Bir hikayem var,
içinde alkışı duyduğum ,ihaneti gördüğüm,
Bazen mutlu bazen mutsuz olduğum,
Biraz suçlu bir o kadar da masum olduğum,
Çocukken büyüdüğüm, Büyükken çocuklaştığım
Bazen hayırlı evlat bazen şerefsiz olduğum,
Bir gün günahkar ertesi gün tövbekar olduğum,
Defalarca kez tövbe edip yine aynı haltı yediğim,
Ama bir türlü aşık olmayı beceremediğim bir hikayem var bilmem ki dinler misiniz?
3-5 kişi olsa yeter dinleyecek

Nerden başladı hikayem onuda bilmiyorum ki . Çocukluğumdan başlamak gerek galiba.

Hayatım boyunca kendimi bir odaya kapatıp,o odada hayal kurarak dolandım. Günde en az yarım saat yaparım bunu. Evet halen daha yaparım. Birgün subay birgun yazar bir gün ünlü bir oyuncu bir gün polis olurdum hayallerimde. Belki oda sınırlıydı ama o odayı sonsuz yapan bana kurduğum hayallerimdi.

Nedensizce hayal kurmak. Sonsuz hayaller , sonu hiç gelmeyeceğini sanardim bu hayallerin. O kadar hayal dünyasında yaşardım ki artık bir yerden sonra gerçek hayattan soyutlandığım oluyordu. Gerçi kimin umrunda ki gerçek hayat. Ben o küçücük denilen odaya istediğim kızla hayallerimi sığdırıyor, o küçük odada holingalık yapıyor, arabamla kızları eve bırakıp sonra tekneme binip okyanuslara açılıyordum.

Anlıyacağınız durum vahimdi...