 316.
    0
    Esasında, bu baba sorununu derinden derine işleyen bir diziden bahsetmem lazım: Behzat Ç. Baba figürüyle yaşanan sorunlar, babaların yaşadığı problemler, babasızlık duygusu… O kadar iyi anlatılıyor ki… Hele, bizimki gibi babasıyla genelde sorunları olan bir toplum için, bağımlılık derecesinde güzel bir yapımdı.
    ···
  2. 315.
    0
    Tebrik ederim.
    ···
  3. 314.
    0
    sen de böyle hissetmiş miydin baba? Ya da böyle hissediyor musun? Benimle ilgili, herhangi bir şey hissediyor musun? Aslında bu soruları sana sorabilmem, bu yazdıklarımı sana okutabilmem, bu videoyu sana izletebilmem gerekirdi. Ama, bunun mümkün olamayacağını kavradım artık. Ben buraya kırgınlıklarımı dökerken, senin hiç haberin olmayacak. Sen yine, çocuklarını yetiştirebilmiş olmakla övüneceksin, kendini hiç sorgulamayacaksın.
    ···
  4. 313.
    +1
    @311 benim bugünümde bunu yapma bana panpa içim dışım gibildi zaten yapma
    ···
  5. 312.
    0
    ya da şu;baba olmayı anlatıyor iskender:

    http://www.youtube.com/watch?v=t6g6oWYDcTY
    ···
  6. 311.
    0
    komedi dizisi değil mi bu? Sahnenin başında da sonunda da komiklik var. Ama, işte ben o aradaki kısma takılıp kalıyorum. Adam karşısına alıp, oğluna bir şeyler anlatıyor, kendi yaşadıklarından örnekler veriyor. Yani, aralarında gerçekten bir ilişki var. Ben, bunu hiç hissedemedim.
    ···
  7. 310.
    0
    iskender Baba- Mecnun ilişkisi. Mesela, babamla şuna benzer bir konuşmayı hiç yapamadım:

    http://www.youtube.com/watch?v=u1qcn39QwXE
    ···
  8. 309.
    0
    Leyla ile Mecnun niye çok izleniyor? Birçok sebep sayabiliriz; herkesin favori bir karakteri var: ismail Abi, Erdal Bakkal, Mecnun vs. Ya da, hikâyenin samimiyetini seviyor, içinde geçen geyikleri seviyor, duygusallığını seviyor vs. Benim için de birçok sebep var, ama beni bu diziye en çok bağlayan tek bir sebep var:
    ···
  9. 308.
    +1
    Sen de kendimi gördüm desem yabancı gelmez sana.
    ···
  10. 307.
    +1
    reserved
    ···
  11. 306.
    0
    Çocukluğu elinden alındı, gençliği ipotek altında.
    ···
  12. 305.
    0
    Bir de, yalnız bir genç var. Bir bankta oturmuş, baba- oğlu izliyor. Yaşlı gözlerle. Hayatta babasının elinden tutmanın, başının okşanmasının, babasıyla beraber gülmenin, kendini güvende hissetmenin ne olduğunu bilememiş bir genç. Hiçbir zaman da bilemeyecek. Bu çocuk, hiçbir zaman büyümeyecek. Ama, hiçbir zaman da çocuk olmayacak.
    ···
  13. 304.
    0
    Babasının elinden tutmuş, paytak paytak yürüyen bir çocuk. Güvende hissediyor kendini, sağa sola yalpalasa da, yolunu göstereceğini bildiği bir adamın elinden tutuyor. Çocuğunun elinden tutmuş, eğilip onun boyuna yaklaşmaya çalışan bir adam. O eli, mümkün olduğunca hiç bırakmaması gerektiğini iyi biliyor. Yanında olamasa da, o elini hissettirmesi gerektiğinin farkında. Ara ara oğlunun saçını okşuyor, onunla beraber gülüyor, elinden sımsıkı tutuyor.
    ···
  14. 303.
    +1
    O sırada, babası “hadi gel oğlum, abiyi rahatsız etmeyelim, dinlendik yeterince” dedi ve bana “iyi günler” diyip kalktı. Giderlerkenki o görüntüyü, hiç unutamıyorum:
    ···
  15. 302.
    +1
    “Peki, ona söyle yanına gelsin. Bak ben hep babamla geliyorum.”

    “tamam” dedim, yutkunarak. “Söylerim gelir.”
    ···
  16. 301.
    +1
    Var mıydı?

    “Var, ama şimdi yanımda değil” dedim.

    Ne zaman yanımdaydı ki?
    ···
  17. 300.
    +1
    “Evet oğlum” dedi babası. Tekrar bana döndü “Bak, babam da öyle söyledi. 4 yaşındayım ben. Sen kaç yaşındasın?” “20 yaşındayım” diyip güldüm.
    “Senin baban yok mu?” diye sordu bana.
    ···
  18. 299.
    0
    “Seni rahatsız etmiyoruz, değil mi” dedi adam. “Yok, hayır” dedim gülümseyerek. “Bu delikanlı kimi rahatsız edebilir ki?” Çocuk, o sırada bana bakıp gülümsüyordu. Daha da keyiflenmiştim. “Kaç yaşındasın bakalım sen?” diye sordum. “4 yaşındayım” dedi ve babasına döndü: “De mi baba?”
    ···
  19. 298.
    0
    Yanında da babası.
    ···
  20. 297.
    0
    Cıvıl cıvıldı. Parkta yürüyüş yapanlar, sohbet edenler, sevgilisiyle muhabbet edenler, tek başına aylaklık edenler… Her türden insan vardı. Ben de, büyük bir keyifle gazetemi okumaya başladım. Bir müddet sonra, yanıma birileri oturdu. Baktım, 3- 4 yaşlarına bir erkek çocuğu, bana bakıp gülümsüyordu.
    ···