GÜNAYDIN MiLLET (NE GÜNAYDINI ÖĞLEN OLDU AMK DEDiĞiNiZi DUYAR GiBiYiM) DEVAMMM

Dalları dikkatlice seçiyordum inmek için. Ama çok yüksekti. içimden sövüyordum resmen kıza. Öğrenmesem ne olacaktı ki? Ben ona zorla fizik, kimya veya matematik öğretiyor muyum? Eğer bunu gerçekten Kara’nın dediği atalarım istiyorsa atalarıma da sövecem şu anki halimle. Yarın yeni sınıfımda derse girecem ve eğer ağaçtan inemezsem geç kalırım.

Kara-“Başka şeyler düşünme. Ağaçtan nasıl ineceğini düşün.” Taa oradan mı anladı yani benim başka bir şeyler düşündüğümü? Bu kız adamı öldürür. Ama korkudan. Dallara baktım. Diğer ağaçta çürük olan taraflar bu ağaçta bayağı sağlamdı. Ayağımla da kontrol ettikten ettikten sonra bütün vücudumla diğer dala geçtim. Bir an ayağım kaydı ama neyse ki yukarıdaki dala tutunuyordum da düşmedim. Ben bu ağaçtan tahmini 3 saatte inerim ve akşam olur. Babam da beni öldüresiye döver bu sefer. Daha hızlı bi yol düşünmeliydim. Ve daha güvenli. Kara inerken nasıl inmişti ağaçtan? Düşünmeden direk ayaklarını dallara atarak. Ben de öyle yapacaktım. Direk dallara ayaklarımı atıp aşağı inmeye başladım. Gerçekten de işe yarıyordu. Ama tabiki aksilik çıkacak ilk yapışımda. Ayağımı dalgınlıktan boşluğa attım ve aşağı düşmeye başladım. Tam öldüm diye düşünürken son anda Kara tuttu beni. Bu kız gerçekten güçlü amk. O kadar hızda o düşse ve ben onu tutsam toprağa gömülürüm.

Kara-“Ağaçtan indin. Tebrikler.” Ne yani? Bu muydu? Aşağı atlasam beni yakalayacak mıydı? “Ağaçtan düzgün inememiş olsan da mantığını anladın.”

Beni yere bıraktı ve ayağa kaltım. Ergenlik içgüdülerim bana bağırıyordu. “Teşekkür etmek için sarıl ona.” gibtir lan oradan. Teşekkürle hiçbir alakası yok. Göğüsünü hissedeyim diye. Ama istemsiz bir biçimde sarılırken yakaladım kendimi.

Kara-“Bir bine ne yapıyorsun?”

b-“Teşekkür ediyorum. Sizde böyle değil mi?” Kara gülmeye başladı.

Kara-“Bizde erkekler sarılmaz. Sağ elini yumruk yapıp sol omuzuna sertçe vurur ve diz çöker.” gibtir lan. Ne yapacam amk. giberim ergenliği. Ergenlik hormonlarım bile “O kadar da değil amk.” diyor. Sonunda ortak bir noktamız oldu.

b-“Direk teşekkür ederim desem olmaz mı?”

Kara-“Senin tarafında teşekkür sözcüklerle söyleniyorsa neden olmasın. O zaman neden sarıldın?” Haah. Açtım girin. Kız benden daha iyi açık yakalıyor.

b-“Öylesine yapmıştım. Hoşuna gider diye düşündüm.” dedim. “Haydi artık gidelim.” dedim ve ağaca dokundum.

Kara-“Yarın av başlangıcı. Ben yarın gelmeyeceğim. 2 güneş… yani sizin deyiminizle 2 gün sonra görüşürüz.”

b-“Tamam. Görüşürüz.” dedim ve geri geldim.

Ders pek güzel geçmedi. Neden mi? Çünkü proje ödevimi ve diğer ödevlerimi erken verdiğim için hoca şok oldu, bugün verilecek ödevleri unutmuştu hatırlatmış oldum ve tek ödevi veren kişi de bendim. Bu sınıfta pek güzel bir giriş etkisi bırakmamıştı. Kitaplarımı çantama koyarken

Deniz-“inanamıyorum sana. Sayende ilk eksimi aldım. Sizin sınıfta hiç mi ödevlerini son günde yapan yoktu veya hocayı kandırıp ödevi haftaya göstermeyen?”

b-“Evet vardı. Ama benim sayemde herkes ödevi tam gününde yapmaya başladı. Belki bu sınıfıda da ilerde aynı etkiyi bırakabilirim.”

Pelin-“Yani diyorsun ki robot gibi her hafta ödev yapalım ve hiç eğlenmeyelim.”

b-“Ödevi yapmak en fazla 2 saat sürüyor. Ortalama 25 dakikada ödevini bitirebilirsin. Geriye sana 12 saatten fazla zaman kalıyor. O kadar zaman sana yetmez mi?”

Pelin-“Ama ödevin başına oturunca uykum geliyor. Ne yapayım yani anlamıyorum.”

Sevim-“Bende aynıyım ya. Dersin başına oturunca direk gidiyorum.” Kemal de yanımıza geldi.

Kemal-“Hacı ne yaptın sen ya? Sayende üçüncü eksimi aldım. Bu gidişle sözlü notunu kurtaramayacağım.”

Sevim-“Haline şükret. Daha ben artı yüzü görmedim.”

b-“Ne bu artı eksi mevzusu ya? Çok saçma değil mi sizce de? Hırslandırmaya çalışıyorlar güya ama her eksi aldığınızda ümidinizi kaybetmeye başlıyorsunuz zaten ortalama 3’ü geçtikten sonra da artık umursamamaya başlıyorsunuz. Çok yanlış bir eğitim sistemimiz var.”

Kemal-“Bunu bize değil milli eğitime söylemen lazım.”

b-“Ne zaman söylesem aynı sözlerle beni geri çeviriyorlar. Dilekçeniz işleme alınmıştır. Bu kadar. Ve müdür bey zaten yaptıklarımdan pek hoşnut değil. En son hocaya karşı çıktığım için buraya gönderildim güya ceza verdiler. Burası eski sınıfımdan daha eğlenceli bence.”

Deniz-“Eğleniyorsan ne mutlu sana.” dedi. Abim aklıma geldi. Bu kelimeyi bana çok sık kullanırdı küçükken. “Eğleniyorsan ne mutlu sana” der gülümserdi.

b-“Neden böyle söyledin?”

Deniz-“Ne söyledim?”

b-“Eğleniyorsan ne mutlu sana.”

Deniz-“Küçükken bir abi bana bu kelimeyi kullanmıştı. Araba çarpacakken beni kurtarmıştı. Bende şaka sanıp gülmüştüm. O zamanlar küçük olduğum için anlamamıştım. Eğleniyorsan ne mutlu sana demişti kolu kanarken. Ondan sonra daha görmedim onu.” O değildir diye düşünmek istiyordum ama yine de kendimi bunu sormaktan alıkoyamadım.

b-“Na na nasıl biriydi hatırlıyor musun?”

Deniz-“Çok küçüktüm. Hatırladığım kadarıyla hafif uzun boyluydu. Esmer tenli, burnu seninkine benziyordu. Hatta ona çok benziyorsun sen ya şimdi farkettim de. Belki yanlış hatırlıyorumdur.” Derken ayağa kalkıp lavaboya koştum.

EDiT:SERi SERi 4 5 PART ATTIM BEN BiRAZ DIŞARI ÇIKIYORUM FAZLA GEÇ KALMAM DEVAM EDECEĞiM.