1. 1.
    0
    evet beyler 2 hafta önceydi sanırsam bunu yazarken bile ellerim titriyor zor yazıyorum çok heyecanlıyım.o günden beri gözüme uyku girmiyor bunu hayattaki tek dostlarım yani sizlerle paylaşmak istiyorum.
    baştada dediğim gibi 2 hafta önceydi günlük rutin işlerimi yapıyodum (internette takılmak ferre izlemek vs.)osbirin doruklarındaydım zevkten ölmek üzereyken telefon çaldı birden kulaklarım bir kurt köpeği gibi dikildi kimdi bu ? seneler sonra kim aramış olabilirdi beni ? hiç arkadaşım yoktu en son konuştuğum bi atakan diye bir çocuk vardı oda 5 sene önceydi sanırsam o günden beri hiç arkadaşım olmamıştı hatrımı soran kimse yoktu. endişeli bir şekilde yapışkan ellerimle telefonu açtım kısık bir sesle günler sonra konuşmanın verdiği heyecanla 'alo' dedim.
    ···
  1. 2.
    0
    okuyamadım durumumuz yoktu
    ···
  2. 3.
    0
    iyi de dıbına koyım kim okuyucak bunu
    ···
  3. 4.
    0
    kız arkadaş aramıştır kesin amk. zütünden uydurucak yine şöyle gibtim böyle soktum
    ···
  4. 5.
    0
    karşıdaki insan cevap verdi bu insan benim babamdı evet babamdı ! yani beni arayan tek kişi...
    birden hevesim gitti ve aynı ses tonuyla konuşmaya çalıştım 22 yıldır doğru dürüst kimseyle konuşmuyordum doğru dürüst bildiğim kelimeler sadece 'alo, merhaba,iyi geceler,iyi akşamlar, günaydın' gibi sözcüklerdi babam ne söylerse kısa kısa cevaplar veriyordum (bkz: )evet hayır öyle sanırım
    babam beni daha fazla konuşturamayacağını anlayıp mevzuya geldi oğlum dedi paranı gönderdim git bankaya çek bir ihtiyacın felan olursa haberdar olim dedi.
    aman yarabbi buda neydi babam dışarı çıkmamı istiyordu evden dışarı çıkmak nedemek olurmu öyle şey babama ezik bir ses tonuyla ağır ağır (konuşmayı unutuyordum yavaş yavaş) derdimi anlatıcakken telefonu yüzüme kapattı. ahizeyi yarım saat kulağımda tuttum şok olmuştum
    ···
  5. 6.
    0
    ahizeyi yarım saat sonra yerine koydum ağır ağır koltuğuma doğru ilerledim ve kendimi koltuğa attım kafamdan bissürü düşünceler geçiyordu dışarı çıkmak..
    bu bana çok uzak bir kelimeydi dışarıda napılırdı nasıl gidilirdi banka nerdeydi parayı nasıl çekicektim allahım delirmek üzereydim bu düşünceler kafamı kurcalarken uyuya kalmıştım...
    ···
  6. 7.
    0
    reserved
    ···
  7. 8.
    0
    ertesi gün uyandığımda babamın söylediklerini unutmuştum.su içmeye gidiyordum mutfağa bu benim için uzun bir mesafeydi ama bunu denemeliydim mutfağa gittim dolabı açıcak mecalim yoktu azımı damacananın pompasına dayadım ve suyumu içtim bundan sonra sırada tuvalet ihtiyacım vardı klozet kapağını açtım fakat domalacak halim yoktu ayakta sıçmaya çalıştım fakat kenarlardan taştı bunu görünce nekadar işe yaramaz biri olduğumu anladım 22 sene gözümün önünden geçti kayda değer hiçbişey yapmamıştım gözümden yaş geldi ve daha sonra babamın dün söyledikleri aklıma geldi o bankaya gitmeliydim bunu yapabilirdim nekadar zor olabilirdiki ?
    ···
  8. 9.
