Hatta bir ders almanız için kızın birini özel olarak anlatacağım bunun adıda Nursima olsun
Nursimayla facebookdan tanışmıştım adanada olduğunu öğrenerek kız çok saftı iyi bir kızdı ama yanlış zamanda yanlış kişiyle karşılaşmaktı tek hatası

Bunla ilk sanal ilişkimi yaşadım konuştuk gecelerce erotik şeylere bağladım öyle devam etti bir gün buluşalım dedi bende tamam dedim ve o gün ikimizde okulu ekeceğimize söz verdik

Ben o buluşmaya gitmedim kız saatlerce buluşacağımız yerde tek başına beklemiş aradığımda ağlıyordu asıl olay o değildi kıza dedenin biri evet DEDENiN biri gelip ellemeye falan çalışmış kız evine kaçmış

Bir sene sonra ilk çakışımı bu kızla yaşadım ama o başka bir hikaye

Nursima benim sayemde iyice kötüye bağladı o erkeklerin kalbini kıran oruspulara döndü ortamdan ortama girmeye başladı buda hikayemizin küçük bir kısmı olsun bana sövebilirsiniz hak ediyorum kötü alışkanlıkları olan iyi bir insandım ben

Kendimi toplamaya yardım etmek için çok klagib bir şey yaptım hadi tahmin edin
Googleye kız tavlama taktikleri yazdım
Bunu o ergen kafamla yaptığım için pişman değilim ancak şu öğrendiğim ve okuduğum pgiboloji kitaplarıyla çelişince bunları okumayı bıraktım
giblememeye çalıştım buketi ve kalbimin kırıldığı gerçeğini ben oruspu çocukluğu yaptım o kadar demiştim kendime ama hala kalbim buket için kırılıyordu

O kadar kalbini kırdığım kızlar için değil ve aslında doğru olan hiç biri için üzülmememdi
okula gittiğimde umrumda değilmiş gibi normal hayatımı sürdürmeye çalıştım denedim en azından

Buketle arkadaşımı sarmaş dolaş görünce züt gibi kalıyordum cinayet görmüş ama sonra başka sokağa hiç bir şey yokmuş gibi adım atan yabancı gibi oluyordum

O kadar yazdığım kızın arasında bir şeyi fark ettim beyler
ben her ne zaman başkalarının duygularını umursasam en çok giblenmeyen ben oluyordum
Nursimayı buket gibi gibleseydim nursimada bana gibtiri basmayacak mıydı aslında ?
böyle düşünmeye başladım derdimi çok eski bir abime anlattım tüm hikayeyi
Adamın bana dediği sözü hala unutamam

Kızın biri için üzüleceğine değilde bir kızı umursayacak kadar boş bir adam olduğuna üzül.

Aynen bu lafı söyledi yüzüme züt gibi kaldım adam haklıydı hayatta ne bir amacım nede kızlar ve bu intikam duygusu dışında bir şeyim yoktu yazılar okuyup gelişmeye çalışıyordum ama ne içindi ?

Okula döndüğüm zaman obez bir çocuk vardı herkese yavşaklık edip özgüvenliymiş rolü yapanlardan bunun adıda Özgür olsun bu benim okula geldiğim ilk günden beri kızlarla konuştuğumu izler onlara yazmaya çabalardı ama nasıl ilkel bir şekilde anlatamam size

Bana dönüp merdivenden çıkarken Fatoş diye bağırdı (ismimle bir alakası yok) kızlarla çok konuştuğum için falan dedi bende ona ANANIN AMI diye bağırdım annesi ile babası boşanmış buda annesine kalmış o yüzden direk kavga başladı adam benim 3 katım falandı

Ama o depresyonla nasıl gözüm döndüyse üzerine atlayıp gebertmek istiyordum müdür geldi olaya karıştı ve bizde sahte dostmuşuz gibi yaşamaya devam ettik

Bu olaydan sonra başlamak için bir spor arıyordum ve saldırganlığımı atmak içinde taksa başlamaya karar verdim 2 arkadaşla daha köpek gibi çalışmıştım ölene kadar koşmuştum ama oradan en güzel öğrendiğim şey

Önemli olanın dayak atmak veya yemek olmamasıydı orada ilk dövüşüme geçtiğim zaman beyler gerçekten hiç kavga etmediğim için çok canlı hissetmiştim sanki yaşıyordum gerçekten

Buket Nursima Asosyallik Depresyon
Hiç biri umrumda değildi orada dayak yerken veya atarken sadece dünyadan ufak bir uzaklaşma yaşıyordum

