bi orospunun hikayesi

dünen eve hayat kadını attım ve kadınla ciksten sonra yatakta iyice sohbet ettim. kadın bana nasıl başladığını nasıl buralara kadar geldiğini herşeyini anlattı. ibretlik olarak adlandırdım ve bi daha hayat kadınlarıyla beraber olmucağım bir hikayeyi sizlere sunmak istiyorumn fakat beni dinleyen kişiler lazım.

@2 fazla uzun sayılmaz 2-3 sayfa anca ama dinlemeni ve ablan kız kardeşin varsa dikkat etmeni diliyorum.

evet beyler başlıyorum. tamamen kızdan duyduklarımı aktarıyorum. bazı şeyler aklımdan çıkmış olabilir dinlerken fakat hepsini yazacağım.

herşey 17 yaşında başladı. annem ile babamın her gece kavga etmesini kaldıramıyordum.hep odama çekilip ders çalışıyordum. çalışkan biriydim.o sene güzel bi üniversiteyi tutturacaktım belkide.ama kaderim böyle değilmiş ben napayımki.15 tatile girmiştik. abim adıyamandan gelmişti. üniversite okuyordu. annem ile babamı sakinleştirmek yerine babamın tarafını tutardı. benim babama karşı hep bi nefretim olmuştur.hep abimin yanında olurdu.onu dersanelere yollamıştı.zor üniversite tutturmuştu ama elinden geleni yapmıştı ve daha çok şey var. bana gelince çocukken bi oyuncak bebek almaya acizdi. ağlamaya başlıyor.

15 tatilin ortalarıydı.o gün kötü bi rüya ile uyanmıştım. kalktığımda evde kimse yoktu heryer darmadağandı. annemi aradım hemen telefonu kapalıydı. yapcak bişey yok kahvaltı yapıp derslerime çalışmaya başladım.o ara telefon çaldı arayan annemdi. noldu anne nerdesin dedim. adalet sarayına gel vekaletini üstüme alacam seni.ne vekaleti ne adalet sarayı. evden çıktım. halk otobüsü bekliyordum. aksi şey gelmedi bi türlü. yarım saat sonra geldi. hemen adalet sarayının önüne attı beni.ara yerde bekliyorlar abim babam annem. noluyo anne burda ne işiniz var diyorum. babana dava açmıştım yavrum senden saklamıştım tam zamanında geldin biraz sonra duruşma başlıcak dedi annem.o an ne diyeceğimi napacağımı bilemedim. girdik duruşmaya. annemde babamda birbirinden şikayetçi. arada abim katılıyor.ben ise orda oturuyorum çıt yok ağzımda. sonunda bi soru yöneltiliyor. babanı mı seçiyorsun yoksa anneni mi diye. bende babama bakıyorum bide anneme ama annem daha acizdi. annemi diyorum. mahkemenin meşhur sonlandırmasını yapıyor. sonra yaz kızım diye başlıyor.bu günden sonra nolacak ? annemin hiç birşeyi yok.ne yapacaz böyle? düşünüyorum.

annem evden eşyaları topluyor.ben ise koltuğa oturmuş geleceğimi düşünüyorum. daha sonra evden ayrılıyoruz. taksi hemen gelmiş. anneme soruyorum anne nereye gidiyoruz üniversite nolcak diyorum. köye gidiyoruz evladım. üniversite nolacak anne diyorum. kaydını şimdi aldırırsın açık öğretimden devam edersin lisene. zaten lise sondasın.ama şimdi seni okutacak param yok. daha doğrusu kendimi doyurcak param.o an yeniden kız ağlıyor o anki acizliğinden.

köye varıyorlar. köyde dayımlar oturuyor.bi süre evlerinde kalıyoruz. daha doğrusu barınma diyelim. okul desen yalan oldu. neden böyle olmak zorundaydı ki diyorum her gece ağlayarak. dayım anneme bu yaşında tek başına kızla olmaz. orta okul mezununuda hiç kimse bi yere almaz.en iyisi seni köyden tanıdığım biriyle evlendireyim. şuan istanbulda çalışıyor hemde bankacı iyi bi maaşı var. karısı öldü.bi çocuğu var senin gibi dul bayan bişey yapamazsınız. annem bi süre sonra kabul ediyor. cici babamı geliyor şimdi?

