bir adamın hayatı nasıl sikilir

başımdan geçenleri anlatıyorum panpalar, yalan dolan yok. Biraz uzun okuyan okur,
öyle şu kadar kişi gelsin başlayacam filan da yok, bir kişi bile giblesin yeter,

sene 2000, 19 yaşındayım o zaman. bir sene önce kolejden mezun olmuşum öss’de istediğim yeri tutturamamışım o zamanlarda da fikimde değil açıkçası. Miamide paralı okuma sözü almışım babamdan gibim taşşağıma denk, altımda 95 model 5.20 bmw, dersaneye gidiyorum ilk derste cafede kahvaltı sonraki derste sigara derken 5 saatin en fazla 2 saatine girip alemlere akıyoruz arkadaşlarla. Aynı okulda, aynı sınıfta 8 yıl birlikte okuduğum kardeşim olmuş adamlarla aynı dersaneye gidiyoruz, e haliyle onlarda da para durumlarında sıkıntı yok. Anlıyacağınız “zengin bini mode on” o zamanlar. Pedere de söylüyorum “boşuna para vermeyelim, ben şu andaki bilgimle barajı rahat geçerim” diye ama “olsun, git sen, kelime öğrensen faydası olur” diyor adamcağız. Gidiyorum bende istemeye istemeye.

yok mu lan gibleyen

@5 sen gibleme birader (:

@7 şu anda da yeterince zenginim panpa mevzu başka evlilikle ilgili

o sıralar oturduğumuz ev adananın en elit mahallesinde, bahçe içinde, 380 m², son model telefonlar, arabalar, para desen o yaşta haftalığım 50 milyon (o tarihlerde asgari ücret 70-80 milyon liraydı, hesabını siz yapın) reşit de olmuşuz o bar senin, bu disko benim geziyoruz.
Kızlar desen anasını bile gibiyoruz o derece. Hayat bana güzel amk. Amerika hayalleri kuruyorum
bu arada iki arkadaş gidecez okul belirlenmiş, pasaport vize işlemleri filan hız kazanmış gidiyoruz yani.

2000 yılının temmuz ayında bir gün tam yazlığa gidecektim arkadaşlarla bir baktım peder bey surat kireç gibi kapıda belirdi. “hayırdır” dedim. kucağıma yığıldı kaldı adam aldım hemen içeri su, kolonya filan kendine geldi sonra gözleri doldu adamın başladı anlatmaya, 95 yılında dedem borç istemiş pederde de para yokmuş hamiline açık çek vermiş dedeye, o da tefeciye kaptırmış o halde.
yaşlı adam sonuçta ve üzüntüden kalp krizi geçirmiş durumu pedere açıklayamadan ölmüş.
95’den 00’a kadar çekin anasını gibmişler ve bu süre zarfında hernasılsa olay ortaya çıkmamış, iflas ettik dedi peder, bittik, mahvolduk. 2000 yılında 450 milyar borç, o borcu ödeyebilmek için sattık, savdık elde avuçta bir tak kalmadı, bir de yetmedi üstüne borç kaldı mı amk. bir anda yerlebir olduk, yannan gibi kaldık ortada.

@15 gidemedik zaten panpa
@17 inanmıyorsan okumak zorunda değilsin panpa
gibtirip gidebilirsin

peder iş aramaya başladı, izmirde bir iş buldu, tası tarağı topladık, kalktık gittik. işte benim hayatımın en önemli dönüm noktası oldu bu, hayatımın gibileceğinin temelleri bu şehirde atıldı. bir kardeşim lisede, diğeri ortaokul, ben sınava girmişim, amerika yalan oldu bari türkiyede biryere gideyim istiyorum ama hangi parayla.
ekmek alacak para yok amk. pederi de işe almadılar, gibi tuttuk ailecek.
ben bir iş buldum bir büroda getir zütür işleri yapmaya başladım 75 lira aylıkla, hayata küstüm amk. çok zor günlerdi.

çalıştığım büroda 30 kişi filan vardı kızlı erkekli, ilk gün gittim girdim içeri, kafamı yerden kaldıramıyorum. çaycı bile taşşak geçiyor benle, mal gibi dolanıyorum ortalıkta, sonra bir ses duydum ve refleks olarak kaldırdım kafamı ve hayatımı gibecek olan kızla göz göze geldik görür görmez aşık oldum. kendime getirdi beni anlamsızca bir sevinç kapladı içimi artık keyifle gidip gelir olmuştum işe, beş parasızdım belki ama artık daha bir çekilir olmuştu hayat. ilerleyen zamanda iyi arkadaş olduk o kızla ve çıkma teklif ettim, kabul etti o da beni. koca bir sıfır olduğumu bilmesine rağmen.

bu arada akdeniz üniversitesi turizm tutturdum ama para yok amk nasıl gidecem, yazdık açıköğretim 2 yıllık turizm, kolejden gelen ingilizce de var, niyetim tatil beldelerine filan gidip rehberlik yapmak okul bitince.
Gel zaman git zaman başka işlerde çalışmaya başladım, hamallık, tornacılık, şoförlük, derken orta karar bir fabrikada pederin de sayesinde ambar sorumlusu olarak işe başladım, belimizi de doğrultuyoruz yavaştan, en azından kimseye muhtaç olmadan yaşayabiliyoruz.

var mı lan okuyan devam edeyim mi ?

uplatmayın amuğa koyim ya

kıza evlenme teklif ettim kabul etti, “askere git gel evlenelim” dedi. Bende plan yapıyorum okulu bitiririm hemen askere giderim diye o arada, bir arkadaşım marmara bölgesinde türkiyenin en büyük otomobil fabrikalarından birinin işçi aldığını benim için de kendi içinde form doldurduğunu söyledi. kısmet bu ya çağırdılar ikimizi de, kalktık gittik, hayatımız kurtulur amk işe alırlarsa ama askerlik yapmamışım daha ondan tırsıyorum.