Ve korkamamayı öğreniyordum bir gün takstan çıkışta dilencinin biri geldi ve para istedi veremem falan dedim birden bıçak çekti sokağın ortasında hadi öldür beni diye bağırmıştım takstan çıkmanın gazıyla ama bu parayı alamazsın demiştim

Deli pekekent diyip gittiğini hatırlıyordum ve orada kimse gelip bir yardıma bile kalkışmadı bu sizin hayatınız beyler kimsenin umrunda değilsiniz kimsede sizin umrunuzda olmamalı çok kırılgan olduğumuz için çekmiyor muyuz zaten bunları

taksada 3 ay gidip bıraktım beyler öğrenmek istediğim şeyi öğrenmiştim
Korkmamayı ve dövüştüğün zaman hayatında hiç bir şeyin önemli olmayışını
Fight club izleyenler bilir
Tyler ve bizim adam birbirlerini kimse giblemeden amaçsızca yumrukluyorlardı
Bunun sebebi nedir peki beyler ?

Sebebi insan pgibolojisinde insanın içinde şiddetin her zaman olması ancak bu modern hayat şiddetinizi bastırmak zorunda bırakır sizi

Şiddetinizi modern hayatta atış poligonlarında video oyunlarında taks klüplerinde atabilirsiniz

Atmazsanız insanda kişilik sorunları meydana gelir bu adamlarda ilk kavgalarında o yüzden bu kadar canlı hissediyor ve buna bağımlı oluyorlar buda böyle bir genel kültür olsun size

Devamı gelecek beyler fazla sövmeyin

Devam ediyoruz bundan sonra kızları ve aşk denilen şeyi giblememeye başlamıştım ve hayat çok daha kolay gelmişti yannanım ve hormonlarım değil beynim ve mantığım çalışıyordu artık

Aşk gerçek değildir beyler bunu kabullenin hormonsal bir olaydır en basisitinden şöyle kanıtlayım yannanınızın gibmek için uygun görmediği bir kıza aşık olmazsınız

Her neyse kızlarla ilgili pek bir sorunum kalmamıştı ama sonra nursimayla yeniden konuşmaya başladım

Nursimaya yaptıklarımdan birazcık suçluluk duyuyordum ama mantıksal yaklaşmaya çalışıyordum kıza acı çektirmiştim ama aşık olmayacaktım

Ve şansa bakın ki o hafta oturduğum apartmanda yangın çıktı evdeki apartmanda 5 daire tamamen kül oldu bizimki sağlamdı ama herkesin evleri boşaltmasını istediler tadilatlar falan için

Ve sigortadan hayatımın kıyağını aldım yaşadığım şehrin en lüks otelinde 3 gün sigorta bunları size sağlıyor bir afette dandik bir firmadan yapmadıysanız

Fırsat bu fırsat diyip nursimayı ailemin dışarda olduğu bir vakitte okula gitmeyip otele çağırdım
geldiğinde kızla ilk buluşmamdı cılız ve narin kızdı ama tatlıydı kız o kadar şeye rağmen bana güvenerek buraya gelmişti

Hormonlarıma hakim olamayıp birazcık muhabbetten sonra aniden öpmüştüm kıza buraya geldiyse hala beni sevdiğini düşünerek ve devamı geldi beyler boynumu emmeye başlamıştı ve hayatımın ilk öpücüğünü ilk sevişmesini ve ilk ciksini burada aldım

Öpüşürken filmlerden ferrelardan görüdklerimi hatırlamaya çalışıyordum ona göre yavaşça üstünde ki kıyafeti çıkartmaya başladım ve südyenlerini araladım utanıyordu oda en az benim kadar ve ferrelardan hatırladığım kadarıyla yardırdım göğüslerini emmeye başladım çok tahrik oluyordu sanırım

Sonra yavaşça aşağıya indim yapabilecek misin dedim ?

