sabah kalkıp elimi yüzümü yıkamadan pc başina oturdum. sabahtan aksama kadar basinda vakit gecirdim. daha dogrusu vakit öldürdüm.bir yandan metin2 hesabımda kasılırken bir yandan da facebookta o eskinin iğrenc mizahlarına bakıyordum. sevgili deseniz o da yoktu. yanımda olan bir ailem vardı onlar da fazla ilgilenmiyordu. kırk yilin basinda disari cikmaya karar verdim.

şukulayin da trende cikalim efsane bir hikaye geliyor beyler.

disarida sokaklarda bos bos dolandiktan sonra eve donmeye karar verdim. aksam ezani okunurken evin merdivenlerinden yavas yavas cikip kapidan iceri girdim. facebooka girdim ve gorduklerim karsisinda sok oldum.100den fazla mesaj ve 200 kadar arkadaslik istegim vardi.o donemler bunlari basaranlar popi oluyordu. tipim duzgundu fakat fotografim bile yoktu. sebebinin ne oldugunu arastirmaya basladim.

okuyanlar kendini belli etsin rez gelirse yazmaya devam edicem. yemek yedikten sonra diger part gelir.

en yakin arkadasima bunu soyledigimde bana birkac hafta once metin2 de (sanirim gm idi unuttum beyler) cekindigimiz fotografi kendi hesabinda paylasip bir suru like alarak altina dustugu notta benim hesabima ait oldugunu soyledigini anladim. aralarinda hic kizin olmamasi beni uzmustu ama cok da umrumda degildi. ertesi gun internet kafeye gitmek icin yola koyuldum ve yolda kopek tarafindan kovalaninca kosa kosa zar zor geldim.bir masanin basina oturdum ve hesabima girmek uzere oyunu actim.

devamini istiyosaniz rez alin ona gore aticam

hesabima giris yapmaya calismistim ama sifrem bir turlu kabul edilmiyordu. internette arastirdim, arkadaslarima sordum, hatta aileme bile danistim.ama hic bir ise yaramadi. simdi kim bilir o kisi kimleri kandiriyordu gm ile fotograf cekinen bendim diye.her neyse aradan bir kac hafta gecince bizim siniftan biri "ulan hesapta bir suru istek var herkes item falan veriyor zengin olucam bee" derken duydum. gidip muhabbete ortak oldum bir seyler ogrenmek icin. biraz dinleyince hesabimi calanin o cocuk oldugunu ogrendim. arkadaslarima soyledim ertesi gun mevzu olacakti. ertesi sabah okul kapisinin onunde pusuya yattik ve cocuk gelince kenara cekip konustuk. baktik hesabi iyice sahiplenmis.biz de siddetten vazgecip metin2 forumunda bir konu acip bununla ilgili destek istedik. velhasil kelam hesabi alamadik ve bu da benim icin bir ani olarak kaldi. aradan seneler gecti ben de bir markette kasiyer olarak ise basladim. artik yasayacaklarim cok daha farkliydi. daha 18ime yeni girmistim ama asosyallik pesimi birakmiyordu.hep icime kapaniktim ve cevremle aram iyi degildi.o yasimda hâlâ en iyi dostum bilgisayardi.

okuyanlar sukulasin bir de rez alsin trende cikalim daha fazla kisi gorsun beyler.rez alan sevdigiyle kavuşsun yarabbim amin. primimi de yaptim hadi eyv

bir gun is donusu evime gelip yine bilgisayar basina oturdum. facebooka girdigimde birkac mesaj geldigini anladim. bildirimlere girip mesajlarima baktim. gordugum mesajlar arasinda ilkokulda sevdigim kiz vardi. yillardir aklima bile gelmiyordu ama girip mesaji okudum.

"konusmayali cok oldu ya nasilsin"

durduk yere neden boyle bir mesaj attigini cozemedim. cevap verdikten sonra saatlerce konustuk. ilkokuldan beri neler yaptigimizi, neler yasadigimizi konustuk. profiline baktigimsa ise gayet guzel oldugunu da anladim. sonra gece attigi mesajla birden icim neseyle doldu;

bir iki entry gelsin trendde yükselelim devam edicem beyler hadi şukuları ekgib etmeyin ilk 10a girelim.

mesajda şu yaziyordu:

"ya senle bir ara bulusalim ozlemisim sevgilin yok dimi"

bunu gordugumde heyecanla karigib mutlu oldum ve tamam olur tabi diye cevap verdim. bulusmayi haftaya persembe gunune ayarladik. sabah bir cafede bulusacaktik. sabirsizlikla o gunu bekledim ve aksamindan dus alip sabah kalktigimda iyice hazirlandim ve yola koyuldum. cafeye geldigimde oturmus beni bekliyordu cok uzun suredir gormememe ragmen ilk bakista tanimistim. gercekten cok degismisti. gidip karsisina oturdum. muhabbete basladik sevgili konularindan vs. konusuyorduk. elim masanin uzerindeyken elimi tutmasiyla kalbimin fena halde atmasi bir oldu.

kızla muhabbeti ilerlettik ve her gun konusmaya her hafta bulusmaya basladik. sevgiliydik artik ve ikimiz de birbirimize agibtik. artik asosyallikten kurtulmustum ve yasim da yillar gectikce ilerliyordu. kizin anne babasiyla da tanistiktan sonra nihayet evlendik.bu hikayenin sonuydu beyler. sukulayan elleriniz dert gormesin.