bi kıza aşık oldum ve neler oldu vol2

derken dövdüğümüz binin abisi de kavga muhabbetine müdahil oldu. barışı aramış telefonda küfürleşmişler falan.
cenk ben ve barış tabii ki aksiyon arayan muhteşem üçlü olarak direk gittik. barışın çekinceleri vardı. cenk ise agresif düşünüyordu.
ben de sürüklenmiş peşlerinden gidiyordum ne tak olacağının farkında olmadan.
kavga mahalline gittik. karşımızda 15-20 küsür eleman vardı. barış teketeke çıkalım tarzı konuştu ama sökmedi gavatlara.
bir tanesi barışa bi tokat yapıştırdı. bi daha olmasın hepinizi giberim lan falan dedi.
biz de tamam kavga falan arıyoruz da 15 kişiye dalacak züt yok güçlü soydemir abimiz gibi.

her neyse ertesi günü okuldan kaçtık. barış melisayla yüzyüze konuşmuş sanırım ilk kez. mutluluktan uçuyor züt.
cenk ve ben elizabeth hala. beyler o gün tarihin az gördüğü toplu gibişi yaşadık.

1-yahudi soykırımı ise
2-üçümüzün gibertilmesi olur tarihte.

pes falan oynuyoruz şarkı dinliyoruz benim evde şarkı markı falan dinliyoruz. sigara içiyoruz. ev de boş. keyif yani.
derken barış'ın telefonu çaldı, hemen sonra cenk'in. on saniye olmadan da benim telefon çaldı. üçümüzün babaları
anlaşma yapmış gibi aynı saatte aramışlardı bizi.

-olum okuldan kaçmışsın
+ya baba devamsızlığım az sıkıntı yok
-nereye az lan geçen kağıt geldi daha
+baba dersler boş ama
-gibtirtme dersini. çabuk okula git. evden çık.

barış ve cenk de aynı sohbeti yaşamışlardı babalarıyla.

birinizde hızlı atın şu partları

hızlı atmıcaksan söyle film izlicem sonra okurum

http://www.youtube.com/watch?v=DcW4Xn88Wfw

aileyle,öğretmenlerle okulla hayatla kavgalardan sonra ufak bi mutluluk arıyordum.
bengünün gazına geldim. elifle konuşmaya gittim.
zaten aynı sınıftayız nereye gittiysem :D
tenefüste tuvalette sigara içmiştim, üstüm başım leşş gibi sigara kokuyor, yani bana dokunmuyor da içmeyene dokunur.
parfüm falan sıktım. elife bi bakış attım derste. anladı ne olacağını.

tenefüste gittim yanına.

+elif biraz dışarı gelir misin bir şey konuşmak istiyorum.
-yok teoman burada da söyleyebilirsin
+ama özel
-ne diyeceğini biliyorum ben de ne cevap vereceğimi düşünüyordum uzun süredir. burada söyle dışarı çıkmayalım.

beyler sevindim bi anlık. oldu lan bu iş dedim kafamın içinden.

peki dedim gene içimden, şimdi söylüyorum..

+elif ben senden...
-evet?
+ben seni..
!!!
+elif seni seviyorum ve uzun zamandır söyleyemiyorum.
-biliyorum teoman ve bu beni rahatsız ediyor.

aha beyler. yarra yemiştim. zaten kıpkırmızı olmuştum konuşurken. bi de bu laf bana 76 inç televizyon sokulmuş gibi hissettirdi.

+neden rahatsız oluyorsun ki, yaptığım ayıp bir şey mi
-hayır ayıp değil, doğal bir şey.

olgun bir kızdı beyler. zekiydi, güzeldi bilmiyorum seviyordum işte.

+neden rahatsızsın o zaman?
-bak teoman biz daha birbirimizi doğru düzgün tanımıyoruz bile.

duyacak dinleyecek halim kalmamıştı beyler. üzgündüm. mutsuzdum.

+peki, özür dilerim o zaman
-özür dilemene gerek yok teoman, en azından söyledin. söyleyip rahatlamana sevindim ama olmaz işte..
+anladım, görüşürüz.

diyip kaçtım sınıftan

kaçacak saklanacak bir yer arıyordum. derken dertleşecek barış geldi aklıma. gittim sınıfına. anlattım böyle böyle oldu.
gibtir et üzülme falan. tamam yakın arkadaşım severim falan ama gibimsonik laflardı bunlar. neticede içinizde yaşananı sizden iyi bilen yoktur.
direk tuvalete gittim. çıkardım pakedimden bir dal muratti. yaktım kabinde.

acayip huzur vermişti o an bu bana. içtim içtim içtim. sonra derse de girmedim. direk okuldan kaçtım o gün. eve gittim. 3-4 bira aldım
ailem gelene kadar balkonda sigara bira yaptım. ailem gelince de ortalığı temizleyip odama çekildim. bilgisayar falan oynadım salak salak.

