ego konusu gerçekten uzun. egonun hiçbir zaman öldürülemeyeceğini iyi biliyorum. sadece susturabiliriz. yanlış hamlede ego tekrar geri döner.

insanlar ne der? diye düşünmenizi sağlayan şey egodur.

topluma göre yaşamanızı isteyen şey egodur.

korkmanızın sebebi de egodur.(de ler ne zaman ayrı yazılır hiç fikrim yok)

bunu nasıl düzeltilebileceğini uzun bir yazıda anlatacağım.

yani topluluk içerisinde istediğim gibi davranmayı içimden geleni yapmayı unutmalıyım... e o halde geriye ne kaldı? neyi değiştirebiliriz ki biz? toplumun içinde hala onlar gibiyiz; korkak ve sinimş... o halde neyi değiştirmeyi çalışıyoruz anlamadım.

gibi tutmuşuz zaten.

o halde tek değişim, onların arasında bulunmamak olabilir.

yaz bari fazla insan olmayan yerlerde kendimiz olalım, kasmayalım amk. ortamı koklar ve çok fazla köpeciğin olduğu yerlerde görmek istemeyecekleri şekillerde hareket etmeyiz olur biter sonuçta uzun vadede kazanan olucaz, çoğunluğun fazla olduğu yerlerde bırakalım onlar kazanıyor gibi görünsün.

birde toplumu kontrol etmek, onlara liderlik yapacağız amaç bu; diyorsun. bunu nasıl yapabilirizki, bu nasıl gerçekleşebilir? bu insanların liderlere ihtiyacı olmadığını söylemiştin...

kahraman olmak isteyenler şuanda bonzai içen ve satanlara saldırıp dövüyorlar ya, kızlarla konuşursak bizede mi böyle yapmaya çalışırlar?

bende bu kahramanları yenmenin yolu, onlara karşı koymaktır. bunların özgüvensizliğini seslerinin tonlarından hareket ve davranışlarından, birbirlerini ezikçe onaylayışlarından sezebiliriz. bu tür ezikleri yenmek zor olmayacaktır...

kahramanlar üzerimize bir gelirse, onların üzerine iki gitmek ; analarını bile ağlatır diye düşünüyorum.

insanların koyunlardan farklı olduğunu söyleyebilir misin?

eğer farklı olsalardı, birileri dışarıda çöpleri karıştırırken, birileri implant hakkını 8 e çıkaramazdı.

15 bin lira maaşı olan adamlar, halkın temsil edildiği yere uyumaya gelemezdi.

insanların liderlere ihtiyaçları vardır. ama şu anki yaşamlarında ekgibliğini hissetmezler.

ancak gerçek liderleri algılayabilirler, onların ağzına bakarlar.

en basit olarak hadi isyan çıkaralım ben sizin liderinizim şeklinden bahsetmiyorum.

nereye gidileceği, kimlerin geleceği vs. bi ortam için lider tanımıdır ve başlangıçtır.

değişim, adamın dıbına koyar, yaşadığı hayatı sorgulamasına neden olur.

herkes değişimi kaldıramaz, eğer öyle olsaydı çoğunlukla dişilere nasıl yaklaşılacağını söylerdim ve burada bi dünya olurdu.

ancak farklı konulara gelindiğinde, çıldırmak üzere olan insanlarda olur.

bunun örneği bu başlıkta var, özel mesaj kısmından beni değiştir diye yalvaran adam, zekamı sorgular hale gelmişti.

asıl sorun, çok çabuk değişmesi , herşeyi sorgulamaya başlamasıydı. bunun sebebi, değişimin herkes için olmaması.

bu benim yöntemlerimden birisi, yazdıklarımın içinde çok fazla şey var. ego okşamakta üstüme yoktur.

bu olay tek taraflı değil, okuyanın bana güvenmesini isterim. eğer bana güvenirse, söylediklerimi kendisi düşünmüş gibi hisseder. zaten bildiği şeyleri, hayatının bir parçası haline getirmeye başlar.

neden değişmeyi istiyorsun?

hayatının tek çizgi üzerinde devam etmesinden sıkıldın mı?

hiçbir şey yapmadan beklemekten, hayatına küfür etmekten yoruldun mu?

istediğin şeylerin, yukarıdan kucağına düşeceğini mi düşünüyorsun huur çocuğu?

