/i/Dertleşme

Derdini anlatmayan derman bulamaz..
  1. 3.
    0
    Unutmuşum çocuk,
    Rüzgarlar giyip seyahatler yaptığımı.
    Yağmurlar yaratıp gökleri yırttığımı,
    Çamurdan ellerle dünyalar kurarken
    Ne kadar ciddi, ne kadar mutlu

    Nemli sokaklarına güneş batar,
    Kızıl ufkunda birleşirdi evleri mahallemin
    Sanırdım ki hepsi bir, heps, hayat dolu..

    Nasıl bir umuttu sonraki güne uyumak?
    Unutmuşum çocuk,
    Hiç bir yükü yokken temiz kalbinin
    Uyanınca yerinde miydi sokaktaki gizlerin..
    ···
  2. 2.
    +1
    Kimse yakalayamadı o kaçan ipin ucunu. Herkesi en zayıf noktasından vurdu hayat.. Herkesi yaktı yıktı kül etti. Sorsan her bitişin bir başlangıcı var diyorlar. Ama yok işte zamanla düzelecek diyenlere de inanma.. Onlarda yalancılar çünkü. Zamanla geçmez ki sadece alışırsın o acılara hayatın acımasızlığına. Ve öyle bir anda durup arkana bakarsın ki kalp atışların bile iç acınla bir ritim tutar sayamazsın kalbinin paramparça kırıklarını o kadar dağılmışsındır ki tek kaçan ipin ucuda olmamıştır, kendin bile kaçmışsındır benliğini terk ederek..
    ···
    1. 1.
      +1
      bu kadar acımasız olmamalı. buna alışmak tek seçenek olmamalı. katkın için saol dostum. sebepsiz yere daha çok sorgular buldum hayatı ama sonuç yok. kafam patlarcasına düşünsem de sonuç yok.
      ···
    2. 2.
      0
      Rica ederim kardeşim. Bak sana bir şey daha söyleyeceğim bu kendimden bir örnek olacak. Yaklaşık 1-2 ay önce o kadar çok sorguladım ki kendimi, hayatı kısacası her şeyi. Ve en sonunda o kadar kötü bir boşlukta hissettim ki kendimi sürekli dua ettim şuan o 1-2 ay öncesindeki halime göre biraz daha iyiyim yoksa delirmeye kadar gidiyordum hani artık beynim yeter diyerek kafa tasıma resmen baskı yapıyormuş gibiydi. Herkes acı çekiyor bu acıları aşamıyoruz kimse aşamıyor. Sadece sindiriliyor. Yani sana tavsiyem çok sorgulama benim gibi olursun kurtulmak çok zor ben dualar ederek tesbih çekerek hafiflettim...
      ···
  3. 1.
    +1
    bir anlamı olmalı bu hiçliğin ve her şeyin. yok olup giden milyonlarcası var insanların diyeceksin ki biliyorum ama elişi kağıdım yırtıldı diye annemin avcuna daha dün ağlarken saçlarıma düşen bu akların bir anlamı olmalı. kiminin gençliğinin ışıltısı çöplerine kül dökülü, toz kokulu mahallelerde, kiminin ki içkisini yudumlayan güzel bir kızın göğsünde.. biliyorum adil değil. ama her şekilde tükenişin eşiğinde.. bu şey bizi yolun sonuna sürüklerken kanepende oturmuş ölümü bekliyor olmanın bir anlamı olmalı. zaman geçiyor hayat kısa.. ve yine biliyorum bunları yazdığımı bile unutacağım yıllar alır beni göz açıp kapayınca. ne demiştim? yoo hayat kısa değil, hayat bitiyor ve bir yerinde kaçıyor ipin ucu. yakalayabilen var mı?
    ···