bir asosyalin geleceği

düşünüyorum da benden hiç bişey olmaz beyler. şuan asosyal, 2-3 erkek arkadaşı anca olan, kızlarla bi kaç kısa dialog dışında bişey konuşamayan ve üniversitede gibimdirik bir bölümde okuyan sıradan bir öğrenciyim. peki ya ileride ne olacak diye soruyorum kendime. şuan hiç bir sorumluluğum yok. sadece kendimden sorumluyum. peki ya ileride ne olucak.bu özgüvensiz, neredeyse tüm değerlerini, inançlarını ve duygularını kaybetmiş bu gereksiz şahıs ileride nasıl bir yaşama sahip olacak. acaba ileride bir karım,bir çocuğum ve bi işim olacak mı ?
bende normal insanlar gibi olacabilecek miyim ? eşiyle veya sevgilisiyle birlikte gözlerinin içi gülerek gezen, eşinin yanında espiriler yapan, çevresince sevilen ve saygı duyulan normal erkeklerden olabilecek miyim ?
yoksa hayatım bu şekilde;umutsuzluk içinde ve yalnız şekilde mi devam edip son bulacak ?

acaba nasıl öleceğim diye düşünüyorum bazen. karısı,çocukları ve torunlarıyla ömrünü mutlu şekilde geçirmiş bir ihtiyar olarak sıcak yatağımda mı ?

yoksa yalnız yaşadığı evde alkolün ve uyuşturucunun dibine vurmuş şekilde, hiç kimsesi olmayan ve kimse tarafından tanınmayan biri olarak soğuk bir odada mı?

bu soruya aklımda bir türlü cevap bulamasamda içimden biyerlerden yalnız başıma rezil bi şekilde acıdan kıvranarak öleceğimi haykıran bir ses duyuyorum..