çantamı akşam barış getirdi. her bi şeyimi okulda bırakmıştım

söyleme fırsatı bulduğum için biraz olsun rahatlamıştım. ama her şey devam ediyordu. her gün reddedildiğim kızla aynı sınıfta gözgöze geliyorduk.
ve bu canımı sıkıyordu. üzülüyordum olum ne bileyim. hala da içimde ukte kaldı elif.

barış cephesinde işler iyi gidiyordu, cenk ise tekrar tekrar reddedilmeye devam ediyordu. ben ise ilk reddedilişten sonra köşeme çekilmiştim.
derken lise 2 bitti. elde kalan; olmayacak bir sevgili, yeni arkadaşlar, sigaraya başlamak

o senenin yazında barış ile bizim yazlığa gitmiştik. içki sigara falan bir hafta nasıl geçti hatırlamıyorum bile. ciddi ciddi her gün sarhoştuk.
uyanıp içiyor dertleşiyorduk sonra tekrar uyuyorduk. adam gibi yemek bile yiyemiştik bir hafta boyunca.

son gece yüzlük rakı devirdikten sonra barışa bi haller oldu. aynayla küfürleşti falan sonra aynaya yumruk attı, kırdı. sonra da bişey olmamış gibi uyudu.
benim kafa da bir milyondu gerisini hatırlamıyorum

lise3 yeni bir yaş ve binlerce problemi de beraberinde getirmişti. ilk haftalar sağlam bi kavgaya giriştik. biz 5-6 kişi falan bulabilmiştik anca.
zaten o 5-6 kişinin üçü de biz üç kafadardık. karşımızda 10-15 kişi falan vardı. bu sefer daha çoktuk, o yüzden tokat yemeye meraklı değildik. gruplar karşılaştı
hiç kimse hiç bir şey demeden biz üçümüz üstlerine koşmaya başladık. tekinin çenesine sağlam bi yumruk geçirdim.

derken sırtımda şerit şeklinde bi acı hissettim. huur evladı hıyar binin teki çelik çubukla sırtıma vurmuştu. yumrukladığım bin yere düşmüştü dilini falan ısırttım sanırım şansıma.
arkamı döndüm sopalı bine dirseğimi geçirdim. derken yere düştüm başka birisi ittirmişti beni. topluluk bizi arasına almıştı amk. zaten geriye ben cenk barış ve bir arkadaş daha kalmıştık.
diğerleri kaçmıştı. yerde tekme yemek üzereyken bana saldırana barış bir tekme attı.

kafam bulanıktı. kafama da yumruk yemiştim, enseme doğru.

neyse bi baktım elemanlar kaçıyor. baştan sevindim bi dövdük diye falan da bi baktım çevik kuvvet geliyor amk. çubuğun yumruğun acısını unutup kaçmaya başladık :DD:D:

bu kadar acının üstüne bir sevinci bir zaferi haketmiştik. kişi başı yüzer lira domalıp bizim eve eskort çağırdık.
prezervatifler pekmezler ballar falan hazırlıklıydık karı gibmeye. çöp çektik taş kağıt makas falan oynadık derken ilk benim gibmeme karar verildi. kadının tek bacağını omzuma aldım gibmeye başladım. bir dakika sürdü ya da sürmedi. gibtiğimi bile anlamadım amk.

beyler bi mesaj bırakın la

üst komşum olacak emekli çöpçü amcıkağızlısı bunu okula şikayet etmiş. müdür yardımcısı vardı bi şakirt ibrahim diye. beni mhpli falan sanıyor da herhangi bir siyasi görüşe mensup değilim. taşak muhabbet olsun diye arkadaşlar arasında ocak reyisiyim falan filan konuşurdum ara sıra. onlar kulağına gitmiş heralde.

bak bu yaptığın hareket zina, ülkücü adama yakışmaz bunlar bu hafta okuldaki son haftan olabilir dedi.
gülmemek için zor tutuyordum kendimi.

bizim okul dışında olan bir şeye yaptırımımız söz konusu olamaz. ama toplumun huzurunu kaçıran hareketler bunlar. benim dışarıda adamlarım var bana anlatıyorlar her şeyi bir daha duymayım dedi.

