Oğlum oldu, doğalı 2 hafta oldu. Daha gözler görmüyor bile minik buruş buruş birşey. ilk banyosu 2 hafta sonra yapılacak dediler. Tamam dedik gün geldi çattı, şimdi nasıl yapılcak bu. Açtık baktık internete videolardı fotoğraflardı yazılardı emin olamadık gene doktoru aradık. Kolunuzun üstüne yüz üstü yatırın dökün suyu dedi o şekilde yıkayın bi de mail attı video linki ordan baktık. Ok dedik aynen denilen gibi yaptık yıkıyoruz ben tutuyorum eşim yıkıyor felan güzel herşey derken sıra kafasına geldi. Islatmak için suyu bi döktük oğlan içine çekti suyu tıkandı.
O tıkanma öksürüğü var ya onu yaptı birkaç kere sonra sustu nefes alamadı. Elim ayağım birbirine girdi dizlerimin bağı çözüldü, hanım aldı eline bebeyi iki sırtına dokundu düzeldi ama o 3-5 saniye süren şey beni mahvetti. Olduğum yere dizimi çöktüm bi baktım gözlerimden löp löp yaş gelmiş, geldiğini farketmedim bile. Kalp desen gümbür gümbür bu sefer de ben nefes almakta zorlanıyorum. Bugüne kadar kimsenin önünde çökmeyen beni, bikaç öksürükle yıktı minicik bi insan evladı. O erkeklik var ya erkeklik bendeki, anası gibildi o an. Yavru kediye döndüm bildiğin.
Ondan sonra işler ilginçleşti. Bizimki mama yerken su içerken kendi tükmüğü bile boğazına kaçsın, uykumun en derin yerinde bile olsam, top atsan uyanmayan ben, evin diğer ucundaki o tıkanma sesini azcık birşey bile duysam 2-3 saniye sürmüyor oraya varmam. Nerde olursam olayım beni alarma geçiriyor o ses. Eşime olsun bak duymuyorum, uyumaya devam ama bebeye olsun ışınlanıyorum bildiğin. Beynim öyle bir kodladı ki o sesi, artık beyfendi 1 yaşına bile gelmeden olayı çözdü, canı beni isterse numaradan öksürüyor zınk diye yanında bitiyorum sonra gülücükler saçıyor.
Büyük ihtimal ben 70küsür oğlan 40 küsür olsa da onun tıkanma sesi gelince ben gene yerimden zıplicam istemsizce.
Bilinçaltı tam olarak da bu işte.