Ve beyler o masum görünümlü kızın altından ne çıktı tahmin edemezsiniz kızı masum ve saf görüyordum her düşündüğüm aşk meselesine rağmen kız bana ilkimi adamam gereken bir kocam var dedi bende bi oh çektim içimden

Onun için arkadan yapacaz dedi ve devdıbını anlatmak bile istemiyorum ilk deneyimim böyleydi ve kızların masum olmadığını bundan sonra tamamen emin olarak kesinlikle dıbına koyim böyle şeyin diyerek anlamıştım

Ondan sonra okula boynumda emme izleriyle gittim aynaya bile bakmadan arkadaşlarımdan bi kaçına olayı anlatmak zorunda kaldım millete alerji diyip geçiştirdim hocalardan biri kızlara alerjin var heralde demişti iyi gülmüştüm

Sonra beyler okula geldiğimde düzgün bir kafayla hiç konuşmadım dersler boyunca insanları izledim benim dışımda ki insanlara dikkat ettim kendimi hiç giblemeden kendimi unutarak diğer insanların hayatlarını anlamaya çalıştım

Benim gibi dert çekmiş bi çok çocuk ve hala çekenlerde vardı

Sınıfın ezdiği çocuklar vardı ve bende köpek gibi zamanında öyle olmama rağmen bunların onalrı eziklemsine yardım etmiştim bu doğru değildi çünkü bende dışlanmak istemiyordum ama sonra beyler

gibtir ettim ve o ezik çocuğun yanına oturup derste yanında uyudum ders bitince muhabbet açmaya çalıştım ve tanımaya çalıştım onu

Sonra sadece okula boş gidip boş geldiğimi fark ettim
Ben değişmemiştim sadece insanlara konuşmayı öğrenmiştim
Değiştim diyerek kendimi kandırmıştım bu zamana kadar
Sadece kamufle olmuştum diğerlerinin arasında

Ölü gibi yaşıyordum aslıdna bir fark yaratamadan buradaki bir çok insan gibi aynen bunu hissettim sadece okula gidip öldüğüm zaman o sırayı başkasının kapacağı bir öğrenciydim

Bu iş artık bitmeliydi dedim ama bir yandan korkuyordum ya eski halime dönersem diye ama harekete geçme cesaretini bulmuştum ateşlenmeye hazırdım

O çocuğa gelip sınıfta meydan çektikler şaka içi olanını anlarım çocuğun sırtı falan morarmıştı başlatan kişinin yakasından tutup duvara yapıştırdım gibtirip gidip bi daha bu çocukla uğraşmayacaksın diye bağırmıştım çünkü kendi bastırılmış kişiliğimi görmüştüm o çocukta

Adeta zamanında yaşadıklarımın tüm acısını o çocuktan çıkarmak istedim sonuç bu sefer hüsran oldu her zaman kahraman olamıyoruz yüzüme yumruğu yedim ve gerçekten çok kötü bi şekilde gözlerimi açtığımda revirdeydim

Çocuğun adını bile sormamıştım aynı sınıfta olmamıza rağmen adını bile bilmiyordum adını sordum adı mustafaydı sağol kardeş ama böyle saçmalıklar yapmana gerek yok falan dedi sonra bir şeyi fark ettim beyler

Bu çocuk öyle ezilmeyi asosyal olduğunu kabullenmişti.

Ağlayasım gelmişti bu çocuk hayatını giben şeyi kabullenmişti ve normal olduğunu zannediyordu ondan sonra bu çocuğa yardım etmeyi bıraktım

Eğer toplum insanı kendinden tiksindirip dışlıyorsa ve o dışlanan kişi bunun normal bir şey olduğuna inanıyorsa giberim böyle işin anasını

Köleliği kabullenip bunun normal bir şey olduğunu düşünen mısır kölelerinden farkı yoktu çocuğun ve beyler

Sonra bir şeyi fark ettim acı ama kabul etmemizin güç olacağı bi şeyi
Bu halini hak ediyordu bu çocuk bunun normal olduğunu kabul ederek güçlenmek değişmek veya ayağa kalkmak için bir tak yapmıyordu

Oysa ben azından bunu denemiştim sonra fark ettiğim şey şuydu
Her insan değişmeyi hak etmez gerçekten güçsüz olup kendi kendine değişmeyecek insanlar vardır eğer kendinizi o çukurun içinden kurtarmak için bir tak yapmıyorsanız acı ama gerçek beyler hak ediyorsunuzdur olduğunuz yeri

Beyler bizler asosyalleriz bu bizim kaderimiz değil yada ezik olmamız normal bir şey değil bunu kabul ettiğin anda çökmüşsündür unutmayın bunu karşınıza ne çıkarsa çıksın

Bu olaydan sonra benim ağzıma sıçan çocuk kardeş haklısın üstüne çok gittik çocuğun diyip özür diledi azıcık atarlanmak isterdim özür dilerken ama ne yapalım bi daha dayak yeme şansımız var

bu zayıflığını ezikliğini kabul eden insanlardan bir sürü gördüm bu olaydan sonra onlara acıyordum malesef

