Evet beyler doğru okudunuz, sevgilimden yeni ayrılmıştım üzgündüm ve yaşama sevincimi yitirmiştim. muallak ev arkadaşım da evin alışverişini bana kitleyip kuzeniyle fink atıyordu.

Yicek bi şey de yoktu evde ve çılgına dönmüştüm, pijamalarımı değiştirmeden saç baş incin çıktım evden, bilenler bilir herkesin evinin alt sokağında olan bimlerden birine girdim, ekmek, peripella (her zaman önce fındıklı yerini yerim), domates falan aldım, bitirdim alışverişi kasaya geldim ama bi sorun vardı. Kartımda para yokmuş, neyapsamda bu durumdan kurtulsam derken arkadan pelinsu tipli bi kız, paspallığımında verdiği etkiyle;

-"Vercek bi şeyin yoksa çık git hadi akşama kadar seni mi beklicez" dedi.

Açıkçası ağırıma gitmemişti ama bu kıza güzel bi ders vermem lazımdı ve ağzımdan şu sihirli kelimeler döküldü;

-Bende vercek bi şey kalmamış ama belki bu sefer para almak yerine benim yerime hayrına kasiyere verirsin.

O anda kızın gözünden bir damla yaş aktı, azgın kasiyer konfeti patlattı, müdür geldi dışarı Carrefour tabelası astı, teyzeler elindeki sepeti bırakıp twerk yapmaya başladılar falan adet yerini bulsun bu da böyle bir anımdır

Edit: Cugukayan pelinsu ve kun feyekun nargileci arkadaşları
Edit2: ilk defa trende girdim beyler burdan beni bime gönderen ev arkadaşıma selamlar.