1. 151.
    +1
    Deniz kenarında oturanlar bilirler, denize girmek, yüzmek, bu tip yerlerde çok mühim meselelerdir. Çocuklar, küçük yaşlardan itibaren denizle haşır neşir olduklarından, iyi yüzerler. Ben de onlardan biriydim. Ama bir sorunum vardı: Boyumu geçen yerlere gidemiyordum. Korkuyordum.
    ···
  2. 152.
    +2
    Etrafımdaki çocuklar, hep anlatırlardı: “Oğlum, babam beni derine zütürdü, yüzmeyi öğretti.” “Hiç korkmadınız mı lan?” Diye sorduğumda ise, “Babam yanımdaydı, niye korkayım ki?” Diye cevap verirlerdi. Bense, babanın yanında olması ve korkmama kavramlarını bir türlü yan yana getiremiyordum. Baba, bana bir güven vermekten çok, o güveni benden alan bi kavramdı. “Ya yanlış yaparsam” düşüncesi, yiyip bitiriyordu beni.
    ···
  3. 153.
    +2
    “Babam yanımdaydı, niye korkmayayım ki?”
    ···
  4. 154.
    +2
    Lojmanda, çocukların çok sevdiği bi kadın vardı: Fatma Teyze. Bize hiç küçükmüşüz gibi davranmazdı, birer büyük gibi karşısına alır, saatlerce konuşurdu. Bi gün, Fatma Teyze, lojmandaki 15- 20 çocuğu aldı, denize zütürdü. Çok eğlendik. Yüzdük, şakalaştık, muhabbet ettik. Ama bi sorun vardı; bütün çocuklar derinde yüzebiliyordu; sadece bir çocuk, iskelenin en ucunda dikilmiş onlara bakıyordu: Ben.
    ···
  5. 155.
    0
    Fatma Teyze aşağıdan bana “Gel” dedikçe, korkumdan geri geri gidiyordum. Sonra, garip bir şey oldu. Biri, arkamdan itekledi beni, suya düştüm. Su, neredeyse benim iki katım kadardı. Çırpındım, dibe doğru gidiyordum. Sonra, refleksle ve içgüdülerle yukarı çıktım. Fatma Teyze, tuttu kolumdan, gülerek “Başka türlü gelmeyecektin” dedi. Ne olduğunu anlamamıştım. iskeleye baktığımda, Oğuz’u gördüm. Meğerse, Fatma Teyze ona söylemiş, o da beni suya itmiş. Artık derinde yüzebiliyordum. Mutluydum. Ben de onlardan biriydim.
    ···
  6. 156.
    0
    Ya batarsın, ya çıkarsın. içine girmeden, sonucu bilemezsin.
    ···
  7. 157.
    0
    Bunu, babama anlatmakta sabırsızlanıyordum. Her denize gittiğimizde, babam çok uzaklara giderdi, sadece kafası görünürdü. Hem korkardım, hem de gururlanırdım. “Benim babam en uzağa gidebiliyor!” işte, artık ben de onun gibi gidebilecektim. Benim de, sadece kafam görünecekti kıyıdan.
    ···
  8. 158.
    +1
    @129 90'lı yıllarda panpa.
    ···
  9. 159.
    +1
    devam devam yardır panpa
    ···
  10. 160.
    0
    Bu sevinçle, eve döndüm. Akşam, babam geldiğinde olayı anlattım. Fatma Teyze’nin bizi denize zütürdüğünü, Oğuz’un beni ittiğini, Fatma Teyze’nin bunu istediğini, benim de artık derinde yüzebildiğimi, her şeyi anlattım. O kadar heyecanlıydım ki, anlatmam bitince nefes nefese kalmıştım.
    ···
  11. 161.
    +1
    ···
  12. 162.
    +1
    Babamınsa tek dediği şu oldu: “E, zaten bugüne kadar öğrenmemen hata. Hem yanlış yapmışlar, öyle yüzme mi öğretilirmiş. Hadi, ben yatıyorum.” Her zamanki gibi, sevincimi kursağımda bırakmayı başarmıştı. Bu konuda çok başarılıydı.
    ···
  13. 163.
    +1
    “Hem yanlış yapmışlar, öyle yüzme mi öğretilirmiş.” O zaman sen öğretseydin baba…
    ···
  14. 164.
    +1
    bu gecelik de bu kadar gençler, yarın görüşmek üzere... okuyanlara sonsuz teşekkürler...
    ···
  15. 165.
    +1
    rezerved
    ···
  16. 166.
    +1
    benim babamda tam bir oc ya Allah belasını versin ne desem bağırıyor oruspu cocu
    ···
  17. 167.
    +1
    iyi geceler başkan çok sarıyor amk
    ···
  18. 168.
    0
    @138 çoğu öyle zaten.
    ···
  19. 169.
    0
    @139 eyvallah panpa.
    ···
  20. 170.
    +1
    Babanın başında olmaması daha iyi bence
    ···