Sonra dayanamıyorsun.. Hayatındaki her şeyin kötüye gittiğini hissediyorsun.. Her şeyi içine atmaktan yavaş yavaş tükendiğini hissediyorsun.. Belki sigaraya sarıyorsun, belki içki, belki başka bir şey.. Seni çok iyi anlıyorum diyen herkesin seni anlamadığını görüyorsun.. En yakınındakinden uzaklaşıyorsun.. Herkesten gizlesen de saklasan da tükeniyorsun.. Dışarıya verdiğin ben iyiyim imajı içini yiyip bitiriyor.. Biri gelse ve tam anlamıyla yanında olsa düzeliceksin gibi geliyor.. Ama bu konuda o kadar yenilgiye uğradınki bir tarafın hep kimseye değer verme diyor.. Çünkü biliyor; değer vermekte sorun yok ama aynı değeri göremeyince başlıyor asıl sorunlar.. Asıl sorunlar gelince asıl acıları da tatmaya başlıyorsun.. Ne giden geri geliyor, ne kalan değerini biliyor.. Hayat devam ediyor..
Sen sadece günden güne hissizleşiyorsun..