1. 1.
    +5
    saat 11-12:30 civarı arkadaşımla beraber birer bira aldık oturduk dertleşmek için.arkadaşımın derdini dinledim her zaman yaptığım gibi.sıra bana gelmişti anlattım.mutsuzluğumu,yalnızlığımı biraz da çekindim anlatırken çünkü o bana sevgilisiyle arasındaki ufak tefek sürtüşmeleri anlatıyordu.ama ben 3 yıldır yalnız geçen hayatım da tek başıma başa çıktığım sorunları anlatmak ve anlatmamak arasında gidip geliyordum.ama sonuç belli anlatamadım çünkü benim hiç birşeyim yok beyler.çok şükür ailem yanımda sağlığım yerinde ama tak gibi bi durumdayım yaşamak için bi sebebim yok.derdimi dinleyen yok kimse kendinden başkasını düşünmüyor.kızlarla aram iyi değil çünkü onlara yalakalık yapmıyorum.arkadaşım yok çünkü ortamcı huur çocuklarından değilim.sevgilim yok sevdiğim olsa bile söyleyemediğimden ve sevilmediğim için.

    http://inci.ca/u4ha55ytio

    giblenmesem bile yazcam beyler burası benim
    ···
  1. 2.
    0
    yalnız değilsin panpa
    ···
  2. 3.
    +1
    senin durumunda olan çok kişi var panpa
    ···
  3. 4.
    0
    asosyalliğin anasını gibmişsin panpa
    ···
  4. 5.
    0
    bu konu da yalnız değilsin panpa istersen inboxa bak
    ···
  5. 6.
    0
    +1 amk
    ···
  6. 7.
    +1
    @1 panpa senin durumundaydm lan bi zamanlar..olm çekinme lan çekinme her şeyden konuşmaktan rezil olmaktan o kadar çok çekiniyodm ki her şeyi düşünüyodm hesaplıyodm kafamda..ama artık rahatım sonunda nolcak diye dşünmüyorum her şey olacağına varır bi kızdan hoşlanıyosan çık karşısına söyle bitsin bu kadar
    ···
  7. 8.
    +1
    sokağa çıktığım zaman yürüyüşüm değişir. insanlar her seferinde beni aşağılayacakmış gibi hissediyorum. saçlarımı 3 numara yaptırmayı düşünüyorum ama insanlar ne derler diyorum. etrafınızdakilere bakarsanız hayatınız yaşayamazsınız. bunun farkındayım ama elımden hiç birşey gelmiyor. yanımda arkadaşlarım varken gülüyorum espriler yapıyorum ama sırf onlar benim yanımda sıkılmasınlar diye. yapmacık insanları sevmiyorum ama yapmacık davranıyorum. kızlarla ara yapan arkadaşıma sinirleniyorum. çünkü ben yapamıyorum ve yalnız bırakılıyorum. benim hayalimde sevgilimi duvardan duvara vurup gibmek yok.onu mutlu etmek var onunla güzel şeyler yaşamak var.ama sevgilim olursa kandırır beni hiç sevgilim olmadı ne dese inanırım beni kullanır.ben hayatımı bu şekilde geçirmeye mahkumum.
    ···
  8. 9.
    +1
    aynaya bakıyorum diyorum ki seni kim ne yapsın. herşeyden umudumu kestim sevgilim hiç olmicak beni anlayan birileri olmicak. evimde tek başıma ölcem cesedim çürüyecek. dalga geçerdim ergenlerle ulan ev mi geçindiriyorsunuz da ağlıyorsunuz jilet çekiyorsunuz diye.ama ben de onlar gibi oldum ağlamıyorum jilet çekmiyorum. ağlamıyorsam kendimden utandığımdan ağlamaktan bile utanıyorum.
    ···
  9. 10.
    0
    Bira alacak arkadaşın var
    ···
  10. 11.
    0
    sizi anlayacak birileri olmadıktan sonra yanınızdakilerin hiç bir anlamı yok
    ···
  11. 12.
    0
    birer bira ne amk üçer tane alsaydınız herşeyini anlatırdın
    ···
  12. 13.
    0
    bende içiyorum bu gece dökün bakalım içinizi
    ···
  13. 14.
    0
    siz daha otuzbirinizi çekmediniz mi
    ···
  14. 15.
    0
    of ulan offff
    ···
  15. 16.
    0
    içimden ne geliyorsa yazacağım beyler size anlatırken bile utanıyorum içler acısı bi durumdayım.ne yapabilirim bi fikrim yok dinlediğim müzik tarzı değişti ve inadına melankolizme gömüldüm.bu bataktan çekip çıkarabilecek birilerinin olması umuduyla yaşayamıyorum. gerçekçi oluyorum. kimse sizi giblemiyor. herkes kendini düşünüyor. insanlar sağda solda iyi gün dostu kötü gün dostu diye ayrım yapıyorlar.ama bunlar lafta aynı şeyler bunlar kötü gün de yanında olan dostun seni can kulağıyla dinlemez. konu mankenidir o.ben yaşıyorum bu durumu kalabalık içinde yalnızlık diye bi klişe var o durumdayım işte.
    ···
  16. 17.
    0
    Peki böyle olmanın nedeni ne panpa?
    ···
  17. 18.
    0
    bilmiyorum kimseyi suçlamıyorum. insanlara güvenmiyorum her an arkamdan iş çevirecekler gibi hissediyorum. insanlar beni ya gülmek için kullanırlar ya da dertlerini dinlemem için çünkü ben onların aracıyım
    ···
  18. 19.
    0
    yalnız değilsin panpa
    ···
  19. 20.
    +1
    o duygu bende de vardı panpam. bir süre sonra hayatının anldıbını sorguluyorsun; ben bu dünyaya ne iz bırakabilirim, oksijen tüketmekten başka bi taka yaramam gibi...
    bu yol yol değil panpa, sana çok rahatça söyleyebilirim ki insanlar kötüdür, kimseye güven olmaz. ha bu demek değildir ki yalnız kalasın. bir an önce sosyalleşmeye bak bu düşünceler bunalıma sürükler seni.
    ···