senelerden geçen sene kuzenim ile birlikte metrobüsten indik normal otobus durağına geçtik aktarma yapacağız ama farklı otobüslere bineceğiz. benim otobüsüm her 3 dakika da bir geçerken kuzenimin ki yaklaşık 40 dakika da bir geçmektedir. bu durum sebebi ile kuzenim; '' oğlum hemen binme ya bekle işte beni nasıl olsa senin ki dakka başı geçıyor ' dedi. içten, masum bir yüz ifadesi ile ama nedense aklıma birden cin fikir geldi ve durakta beklemye başladık havadan sudan, ordan burdan muhabbetler ederken yaklaşık 30-35 dakika kadar geçivermişti, artık sıkılmaya başladım. benim sıkıldığımı gören kuzenim birden; bayağı beklettim seni falan diyerek konuyu açtı ama aşırı samimi olduğumuz için kuzenim bu tarz olaylarda böyle mütevazi davranmazdı bana, ayrıca gözlerinden cinlik fışkırıyordu beni beklettiği için, ben yandım bari sende yan der gibiydi ama sonunda başına neler geleceğinden habersizdi tamamen aklının ucundan bile geçmemişti yapacağım şey. 2-3 dakika daha geçmeden kuzenimin bineceği otobus gelmişti durağin içide ayakladındık kuzenim otobuse doğru yaklaştı tam o sırada kollarımı hafifcene açtım kuzenime sarılacaktım her zaman ki veda sarılması idi bu, ama onun için sadece!... kuzenimle birbirimize sarıldığımız an bileklerimi arkadan birlestirdim, iki elimle bileklerime sarıldım bir nevi. boyum uzun olduğu için kollarımda ona göre uzundu bedenini tam anlamıyla kıstırıp kaçamaması için biraz kuvvet te uygulamıştım, kuzenim ellerimi arkasında birleştirince olayı anlamıştı o an, bırak beni dedi ama ben cevap vermeden bin bir tebessümle kafamı sağa ve sola sallamam onu bir an umutsuzluğa ve dehşete düşürmüştü ve bir balığın sudan çıkarıldığı andaki çırpınışı gibi kollarımın arasında çırpınmaya başladı. biri 21 biri 23 yaşında iki genç için kalabalığın için de çok dikkat çekici bir olaydı ama bunu yapmalıydım, tamamen içimden gelmişti çünkü. yaklaşık 40 saniye sürecinde boğuştuk durağın içinde o çırpınırken bir yandan otobus muavinine; duurrr! diye bağırıyordu, ben de kollarımı daha çok sıkıyordum ve yan gözle otobüsü kesiyordum nihayetinde otobusun içindekiler ve muavinde bizi farketti cama yapışanların yanında muavin de camdan sarkmıştı ama muvinde anlamıştı ki benim kararlı olduğumdan bin bir tebessümle devam et kaptan dedi ve tekrar bize baktı. ve sonra otobus kalkmaya başladı. kuzenim o an direnmekten vaz geçti kollarımın arasında bayılmış bir insan gibi kala kaldı. otobus yavaştan gidiyor gözden uzaklaşıyor du ee hayliyle bende kollarımı çözdüm birbirize bakıyor kahkahalar atıyorduk ama kuzenimin kahkahaları kegib kegib arada abi ne yaptın demeye çalışıyordu ama gülmekten konuşamıyordu. kollarımız boyunlarımız kıpkırmızı olmuştu ayrıca en önemlisi 40 dakika boşa gitmişti şimdi bir o kadar daha otobüs bekleyecekti ama tek başına!... aradan saniyeler geçmeden benim otobusum geldi seri adımlarla hemen otobüse bindim ve içerden kuzenime el salladım kuzenimin omuzları ve kaşları düşmüş göz kapakları yarıya kapanmış ama küfür edercesine bir tebessümle bana el salladı. akşam evde geldiğinde wp'den konuştuğumuzda benden sonraki kırk dakika boyunca benim hakkımda çok ilginç fantaziler ve yeni yeni küfürler ürettiğini söyledi