@28 bilemedin panpa,

gittik sınava girdik, görüştük en son genel müdüre kadar görüştüm tesadüfen adanalı çıktı adam, aldı beni işe ofiste geçici personel olarak 6 aylığına çalışmaya başladım 2003’te,
gibindirik bir ev tuttum kendi yağımda kavruluyorum, iş yerinde sevdirdim de kendimi kadro olur mu olmaz mı derken 6 ayın sonunda o da oldu kadroya alındım, uçuyorum havalara.
bu arada kızlada söz, nişan yaptık, açık öğretimde de dikey geçiş yaptım işletmeye okulu da uzattım hayatım düzene giriyordu yavaştan. artık evlenmeye karar verdik askerliğimi beklemeyecek ve evlenecektik (kafamı gibsin tüm inci)

evlendik ve bilmeden hayatımda yaptığım en büyük hatayı yapmış oldum.
sene 06 ilk başlarda iyiydi herşey, güzel güzel geçiniyorduk eşimle ama eşim çekindiği için bir ay olmasına rağmen birlikte olmamıştık.
sabrettim günler, haftaları, ayları kovaladıkça sabrım tükeniyor artık sinirlenmeye başlıyordum ama sabrediyordum. kavgalar başlamıştı, iyi söyledim olmadı, kötü söyledim olmadı, kızdım bağırdım çağırdım olmadı, evi terkettim olmadı, bende artık ne dayanacak güç ne de sabır kaldı.
1.5 sene böyle geçti binler evliydim ama elizabete devamdı. artık son raddeye gelmiştim, iyi bile dayanmıştım. anlayış da biryere kadar amk.

aynı binada samimi olduğumuz bizim gibi yeni evli bir çift vardı, yaz aylarında evin yakınındaki parkta, onlarla çay, kahve içer oturur muhabbet ederdik. kışın da ya onlar bize gelirdi ya biz onlara giderdik, arada sırada komşunun kardeşi de geliyordu, gel zaman git zaman o kızla da samimi olmuştuk, eşinden yeni ayrılmıştı, bir kızı vardı, adı mügeydi.
orta boylu, çakma sarışın güzelce bir kızdı, kalçalar ve göğüsler on numara beş yıldız, birbirimizi sürekli kesiyorduk. ben nasıl yapsam da muhabbeti daha da samimileştirsem diye plan yaparken denk getirip çaktırmadan msn adresini istedim.

biz gün içinde muhabbete başladık msn’den. özel bir şirkette revir hemşiresiydi. bir süre konuştuk havadan ,sudan ve muhabbet benim üstün yavşamalarımla cinselliğe doğru geldi, kafaya taktım, fikecem ben bu kızı dedim ve en nihayetinde beni evine davet etti gittim birkaç defa birlikte olduk o da bende nasıl bir hale geldiysek bir, iki kez yetmemişti. hatun dışardan göründüğünden çok daha güzeldi ve işi hakkaten iyi biliyordu. Bu böyle uzun süre devam etti biz belli zamanlarda buluşuyor sevişiyor ve ayrılıyorduk onda da bende de aşk meşk yoktu sadece yatak arkadaşlığı yapıyorduk ve ikimizde memnunduk bu durumdan

bu arada eşimle de problemlerim devam ediyordu, kavga kıyamet, en son boşanmaya karar verdim, hayatımı mahvetmişti eşim, tamam cinsellik herşey değil ama 25-26 yaşında adamsın (o zaman) ve zevki bir kenara bırak, biyolojik olarak ihtiyacın var ve bunu eşinle yaşamak istiyorsun doğal olarak, mügeyle her ne kadar (anala varana kadar) birlikte oluyorsam da içim rahat değil amk. boşanmalıydım artık ve bu kararımı eşime de bahsettim üzüldü, yerlebir oldu, kıyamadım ama bende ruh gibiydim.
oturdum balkona açtım bir rakı inceden demleniyordum, eşim geldi oturdu bende içebilir miyim dedi (normalde ağzına sürmez) bir tek de ona doldurdum, bir tane daha falan derken, biz kimiz bir büyüğü devirdik o gece efkar da var ya çarptı meret heralde nasıl sarhoş olmuşuz ikimizde anlatamam, stratosfere çıkmışız, öyle uçmuşuz amk.
bende o da hayal meyal hatırlıyoruz o gece adam akıllı ilk defa birlikte olduk ama net değiliz rüya mı gerçek mi diye.