düşünüyorum her gece. uyuyamıyorum bile. köyü geziyorum ormanlıkları geziyorum.bi ara intihar etmeyi düşünüyorum.ne biçim dünyada yaşıyorum.17 yaşıma kadar hiç bir olayla karşılaşmamıştım.ama son 1 ayda neler olmuştu neler.eve varıyorum. şık bi araba var bahçede. kimin olduğunu tahmin edebiliyorum. varıyorum eve.aha buda benim kızım diyor annem gelir gelmez. annemin evleneceği adam muhtemelen 40 yaşlarında iri yarı birisi. babam gibi zayıf ta değil. alışık değildim. bide oğlu varmış şimdi izmirdeymiş diş hekimliğini okuyormuş. abim gibi dandirik bölümü okumuyor. ısınmaya başlıyorum. maaşıda iyi. babamı zaten sevmiyordum artık üzülmüyordum. ertesi gün gidiyoruz istanbula. neler olacağından habersiz. uyuyorum.

uyandığımda daha bursadaydık.bi yerde yemek yiyoruz. sonra yeniden istanbula gitmek üzere yola koyuluyorduk.yol kenarındaki tarlaları izliyordum. keyif veriyordu. akşama doğru varmıştık. adanadan istanbula gitmek bu olsa gerek. tanımadığım bir şehir. sokaklarını bilmiyorum. biraz ürkütücü geliyor doğrusu.evi güzeldi.3+1.oğlunun odasında kalacakmışım. kendime ait bi odayı en son lise son da almıştım fakat annemle babam ayrılmıştı. yatağa yatıyorum. uzun düşüncelere dalıyorum ve o sıradada uyuyorum.

beyler hikaye biraz uzun sürecek. ayrıntısıyla anlatıyorum çünkü.ama yarın kesin biter bugün yarılarız baya.

annemle cici babam ertesi gün bi nikahla evleniyorlar. dayımın başından savdığı çok belli. nikaha gelmedi çünkü.1 hafta boyunca evden dışarı çıkmıyorum. televizyona bakıyorum.bi gün anneme lise konusunu açıyorum. pekala baban gelince konuşuruz diyor. annem o kadar alışmışki önceki babamı unutmuş bile. babam geliyor akşama baba demeye başlıyorum. lise konusunu açıyorum. tamam yarın git konuş açıktan gir bi liseye bakarsın abin gibi güzel bölümü tutturursun diyor.o an seviniyorum. geleceğimi kaybetmedim diye düşünüyorum. tabi o an.

beyler reservedinizi alın. işim çıktı akşama devam edecem kusura bakmayın.ama akşam çok seri yazacam. reservedinizi alınız.

hikayeye devam ediyom binler

ertesi gün kayıt yaptırmak için bir düz liseye varıyoruz. kayıtların şimdi olmadığını söylüyorlar. sanmıştımki 2. dönem devam edecem ama nafile. yapacak bişey yok.bi giyim mağazasına girdim. akşam işten çıktım eve vardım. babam içki içiyordu. şaşırdım önceki babam içmiyordu anlatılınca bin sanıyorsun ama huuryum ben.

annem yatmış yemek yiyorum mutfakta. babam yanıma geliyor gel sende iç diye.yok içmem ben içki dedim.al bi bardaktan nolacak.yok yok istemiyorum dedim.iyi sen bilirsin dedi içeri gitti. hayatımda 1 damla bile alkol sürmemiştim. daha doğrusu tekel bayiler hariç hiç görmedim içki. yemeğimi yedikten sonra yattım olacaklardan habersiz.

sabah kalkıyorum. bağırış çağırış. noluyo böyle diyorum.bi ağlama sesi geliyor. varıyorum babam annen diyor.o an içime büyük sıkıntı düşüyor. umarım tahmin ettiğim şey değildir diyorum. içeri girdim. annem yatıyordu. bunda ne var diye düşündüm ama hala tedirgindim. anne anne sesleniyorum cevap yok. annee kalksana hadi sabah oldu niye kalkmıyon.ses yok. hayır dediğimi hatırlıyorum o an.daha sonra bağırış çağırış. hayatımın en kötü günüydü. artık yanlız hissediyordum kendimi bu koskoca dünyada.