    0
    yatak odasına doğru yol aldım ağır adımlarla üstümde kareli pijama (yazılışı böyleydi galiba) ayaklarımda tek kulağı olmayan tavşan terliğiyle sonunda yatak odasına gelmiştim dolabın kapağını açtım 4 tane elbisem vardı 2 tanesi pijama 1 tanesi takım elbise (hayatımda hiç giymedim) diğeride eşortmandı.
    takım elbiseyi giymeye karar verdim ama nasıl olacaktı nasıl giyecektim bu elbiseyi ya giyerken başıma bi iş gelseydi ? ama bunu denemekte kararlıydım pantalonu giydim gömleğimi giymek için o düğmeleri rast getirmek için 1 saat uğraşmışımdır herhalde fakat sonunda yapmıştım ekgib birşeyler vardı heh dedim kendi kendime ceket ! ceket karşımda duruyordu hemen elime aldım ve giydim ceketi elime alırken içinden kravat düştü aman yarabbi bu bir kravat !
    ···
  9. 10.
    0
    hayatımda ilk defa bir kravata bukadar yaklaşmıştım bir köpek gibi kravata usulca yaklaştım elime yavaşça aldım bağlı değildi bu nasıl bağlanırdı hayatında kravat görmemiş bir insan için kravat bağlamak çok zor bir işti...
    kravat giymemeye karar verdim aynanın karşısına geçtim kendimi kokladım çok kötü kokuyordum hemen babamın geçen sene getirdiği parfümü sıktım özgüvenim yerime gelmişti artık daha rahat haraket edebiliyordum...
    ···
  10. 11.
    0
    olum dinliyomusunuzlan ona göre anlatim bunları yazmak bile çok zor geliyo bana
    ···
  11. 12.
    0
    neyse gibtir et ben anlatim içimi dökim belki birileri okur
    ···
  12. 13.
    0
    artık yavaş yavaş yolculuk başlicaktı kapıya doğru ağır adımlarla ilerliyordum kapının önündeki aynaya son kez baktım artık bu işin geri dönüşü yoktu ya hep ya hiç derin bir nefes aldım ve kapıyı açtım apartmanın o loş kokusunu artık içime çekiyordum evimden artık çok uzaktım yapabileceğim hiçbirşey kalmamıştı...
    ···
  13. 14.
    0
    rezerved sen yaz bende genç bir asosyalim amk
    ···
  14. 15.
    0
    merdiven basamaklarını yavaş yavaş iniyordum birden karşıma kapıcı çıktı (adını tam olarak hatırlamıyorum) vay serhat nasılsın dedi iyi dedim nasıl gidiyo işler güçler nasıl dedi içimden nedemek istiyo dedim acaba iş güçte neydi hayatımda hiç çalışmamıştım çalışmak nasıl birşey bilmiyordum bu soruyada iyi diye karşılık verdim kendimi satranç oynar gibi hissediyordum o soruyordu ben cevaplıyordum o hamlesini yapıyordu ben kendimi savunuyordum...
    ···
  15. 16.
    0
    kardes buraya yazdım da okumam büyük ihtimalle belki hızlı yazarsan
    ···
  16. 17.
    0
    amk dısarı cıkmıyon hiç parayı nerden buuyon ne yiyip ne içiyon fotosentez mi yapıyon amk
    ···
  17. 18.
    0
    ahahaha bu ne dıbına koyayım böyle asosyallik görmedim
    ···
  18. 19.
    0
    baban remzi beyler nasıl dedi iyi dedim annen nasıl dedi iyi dedim arka arkaya sorduğu sorulara hep iyi diye karşılık veriyordum sonunda cevabı iyi olmayan bir soru sordu nereye gidiyorsun dedi ve ben arka arkaya iyi demenin verdiği alışkanla tekrar iyi dedim adam yüzüme baktı ve güldü çok utanmıştım kafamı öne eydim yüzüm kızarmıştı ve kısık bir sesle bankaya dedim...
    ···
  19. 20.
    0
    yaz panpa okuyoruz
    ···