bal gibi de biliyorum üst komşum olacak dangalak amcıkağızlısının olduğunu dışarıdaki addıbının. herkes ayrı salak amk ahahaha

bi kız barışa yazıyordu. zaten hikayenin kendi kısmında anlatmış olanı biteni. ekleyeceğim bir şey var. gecenin bi saati kız buna resmini vermek istemiş. kızın zaten abileri mi amcaları mı ne var. barışla karşılaşmılar geçen. tırsmış barış. kızın adı büşra olsun gene afiştekilerden.

yanıma çakı falan aldım barışla beraber kızın oturduğu siteye gittik. hani sazanavi yapar kız abilerini indirip dövdürtür falan diye. ben bi köşede saklandım bekliyorum. kız balkondan çıktı resmini barışa attı. sonra koşa koşa kaçtık oradan

barış zafere koşuyordu. cenki okuldan almışlardı. benim açımdan da olaylar pek iyi gitmiyor gibiydi.
okul, aile, kız problemleri derken her şey üstüme binmişti.

lise3ün sonlarına doğru bi gibiş daha patladı kafamda.

sınıfta elifin oturduğu sıranın arkasındaki sıraya oturdum bi arkadaşla sohbet ediyoruz işte.
derken elif sıra arkadaşına bakıp söylenmeye başladı.

-off gene mi teoman geldi bıktım artık yeter ya yeter vs..

hiç bir şey demediğim halde böyle dedi kız beyler. başımdan aşağı kaynar sular döküldü.
kalktım sıradan direk çıktım sınıftan. tahmin edebileceğiniz gibi okuldan kaçtım.

lise üçün yazında ilkokul üçten beri görüşmediğim bi arkadaşım beni ziyarete geldi beyler. mutlu oldum ne diyim.

lise sonda da okul değiştirdim. arkadaşlarım da pek bilmez ama okul değiştirmemdeki etkenlerden %51'i elifle ilgiliydi.

lise son diğer senelere nazaran güzel başladı diyebilirim, sınav derdi hariç.

başta yeni okulumu sevdim de sonra genelde anadolu lisesi kazanamayan salak huur çocuklarının gittiği bir okul olduğunun farkına vardım. özel okula yazdırmıştı ailem. şehir dışında bir yerdi okuldan da kaçamıyordum amk.

sınıf arkadaşlarım toplama işlemi yapmaktan aciz gerizekalı huur çocuklarıydı. bi süre sonra gerçekten içim sıkıldı.
sınıf arkadaşlarımla kavgalar etmeye başladım, sözlü şekilde.

onlar mı beni dışlıyordu? hayır amk. ben onların hepsini dışlamıştım tek seferde. ama cidden sohbet bile edemeyen bu mallarla aynı ortamda kalmaktansa yalnız başıma 31 çekmeyi tercih ederdim.

barışla falan da görüşüyorduk ara sıra.

bi de kavga muhabbetim oldu. lise3'e giden zengin binin teki boyuna bakmadan okul içinde atar yaptı. akabinde kavgaya çağırdı dışarıda. arkadaşlarını çağıracağı ihtimalini göze alarak barışı çağırdım yanıma. kavga edeceğim çocuk da bi arkadaşını almıştı.

iki saat bekledim sokakta gelmesini.

geldi gevşek gevşek

-ne oldu, dedi
+ananın amı oldu ulan dedim yumruğu geçirdim suratına

sonra zaten bir şey olmadı ben konuşmaya geldim buraya ne vuruyon falan dedi. okulda atar yapıyor dışarıda kedi kesiliyor bin.
özür falan diledi gitti amk

okuldaki herkesi öldürmek istiyordum öğretmenler dahil. hepsi gibimsonik işler peşindeydi. tamam boş bi lise yaşantısı geçirmiştim ama bu kadarı bana bile fazlaydı

dersleri 1-1-1-1-1-1-1 olan ben özel okula geçince okul birincisi olmuştum. gerçi ders çalışmaya başlamıştım o ayrı. :d
ama ygs hayal ettiğim kadar güzel geçmedi. günün akşamı tahmin edebileceğiniz gibi içtik gezdik.
lys biraz daha iyi geçti. ama tercih yapmadım istediğim yer tutmadığı için. barış da yapmadı. şimdi bi dersanenin mezun grubundayız.

lise biterken son bir muallaklik yapayım dedim ve okumakta olduğum özel okuldan kaydımı alıp lisenin bitmesine bir ay kala eski okuluma döndüm. özlemiştim lan orayı harbiden.