Yillar da gecse dinmeyen bi pismanlik veriyor insana
Vijdan asla rahat birakmiyor

Tanistigimizda daha 19 yasindaydi
Arkadasligimiz cok ilerledi
Onceki kucuk opusmeler ellesmeler zaman gectikce yerini sevismelere birakti

Benim kafamda kavak yelleri esiyordu ya bi sure sonra bisey bahane oldu ayrildim ondan

Sonra kafama dank etti tekrar pesine dustum ama bulamadim onu oturduklari semtten tasinmislardi muhtarlikta kayitlari duruyordu nakil olmamislardi ama yoktular iste
Umutsuzluga kapildim bi daha hic goremiycem onu dedim

Aradan 7-8 yil gecti ben evlendim coluk cocuga karistim iyi kotu bi duzenim oldu
Ta ki 6 yil oncesine kadar

O bi sekilde telefonumu bulmus bana taaa afganistandayken ulasti eskilerden konustuk epey
Memlekete donunce eve ugramadan once ona kostum
Hic degismemisti hala cok guzeldi ve evlenmemisti
Ailesi tutucu bi aile onun bakire olmadigini bilseler o dakka infaz ederler bu da durumu kimseye anlatamadigindan is ortaya cikmasin diye kimseye bulasmamis ve evlenmemis

Bana anlatti cok uzuldum
Kalbimde hep yaraydi ama ilk kez yara bu kadar acitti

Hafta sonu kendinden kucuk ikinci kardesi de evleniyor

Offff caresizlik ne kotu lan

Edit: yazayim da belki biraz rahatlarim dedim ama bi taka yaramadi. dertlesilmiyo sizinle
Bir de gececi tayfaya bakarim artik