0
evrendeki herseyin su veya bu sekilde birbirine degisken baglarla bagli oldugunu, herseyin degisip, hicbirseyin ayni kalmadigini, niceliksel birikimlerin niteliksel degisimlere yol actigini, degisimlerin anlik krizler, patlamalar veya tedrici ilerlemeler ile geldigini ve maddenin bilincten bagimsiz, ona oncel oldugunu ortaya koyan sistem, marksizmin itici kuvveti. marx, diyalektik materyalizm hakkinda hegelin sistemini alip ayaklari uzerine oturttugunu belirtmistir; idealar dunyasinin varligi onvarsayimindan yola cikip degisimi, degismez ideanin yansimalari arasndaki etkilesimle aciklayan ve zamaninin en devrimci felsefelerinden biri olan idealist diyalektigi, madde temeline oturtmustur kendisi ve dostu engels, bunu da diyalektik yontemi kullanarak yapmistir. diyalektik materyalizmin, kuantum fiziginden ekonomiye pek cok alanda fazlasiyla doyurucu aciklamalar yapabilmesi gayet heyecan vericidir; bu durumda, marx ve engels'e (ve pek tabii ki temelleri atan hegel'e) yaptiklari saptamalar ve goruslerindeki isabetlilik nedeniyle hayran olmamak elde degildir.
george orwell, 1984te ciftdusun adi altinda ele aldigi diyalektik materyalizm'e yogun bir agresyon sergilemistir. lakin bunu yaparken kullandigi yontem diyalektik materyalizm'in copten adam figurunu cizmek olmus, kimi kritik noktalarini indirgemeci yaklasimlarla buyuk bir basariyla gozardi etmistir. ispanya ic savasina gonullu olarak katilip, sovyetler birliginin ispanyadaki olaylara kendi cikari adina* kayitsiz kalmasi uzerine davayi birakip polislik dahi eden orwell, burada diyalektik materyalizm'in ekgib ve yanlis yurutulmesinin sonuclarini da acikca ortaya koymaktadir aslinda; lakin saptamalari yuzeysel kalmaktadir.
bu sorunu nasıl çözcez