değişimi istediğin halde, neden hala adım atmıyorsun?

hala ne yapacağını bilmiyorsun, adım atmanı engelleyen birşeyler var, içindeki zayıf huur çocuğunu yenemiyorsun, küçük bir kız çocuğundan farkın yok.

düşündüğün şey benim, seni kurtarmamı istiyorsun.

peki bunu zevk için yapıyor olabileceğimi hiç düşündün mü? yada seninle dalga geçtiğimi, değişim diye birşey olmadığını?

hangi dünyada yaşadığını bilmiyorsun, olan şeylerin % 1 inden bile haberin yok.

evet düşünmeye başladın, yada senin yerine düşünen ben miyim? düşündüğünü sandığın şeyi, gerçekten kim düşünmeni istiyor?

sorgula huur çocuğu, sorgula ve o zaman küfür et, neler kaçırdığını bilmiyorsun.

eğer parmaklarımı yoruyorsam, bunun sebebi sensin. kaybetmekten korkma.

cevabını aradığın şey hakkında, daha düzgün bir soru soramamışken bile, neden bunları okuduğunu sorgula.

her zaman ki gibi kaçmak istiyorsun, yada inanmamak. olur mu öyle şey demek.

ama içinde beni tanıyan birisi olduğunu sende biliyorsun.

ben özgürüm, ben yaşıyorum, aynaya baktığım zaman yüzümde pis bir gülümseme oluşuyor.

beni gördüğünde, kendi kendine küfür ediyorsun.

düşünmekten korkma huur çocuğu, yoksa sana ilkokulda hayvanlardan farkımızın ne olduğunu öğretmediler mi?

sana bir şeyler anlatmak isteyen birileri var.

öyle şeyler söylediler ki sana, anlamıyorsun bile. dünyayı anlatıyorlar sana, sonrada gülüyorlar anlamadığını bildikleri için.

öyle şeyler anlatıyorlar ki, onları tanımadığın için üzülmüyorlar.

her zaman, herkesin yanlış özellikleri ile ilgilendin. ne dediklerini duymadın.

neden artık gülmüyorsun? neden konuşmuyorsun?

düşünmek her zamanki gibi zor mu geliyor?

tek mesajını milyonlarca kişinin göreceğini bilseydin ne söylerdin?

dediklerimi anlamıyorsun, senin kararlarını başkasının vermesine o kadar çok alışmışsın ki, beyninin basit bir bilgisayardan farkı yok.

elinde hiçbir şeyin cevabı yok, olsa bir şey değişir miydi? beni daha iyi anlar mıydın?

düşünmekte zorlanıyorsun, yardımcı olmamı ister misin?

bunları yazan bir manyak mı? acaba bir şeyler mi anlatmak istiyor? neden onu anlamıyorum?

belki de bir şeyler biliyorsun, neden anlatamıyorsun? sabahları uyunabilmen zor olmuyor mu?

boşuna yaşıyorsun huur çocuğu, benim dünyamda boşuna yer kaplıyorsun. neden yaşıyorsun?

dünyanın sırrını çözdüm amk...

ne istiyorsan onu yap.

gerçekten bir kural yok.

ancak bunu o kadar ince bir şekilde yapki kimse sana karışmaya cüret edemesin.

zeki ol, kamuflaj ol.

görünmez ol, ancak etki sahibi ol.

tahminimce watchdog, şu yazdığım bir kaç cümle kadar etki yapabilecek birşey yazmayacak.

insanlar sandığın kadar düşük iletişimde değiller. yüksek iletişim yeteneği olanlarla heryerde tanışamassın.

kalanlar ise zaten bi avuç korkak.

bu eleştirilerin seni daha iyi yapmasına izin ver, yada bırak seni öldürsünler.

Seni hatırlar gibiyim, çok şey yazmışsın. kişilik çatışması yaşayan birini umursamadığımı nerden çıkardın?

Eleştirilere açığım, ama addıbına göre.

narsiszmin pgibopatiye dönüştüğü bir vakasın.

yada pgibopatinin narsiszme

senin işin, benim hobim

comon modar fakır

birşeyi ciddiye almadan yaparsan, onu kişileştirmezsin. onu kişileştirmezsen, onda kral olursun.