bi piç özetlesin şunu hele

Çok özledim seninle konuşmayı eskisi gibi olmayı senin için sadece ben olduğum zamanları kısacası seninle ilgili olan herşeyi çok özledim ben. Ne olurdu aramız düzelse herşey yolunda olsa falan eskisi gibi olsak ama pek sanmıyorum baksana sen beni sevmiyorsun senin için normal bir insandan farksızım belkide hayatında yeni birisi var onunla mutlusun zaman geçiriyorsun benden daha çok yakın sana belkide her gün görüyorsun onunla gülüyorsun ağlıyorsun vakit geçiriyorsun belkide aklına bile gelmiyorum ama olsun ben seni çok seviyorum aklımdan hiç çıkmıyorsun beni bu kadar kendine nasıl bağladın hala çözmüş değilim ya seninle konuşmayınca aramız bozuk olduğundan beri kendimi hissetmiyorum yani böyle olsun hiç ama hiç istemezdim ama oldu işte ben kendimi , hissettiklerimi anlatmak istedim sen farklı anladın işte demek ki çok değer verdiğin insanı kaybetmekten korkunca böyle oluyormuş yaşamak istemezdim ama oldu belkide saçmalıyorum şuan mal mal yazıyorum böyle belkide hiç okumıycaksın bunları olsun. Yazdıkça rahatlayamıyorum bile sadece yanlız kalmak istiyorum düşünmek ama düşündükçe daha kötü oluyorum sen belkide basit birşey olarak görüyorsun bunu bense herşeyden üstün tutuyorum yazarkende ağlamak ayrı güzel ekran gözükmüyo falan neyse zaten bunu sana atmaya zütüm yemiycek bari ne hissediyorsam yazayım of içim çok sıkılıyor biliyor musun bilmiyorsun nerden bileceksin ki çünkü her nasılsın diye sorduğunda iyiyim dedim belkide ben sana öyle davranmasaydım en başta farklı olurdu yani ne bileyim böyle arada konuştuğun 2-3 haftada bir mesaj attığın ve belkide aylar sonra hiç atmayacağın insan olmazdım ayrıca neden bu kadar duygusal bir varlığım ben neden bu kadar çok takıyorum böyle şeyleri biri bana anlatsın aq of seni çok seviyorum ama anlatamıyorum böyle geçen gün en baştan beri silmediğim konuşmalarımızı okudum o aşık tipin ne tatlı ne şirin öyle aşırı samimi birşeysin ama ben yapmacık duruyom lan neyse ağlasam mı gülsem mi bilemedim okuduum okuduum okudum okudukça şuan ki olduğumuz durumdan nefret ettim eski zamanlara dönmeyi öyle çok istedim ki imkansız olsa bile istedim konuşmadıkça insanlar soğur birbirinden ama ben hep özledim mesaj atmanı bekledim istedim hemde çok dayanamayıp ben attım aramızın düzeleceğini hep umut ettim umut ettikçe daha da çok özledim dahada çok bağlandım ama artık umudum kalmadı azaldı gün geçtikçe kıskançlıktan ölüyorum öyle böyle değil sana sormaya korkuyorum tersliyceksin kızıcaksın tamamen gidiceksin hiç konuşmayacaksın diye sen ne yaptın bana böyle anlamıyorum hep ekgib hissediyorum kendimi ve oldukça yanlız ,bir hiç gibi duygularımı bile anlatamıyorum hissettiklerimi korktuğum şeyleri ayrıca burnumu silmekten peçete bitti ya domates gibi oldum ve mide felci geçirme keyf of ne diyorum ben ya en son istediğim şey gitmendi bilmiyorum sence gitmedin belki ama kaldığında pek söylenemez sana o kadar çok şey anlatmak istiyorum ki içimde olan hissettiğim herşeyi ama korkuyorum nefret ediyorum böyle olmasından belkide senin hissettiklerin farklı düşüncelerin farklı bunları bana anlatmadan bitmeyecek benim bu anlamsız haykırışlarım bazen diyorum ki keşke o okula gitmeseydin keşke o kızla tanışmasaydın belkide ben seni o kızdan kıskanmazdım ne bileyim seni sevmezdi başkasını severdi nefret ediyorum birilerinin seni sevmesinden senin onlarla konuşmandan onlarla aynı ortamda bulunmandan vakit geçirmenden konu sen olunca haşin oluyorum hırçın oluyorum kıskanıyorum çünkü değer veriyorum kaybetmemek için attığım her adım biraz daha uzaklaştırdı seni benden böyle olmasını hiç istemedim inan ki hiç belkide başkasını seviceksin ben olmayacağım hayatında onunla mutlu olacaksın ama sen benim için hep aynı kalacaksın bunları hiç okumayacaksın ama insan yazıyor işte sana söyleyemediklerimi yazarak içimden atmaya çalışıyorum oluyor mu? Olmuyor ama olsun bugün günlerden 23.01.2014 perşembe saat 21:11 bütün gün faceye girmeni bekledim ama girmedin sadece sana seni sevdiğimi söyleyecektim olumsuz olacaktı cevabın yada takmayacaktın bilmiyorum ama içimde kaldıkça boğuluyor gibi oluyorum bunu sana söylemeden de bitmeyecekti bu his söyleyemedim yinede cesaret ettim herşeyi anlatıcam konuşucam diye ama olmadı bir hayal kırıklığı yaşadım üstüne gelmeyi hiç istemedim sıkıldın bunaldın nefes almak istedin ama araya zaman girdikçe unutulmaktan korktum o yüzdendi bütün çabalarım kendimi anlatmak içindi debelenmelerim ama yol kat edemedim olduğum yerde bataklıktaymışcasına dibe battım ve hala yavaş yavaş batıyorum belki bir gün gelirsin affedersin beni diye bekliyorum bende seni seviyorum dersin diye çünkü senin sevgine alışmışken sevgisizliğine alışmak zor kaldıramıyorum ben böyle şeyleri duygusalım ota taka ağlarım insanlara değer verdikçe hatalarımla kaybederim demiştim ama sende söz vermiştin gitmiycem diye hatta bana gitmem için bir sebep söyle demiştin bende bilmem yok galiba demiştim ama sen sebep olsa bile gitme, gitmek isteme lütfen seni geç bulmuşken gitme özel olduğunu düşündüğüm tek insansın ruh ikizimsin sen benim yaralarıma acılarıma en iyi gelen yanımsın seninle birçok şeyi sevdim ben birçok şey seninle anlam kazandı benim dünyamda bırakta seninle birlikte kalsınlar sensiz kalmasınlar bana verdiğin sözü tutar mısın lütfen ?