bir aydır yok kardeşim

yok başından geçmiş korkunç hikaye anlatan yok

hadi taşaklı biri sallasın bişeyler okuyalım iki şuku bir nick6 verelim. yok tek başıma gittiğim dağda beni gibtiler yok kumsalda cin cağırdık ağzımıza verdiler hadi beyler dinliyorum

dinleyek ovimovi

boşuna dinledik

bir dakika bile sürmeden sokaktaydım karşı apartmanın kapısı zaten açıktı daldım içeri her şey benim içindi sanki o katı daireyi biliyordum gittim dairenin önüne gider gitmez kapısı açıldı

sonra içeri girdim kimse yok mu dedim kimse yok muu

anan var dediler... pgiboloohşdan yazıyorum

@13e güldüm

mantıklı entri sayısı 4de kalıyor beyler 5. entride sapıtıyosunz

@19 panpa neyapayım yazarken ben de korkuyorum :(

o deilde hakkten yok lan güzel hikaye anlatan artık sözlük nereye gidiyor

sanırım 4 sene kadar önceydi, öyle bir gündü ki, hatırlamak bile istemiyorum. ancak atamıyorum aklımdan, tam olarak 4 yıl 3 ay 12 gün önceydi. bu saatlerde. yapabileceğimi bilsem, o lanet günü hayatımdan söküp atmayı isterdim. evet, evet. herşey 4 sene önce yaşanmıştı. kenar mahallelerinde büyüdüm ben, dar ve çıkmaz sokaklar. yaşıtım yoktu buralarda, karşı komşumuzun oğlu taner haricinde. biz taşındıktan 1 ay sonra taşınmıştı onlarda buraya. ilk başlarda fazla sıkı fıkı olamıyorduk, zira asosyaldim o zamanlar, evden fazla çıkmaz, sürekli ateri başında oturur oyunlar oynardım. günlerim evde geçerken, son oyunumu da bitirdikten sonra baktım ki elimdeki bütün kasetleri bitirmiştim, oynayacak bir oyunum kalmamıştı. bilen bilir, o zamanlarda kırtasiyelerde atari kasetleri satılırdı, tanıdıktı rüstem amca, oynayacak bir oyunum kalmadığı zaman para vermeden oyun değiştirmeme izin verirdi. yine böyle bir günde gitmiştim rüstem amcanın kırtasiye dükkanına. elimde kaset, yoldan geçerken esnaf amcalara selam veriyor, bir yandan da o dönemlerin hit şarkısı olan mustafa sandalın onun arabası var şarkısını söylüyordum. seviyordum bu şarkıyı. şarkının tam yarısına gelmiştim ki rüstem amcanın kırtasiye dükkanının önüne geldiğimi fark ettim, mutlu bir yüz ifadesi takınarak içeri girdim fakat rüstem amca meşguldü, müşterisi vardı. biraz daha içeri girdikten sonra fark ettim ki bu bizim karşı komşumuzun oğlu tanerdi. yüzü biraz solgundu, etrafındaki insanlardan korkan, sanki başından hiç istemediği bir şey geçmiş gibi bir yüz ifadesi vardı, ama bu sadece bugün için böyle değil, ne zaman görsem hep aynıydı. tabi ileride olanları öğrenince ona da hak vermedim değil
yoruldum amk biraz mola

tek başıma gittiğim dağda, kumsalın kenarında kaynım bana kaydı
özet geçtim

fısıltılar geliyordu ve aydınlık aralanıyordu fısıltılar artmıştı fısıltılar kulağımın içindeydi ki bir kafa gördüm eğdi başını gitmeliydim oraya gitmeliyim gitmeliyim aklımda yer eden tek düşünce buydu

sonra gözüm karşı daireye takıldı kiralık dairede ışıklar yanıyordu neoluyor dıbınakoyayım diye geçirdim içimden sonra şaşkınlığıma güldüm ulan herkes benim gibi hayatında değişiklik yapmadan mı yaşıyor yeni birileri taşınmış işte tam o sırada o aydınlık aralandı

anlat tabi panpa

adam direk konuya girdi amk anlat panpa

yaz yaz yaratıcısın ohyş ama tecrubesizsin

sıçtın panpa dur tamam

sedefim gözlerinden birden kan geldi. sessizleşti ve yığıldı. benım de mı cesedemı almaya geldınız dedım. hayır sen secılmıs olansın dedi. duraksadım.ardından bir kahkaha koptu hepsı sakaymış amk. neyse karıyı boşadım şakadan dolayı. adamları da şikayet ettim polislere. mal varlıgını dagıtırken sedef ılıgımı somurdu ama karı benı yatakta keserdı ıcınden pgibopat cıktı amk. bitti

tekel bayiine gidip iki ekstra istedim gece uzundu ve yalnızdım mutsuzdum her yalnız gibi eve girdiğimde içimi değişik bir huzursuzluk kapladı ama huzursuzluğa alışıktım giblemedim balkona geçtim