1. 1.
    -1
    Evet beyler başlıkta olduğu gibi bi derdim var beni dinlicek biri varmı içimi dökmeye çok ihtiyacım var
    ···
  2. 2.
    0
    @2 cidden dinliceksen anlatıcam gibim gibim konuşcaksan gibtir git
    ···
  3. 3.
    0
    evet kardeşlerim 5 sene önce tokiden ev aldık ve hayatımın dönüm noktası burası oldu bundan önce arkaşı, olan insanlarla iletişim kurabilen kızlarla rahatlıkla konuşabilen ve insan içinde rahat olan biriydim
    ···
  4. 4.
    0
    tokiden evi aldıktan sonra bütün hayatım gibildi eve taşındıktan sonra bütün arkadaş ortamından koptum zaten bu sokakta benim kafa dengim onu geçtim yaşıtım tek bi çocuk yok heryer bebe dolu anlıcanız yalnız kaldım
    ···
  5. 5.
    0
    dinleyen varmı beyler yoksa devam etmicem
    ···
  6. 6.
    0
    yalnız kalınca tabi kendimi bilgisayra verdim yeni bir okula başladım ama ortamı okdar karaktersiz huur çocuklarıyla doluydiki kimseyle konuşmadım ve okuldada yalnız kaldım yine
    ···
  7. 7.
    0
    kendimi bilgisayar oyunlarına verdim demiştim beyler tam 4 sene boyunca hiç abartmıyorum 4 sene boyunca evimden hatta odamdan zorunlu kalmadıkça çıkmadım o dört duvar arasında bi ekran başında 4 sene geçirdim kimseyle iletişime geçmedim kimseyle dertleşmedim kimseye sarılmadım sevgi görmedim motive edilmedim
    ···
  8. 8.
    0
    @12 denedim kardeşim bu 4 seneden sonra insanlardan nefret etmeye başladım ama gerçekten nefret ediyodum ve çekiniyodum artık kimseyle iletişim kuramıyodum bu yüzden olmadı hiç bi ortama giremedim zaten hep ezildim ben 4 sene boyunca evden çıkmayınca kendimi bi spor dalında geliştiremedim bu yüzden lisede hep alay konusu oldum boyumda kısa kalmıştı o zamanlar kantinde simit alırken bana bu velet kim gözüyle bakıyolardı beden derslerinde arada bi basket oynuyoduk basket atınca bu velet gibim kadar boyuyla nasıl basket atıyor diyolardı ve bunu yüzüme baka baka söylüyorlardı beyler okdar kötü bişeydiki bu
    ···
  9. 9.
    0
    durum böyle olunca insanlarda dahada nefret etmeye başladım içimde delicesine bi öfke var herkese karşı en ufak şeye bile deli gibi sinirleniyorum durum böyle olunca insarla konuşmak istemiyorum artık içimden gelmiyor içimde öyle bi ökfe varki atamıyorum artık bununla beraber öfke krizi gibi bişey geçiriyorum bi anda öfke kendini dışa vurmak isitoyor o anda kendimi kaybediroum ağlıyorum deliriyorum duvarları kapıları yumrukluyorum daha 1 saat önce böyle bi kriz geçirdim üstelik bi anda geliyor okuldayken evdeyken otobüstyken arabadyken okdar zor durumda kalıyorumki
    ···
  10. 10.
    0
    @19 düzcede yaşıyorum
    ···
  11. 11.
    0
    geçirdiğim sinir krizini anltıyım beyler bi anda içim daralıyor sanki öfke bütün kaslarıma işlemiş gibi oluyor o an kendimi kaybediyorum kendimi kontrol etmeye çalışıyorum ama çok zor oluyor duvarlara masaya yada birine vurmak istiyorum o kişiyi yada nesneyi parçalamak istiyorum ve deli gibi ağlıyorum hıçkıra hıçkıra iç çeke çeke daha 1 saat önce yaşamıştım demiştim evdeydim bi anda geldi kontrol etmeye çalştım ama olmadı zar zor bigibletimi alıp gece gece yola çıktım nereye gittiğimi hiç bilmiyodum ayaklar nereye zütürürse ve yorulmuyodum yada hissetmiyodum deli gibi pedal çeviriyordum bigibletin gidonunu deli gibi sıkıyordum bu geçirdğim en şiddetlisiydi beyler
    ···
  12. 12.
    0
    @21 kuzenlerin dıbına koyim hiçbirinden hayır yok geçen bayram bayramlaşalım diye selam verdim yüzüme bakmadı
    ···
  13. 13.
    0
    @23 kardeşim artık insanların saygısı felan umrumda değil artık dünya bile gibimde değil dersler üniversite gelecek umrumda değil bu kötü bişey ama umursamıyorum umursamaya çalştım ama olmadı yaşadığım diğer şeyse insanların olduğu ortamda duramuyorum daralıyorum mesela kantinden boncuk boncuk terliyorum yada bi meydanda cafede ne blim insanın olduğu heryerde en kötüsüde anneme ve babama olan sevgimi kaybettim galiba annem köyde kalmıştı bizden ayrı hiç özlemedim arayıp sormadım aklıma bile gelmedi babamda aynı
    ···
  14. 14.
    0
    @27 izledim küçükken yavru köpeği felanda öldürüyodu onunki hastalıktı sanırım
    ···
  15. 15.
    0
    @26 kardeşim liseli olmam neyi değiştirir sizden küçüğm evet 17 yaşındayım ama hayat diye bişey yaşamadım bi kızın elini tutmadım ona sarılmadım öpmedim sevgi görmedim yani zaten insanlara karşı olan nefretim yüzünden bi kızı sevemiyorum bende isterdim beraber takılıcak ortamlara akıcak kızları kesicek dayak yicek dayak atıcak gezicek tozucak eğlenicek bi arkadaş ama olmadı hayatımda yaşamaya değer bişey yok umudumda kalmadı zaten 3 senelik bi sevglim olmuştu ondanda 4 kere aldatım ve bunu 3. senenin sonunda ayrıldıktan sonra öğrendim
    ···
  16. 16.
    0
    @31 çok sağol kardeşim
    @32 insanların sayıgısı gibimde değil demiştim kardeşim nefret ediyorum herkesten elimde olsa öldürmek isteğim insanlar var o yüzden zor senin adınada sevindim seni seven birinin elinin sıcaklığına sahipsin umarım kaybetmessin
    ···
  17. 17.
    0
    @33 kardeşim üni kazanabilceğimi sanmıyorum dersler felan gibimde değil umursayamıyorum anlamıyorum kafa basmıyor
    ···
  18. 18.
    0
    @37 kardeşim onuda düşündüm bi arkdaşım gitti ona kafa yapan bi ilaç vermiş çocuk ilacı içiyor kafa yapıyor uyku yapıyor uyuyor bu çözüm değilki geçiştiriyor sadece benm kökten bir çözüme ihtiyacım var
    ···
  19. 19.
    0
    @39 kardeşim ilaca felan pek sıcak bakmıyorum benim durum ilaçla olcak gibi değil zaten
    ···
  20. 20.
    0
    Beyler şu 2 sene içinde dinden çok soğudum aranızda vardır namaz kılan cuma nazamlarnı felan kaçırmazdım hiç hatta sınav kaçırcak bile olsam giderdim kılabildğim namazları kılar dua ederdim şükrederdim ama soğudum 1 yıldır felan cumaya gitmiyorum geçen namaz kılmaya çalıştım fakat olmadı kılamadım okdar zorlandımki içimden gelmiyordu açıkçası
    ···