hafta sonu defnediyoruz annemi.eve nasıl geldiğimi hatırlamıyorum. annemlerin tarafından akrabalar geliyor. dayım,kuzenler felan. baş sağlığı diliyorlar.ama gidiyorlar. yine yanlızım bu koskoca dünyada. ağlıyorum.telefon çalıyor. haftaya izmirde okuyan abim gelecekmiş.ama benim derdim başkaydı. işi bırakmıştım gitmiyordum. babamda işe gitmişti. akşama abim gelecekmiş yemek hazırlamamı söyledi babam ve kahvaltıda tavır yaptı.bu bana gelecekte yapacaklarını gösteren bi işaretti.

akşama babamla beraber abimde geliyor. boyu uzuncana haliyle yakışıklı birisi. gül gibi yaşadığı belli. tokalaşıyoruz.yemek yiyoruz. daha çok benim üzerimde konuşuyor. okuyormusun diyor. seneye diyorum.iyi bakalım diyor. babam içerden rakıyı getir diyor bide 3 bardak getir diyor. dediğini yapıyorum. rakı koyuyor kendiyle oğluna. banada koyuyor. içmicem diyorum al iç diyor.yok içmicem diyorum ama yoğun ısrar üstüne içiyorum. abim karşıda. yakıyor oldukca canımı acemilikten.ama mecbur baskı üzerine içiyorum bi bardak. daha sonra kalkıyorum masadan tabağımı zütürüyorum. kafam biraz dönüyor. televizyonu açıyorum babam bağırıyor geç içeri kafam aldırımıyor televizyonu diyor. içeri varıyorum. harbiden yanlızım.ne işim var burda benim. ağlıyorum.odama babam geliyor. ağlamayı sızlamayı bırak. masadakileri topla ve oturma odasına bi yatak var orda yatacaksın abin geldi çünkü diyor. kabul ediyorum. yapıyorum.ertesi gün kahvaltıyı yaptıktan sonra annemin mezarının başına gidiyorum. uzuncana kalıyorum ağlıyorum. bekçi geliyor bi sıkıntın mı var diyor yok diyorum. heryer yabancı geliyor istanbulda. benim burda ne işim var? koskoca istanbulda ? otogara varıyorum adanaya bilet alıyorum dayımın yanına gidecem.

ertesi gün varıyorum. köyede bi bilet alıyorum. saat 3 e doğru orda oluyorum. telefonu açıyorum 6 cevapsız arama. babam aramış. umrumda değil. gidiyorum dayımın yanına. tarlaya gitmiş yengem yemek getiriyor. akşam oluyor dayım geliyor. senin burda ne işin var diyor.ben orda kalamam. yabancı gibi geliyor onlar diyorum.bak kızım. öbür baban seni istemiyor aradım istemedi.bu babanda bugün aradı nerde diye. oraya git. önceki baban bile istemiyor seni bak diyor. senin yanında kalayım nolacak diyorum.ben kendime bakamıyorum hem senin bi yerde kalma imkanın varken neden burda kalıyorsun diyor. daha sonra tepem atıyor. sesimi yükselterek hadi ordan barınmamı istemiyorsun. annemide istemedin o yüzden istanbula gömdürdün. yazıklar olsun senin gibi dayı olmaz olsun diyorum. bavulu alıp gidiyorum artık dayım benim için bitmiştir. istanbula bi bilet alıyorum artık yapacak bişey yok.

istanbula varıyorum.eve gidiyorum. babam çıkıyor karşıma iyice bir dövüyor nereye gidersin diye. abimin üni si bitmiş bilmiyordum şehir dışına çıkmış. babamda malulen emekli olmuş. bitmiştim artık.1 ay geçiyor. resmen ızdırap bu günler bile daha iyidi.bi gün babam diyemiyorum artık o herif rakı getiriyor karşısına otutturuyor. eğer gidersen sağlam dayağımı yersin bak. gitme içeceksin sende. kabul ediyorum. rakıyı koyuyor. içiyorum.kendimi iyice yorgun hissediyorum. daha sonra babam dediğim adam üstüme gelmeye başladı. beni yatağa zütürdü.o kadar bitkin hissediyordumki kendimi hareket edemiyordum dahi. daha sonra soyunduğumu hissediyordum. daha sonrası ?

devam ediyorum