Tepeden bakmıyordum sadece harcadıkları potansiyele ve hayatları için kötü hissediyordum sonra beyler bu olaydan sonra insanlara çevremdeki umudu olanlara yardım etmeye başladım

Ancak beyler zayıfları kabul etmem için vicdanımı ve duygularımı zayıflatmam lazımdı ve yaptığım kötü şeylerden pişman olmamak için fazla duygu ve yaptığınız kötü şeyleri düşünmek sizi her zaman geriye zütürür bunun için nasıl şeyler yaptım hayal edemezsiniz

Kendime bir program hazırlamıştım insanları şaşırtmak ve gündelik hayatlarına süprizler hazırlamak için ve aynı zamanda vicdanımdan ufak bir ölçüde kurtulmak için o zaman ki pgiboloji araştırmalarıma göre böyle bir şey yaparak karmaşaya sokup kişiliğimi istediğim hale bürünebilirdim

işte topluma karşı anarşim tam bu anlarda tetiklendi
ilk gün için kendime koyduğum programda zengin bir binin arabasına tecavüz etmek vardı ve aynı zamanda sokakta gördüğüm dilenci çocukların eline bir paket yiyecek verip kaçmak vardı

Ben o zamana kadar kurallara uyan iyi bir insandım bu işi gizlice yapmam lazımdı belaya bulaşmayacaksam komşumuz bunun için ideal bir insandı zengin bir tipti karısını her gün döverdi araba sevdası vardı birden fazla arabası olmasına rağmen

Bu oruspu çocuğunu hedefim olarak seçtiştim onun tek suçu yanlış kişiyle komşu olmasıydı yapı marketten sprey boya aldım ve gece oturdum yanıma aldım camdan cola şişemi ve ıssız olana kadar bekledim herkes kaybolduğunda şişeyi yere vurup kırıp

Keskin tarafından tutup arabanın her tarafına çizikleri bastım siyah bir mercedesti siz düşünün nasıl iz bırakacağını sonra kırmızı sprey boyayla arabasına yannan çizdim komşular beni görür falan diye kapşon takmıştım nasıl bir zevk aldım yaparken size anlatmamam

Bundan sonra çocuklara yiyecek verme kısmı devreye giriyordu kardeşlerden gidip simit ve marektten birazcık içecek aldım çocukların yanına gittim verdim sıcacık simitleri onlara yüzlerinde ki mutluluğu görmek paha biçilemezdi sonra onlarla oturdum geçen arabalardan para istedim onlarla birlikte yaşadığımı hissettim o an ve

Özel olmadığını anladım kimsenin hiç kimse özel değil dünyada her tak var kendinizi özel göremyi bırakın ve hayatınızı yaşayın

devamı gelecek beyler azıcık dinlenip çayımı içmeme müsade verirsiniz umarım

Geldim beyler azıcık sayko olduğum doğrudur ama bunların saykolukla alakası yok

Ve başlık trend olmuş aq bu kadar kişi geldimi buraya her neyse devam edeyim ben daha fazla küfür yemeden

Evet o günden sonra harika ama cidden harika hissediyordum beyler sonrasında hazırladığım programa devam etme kararı aldım
2. gün yapmam gereken şeyler şunlardı tanımadığım kızın birine çiçek vermek ve markete aşırı rüküş bir şekilde girip sakince alış veriş yapıp çıkmak

Sabah gidip çiçekçi amacanın birinden bana verebileceğin en ucuz çiçekten yolla be abi diyip teker teker seçtik birlikte güzel bir muhabbet geçti kime diye sordu tanımadığım sokaktan kızın birine verecem dedim güldü dikkat et sevgilisi falan olmasın dedi

Çiçeğimi alıp bir kız grubu gördüm aralarından en tipsizini seçtim ve tipimiz olduğundan güzel kızlar ben en tipsiz kıza çiçek verirken züt gibi kaldılar kız aldı sonra fırlattı ama her neyse ben amacıma ulaştım

Sonra iş rükuş giyinmek olunca sandığımız gibi yapmadım bulabildiğim en beyaz t-shirrti alıp üstüne keçeli kalemle ciks on the beach tarzı şeyler yazdım ve o t-shiti çamura sokup öyle giydim ve gayet noramal bir şekilde alış veriş yaptım insanların bakışlarını görmeliydiniz

Bu saykolukları yaparken fark ettim ki ilerlediğim takdirtde toplum baskısı gram gibimde değildi insanların ne dediklerini umursamamaya başlamıştım sadece kendim için yapmaya başlamıştım her şeyi