lise kac kardes?

(bkz: doğal seleksiyon)

Hayırdır panpa

2 dakka tut nefesini

Bir nefes ne bile ne kadar kıymetli

sebep?

Sonun intihar falan olmayacak kardeşim kendini niye yıkıyorsun amk kim bilir yaşın kaç

Bizim hayatımız da super degil mk napalim yani herkes intihar etsin ozaman ben Turkiyede dogmak istemedim mesela sevmedigim okulu okudum sevmedigim bir isi yapiyorum suan bolumumle alakali hayatım yok calismaktan napalm yani zen soyle amk ?

Bir boğulmayı dene bakayım noluyor? Kurtulma fikrine mi bağımlısın yoksa hissine mi anla bakalım

Sakın yapma, çok yazık edersin.
Hayat şerefsizlerin değil senin hakkın..
Hayat değerli bişey
Paylaşacak kişi yoksa o değerin hepsi senindir
Harca harca yaşa

Allaha inanmıyorsan sakın ölme
Varlığına ihanet halindesin demektir.

hala tatmadığın milyonlarca tat var. en azından dene

intiharetmeden önce kalabalık bir yerde katliam yap, madem öleceksin bari elin boş gitme.

Ölmek mi istiyorsun? Git o zaman at kendini denize. 5 saniye sonra hayatta kalmak için çırpındığını fark edeceksin. Sen kendini öldürmek istemiyorsun sen içindeki bir şeyleri öldürmek istiyorsun. / Morgan Freeman

reis üniversiteni okuduysan şimdi de kpssye çalış askerliğini yap bi kız ayarla sırada ne varsa onu yap

benim de öyle düşündüğm anlar oldu her insanın olmuştur ama her seferinde işler bi şekilde düzeldi

Dostoyevski o anı kardeşine yazdığı mektup ile şöyle anlatır:

\\\"Bugün 22 Aralık. Semionovski Alanı’na zütürdüler bizi. Orada hepimize ölüm yazgımız okundu, haçı öptürdüler, başlarımızın üzerinde kılıçlar kırdılar ve en son süsümüz yapıldı (beyaz gömlek giydirildi). Sonra aramızdan üç kişiyi kurşuna dizmek üzere öne çıkardılar. Ben altıncıydım, üçer üçer çağırıyorlardı; bu duruma göre ikinci dizideydim ve birkaç dakikalık ömrüm kalmıştı. Seni anımsadım kardeşim, seni ve bütün aileni, son anda kafamda yalnız sen vardın, o zaman seni ne kadar çok sevdiğimi anladım, benim canım kardeşim. Yanımda duran Plasçev’i, Dourov’u kucaklayacak, onlarla helalleşecek zamanı buldum. En sonunda dur borusu çalındı, kazığa bağlanmış olanları geri getirdiler ve bize, Haşmetmaapları’nın cezamızı bağışladıkları okundu.\\\"

Dostoyevski devlete karşı işlediği suçlardan idam edilecekken ,hayata son kez bakarken ,hiç bir zerre umudu yokken gelen bir haberle hayatı bağışlanır.

‘Yüksek ve sarp bir kayalıkta, ancak iki ayağımın sığabileceği, dar bir çıkıntıda, dört yanım uçurumlar, okyanuslar, sonsuz bir gece, sonsuz bir yalnızlık ve hiç bitmeyecek fırtınayla sarılmış durumda yaşamak zorunda olsam ve bütün ömrümce, bin yıl boyunca, hatta sonsuza kadar o bir karış toprakta durmam da gerekse;

o şekilde yaşamak, şu anda bir yarım saat içinde ölecek olmaktan çok daha iyidir.’

Kendini Dostoyevskinin yerine koy, intiharı edince rahatlayacağını düşünmektense hayatını düzene sokabilirsen ne kadar mutlu olacağını düşün

Pnp sana birşey dicem cidden intihar etmeye karar verirsen bana haber versene yeni kimlik lazım bana bu hayata yeniden başlamak için seninkini kullanırım belki tabii bu sen istersen zaten intihar ediyorsan çok da umrunda olmaz olur dersin