bimden centro çaldım yiyom amk

Her zaman mümkün değildir gidenleri yakalamak, hayata bir an dur diyemeyiz... Geçip giderler çok sevdiklerimiz onlarolmadan olmaz dediklerimiz, zaman geçer k simalarını hatırlamakta zorluk çektiğimiz insanlara dönüşüverirler. O zaman hayata bir an dur demek isteriz. Üzerimizde aslında hiç gitmeyen ama hissetmediğimiz bir boşluk sarıverir her tarafımızı. Gidene de üzülürüz, ama asla olmayacağım dediğimiz bir insana dönüşmüşzdür bir zamanlar canımız kanımız dediğimiz insanları hatırlamadığımızda olduğu gibi. O zaman duygusallıktan öte klagibler bizim hayatımızda da devam etmiştir. Ölenle ölünmez Her şey bizim için ve en önemlisi tabi ki Hayat devam ediyor. insan işi düştüğü için mi insanlarla ilişkiler kuruyor. ayat bizi sürükleyip zütürüyor bazen. Hayattın akışına ayak uyduruyoruz sadece, bize yazılıp çizileni uygulayan kuklalardan ne farkımız var ki oysa. Kısacık zamanda asla olmaz değişmez sandığımız hayatımız tam tersine dönebilirken hala hayatımızda bir şey değişmeyecğinden şüpheleniyor ve 'monoton' diyoruz.
Kimseciklerin olmadığı bir yer gözümüzü kapattığımızda başka insanlarda orayı düşünüyor mu acaba ... Bazen insanların hayatın akışına yönelik söylediği cümleler ve anında her şeyin değişebileceği bir hayat için söylediği ciddi şeyler takılıyor aklıma, zihnimde canlanmasına engel olamıyorum.
içimde ki bana tatlı acı veren bu duygunun ölmesini isterdi ben de herkes gibi olmak, Belki de bu hayatı onlar gibi ciddiye almak onlar gibi konuşmak umursamamak ve duygusal olmamak. Bana ne kadar saf olduğumu söylerler hep nedendir anlamam çünkü hep kendim gibi yaşarım hayatı bazen de bu söylediklerine alınırım. Akıllı kurnaz olmak, haset insan olmak yalan söylemek bu anlama gelir olmuş artık devir değiştikçe anlaşılan. Oysa asıl gerçek öyle değil. insan nasıl öyle şeyleri sever onları da anlamış değilim. inann bu dünyanın nasıl bir yer olduğunu hala anlamamaktan sürekli düşünmekten belki kıskanç, yalancı,hırslı ve düzenbaz olmadığım için ben de çok sıkıldım. Zira o insanlar hiç üzülmüyorlar.Ama yolda fakir bir çocuk başka bir çocuğun linde ki yiyeceğe bakıyorsa ben o zaman kahroluyorum. Hayat dursun istiyorum bu kadar kırılganlık öleceğini anlayan bir insanın üstünde ki ürkeklik var içimde işte buna mani olamıyorum. Sonra hep haberlerde kötü şeyler var. Cinnet geçiren adam, açlık yüzünden ölen bir bebek. insanlar bunları izleyip haber sitelerini takip edip yazık deyip geiyorlar ama ben bunu zihnimde deflarca kurguluyorum. işte bunlar bana çok acı veriyor hayatın her aşaması beni çok yoruyor. Bırde onların hayatına bakıp haz alanlar kedi hayatım daha iyi diye mutlu olanlar var bu duygu oları rahatsız eder ama by haberleri sırf bu yüzden takip ederler. Duymamaktan görmemekten yanayım eğer elimden bir şey gelmeyecekse ve sadece acıyacaksam. Zira acımak merhametten çok farklıdır ve dünyada ki en kötü duygudur.
Artık arkadaşım yok. Hiç yok. Epeydir yoktu zaten ... insanlar arkadaşlarını egosuna göre seçiyorlar. Ya kendinden çok aşağıda ezebileceği, ya da ibret alacağı böyle düşünüyorum ben .Sıkılıyorum beni anlayan insanları bulmak zaten çok zordu. Şimdi düşmanım bile yok heps uzakta kaldı. Hayatı bu kadar durdurmak istememiştim. Bu son cümle şu an ki hislerime tercüman oldu. Konuşmaya pek gerek kalmadı sanırım. Hep uzun cümleler kurarım. bunun için sosyal ilişkilerim de çok iyi değildir. Ben öyle düşünürüm insanlar hep iyi olduğumdan ben de neden öyle düşündüklerinden bahsederim. Anlamak istediklerm bazen düğüm olur dilimin ucunda söyleyemem tarifi mümkün değildir o anın. Karşımdakinin anlamayacağını benim se dememem gerektiğini bilirim. Sontra o anıları kaydeder durur durur hatırlarım. Konuşamamak ve hele bir de derdini anlatamamak acı verir bana. O acı paradan daha mühimdir benim için. Dünya keşke daha iyi br yer olsaydı. Bu kadar çirkinleşmişken gelmemeliydim. Zor artık. Yaşamak meziyet. Anlaman gereken o ki ben haset bir insan olayı birtürlü beceremedim ondan yaşıyorum bunları belki de.