bi akıl verin hele

Hepiniz mi eziksiniz amk?

Hepiniz mi eziksiniz amk?

Hepiniz mi eziksiniz amk?

@34 bence zamanla yerine oturur bu. ilk başlarda kendini kasıyor izlenimine kapılabilirsin.

Hepiniz mi eziksiniz amk?

bence çocukluguna inmek lazım * şaka bi yana geçmişle alakalı bi özgüven problemin var muhtemelen. erikson'nun girişkenliğe karsı çekimserlik döneminde kalmıssın. bunu da tabiki problemle yüz yüze gelerek atlatabilirsin. örnek vermek gerekirse kafelere git orda arkadaşlıklıklar edinmeye çalış

Özgüven problemim tabii ki var, ama kafelere gidip arkadaşlıklar kurmak?
istediğim bu değil tam olarak. Ağırlık diye bir şey kalmaz o zaman.

Hepiniz mi eziksiniz amk?

Hepiniz mi eziksiniz amk?

GiRiŞiM YADA SUÇLULUK(3-5 YAŞ).Bu dönem de,çevreyi keşfetme ve ona egemen olma amacıyla girişim duygusunun temelleri atılmaktadır.Çevrenin tutumu çok önemlidir.Çevre tutumları hep baskılı, engelleyici,suçlayıcı olduğu sürece çocukta merak etme, yarışmadan hoşlanma, amaçta ısrar etme, başarmaktan zevk alma duyguları sağlıklı gelişemez. Gene bu dönemde çocuğun motor gelişmesi hızla olgunlaşırken, cinsel organlara yönelik ilgileri de artmıştır.Bu merak onu mastürbasyona, çocuklar arası cinsel oyunlara, büyüklerin cinsel yaşantısına aşırı ilgiye zütürebilir.Bu dönemde aşırı korkutma, suçlandırma,ceza çocuğun ileriki yaşamında cinsel sorunlar yaşamasına yol açabilir.

Bu dönemin tehlikesi, aşırı suçluluk duygusunun gelişmesidir.

yani sosyalleşmelisin. sosyal olan insanın cok fazla özgüven problemi olmaz. cunku asagı yukarı yapavbileceklerini ve yapamıyacaklarını kestirebilir.

@50 cinselliğe aç değilim. Abazan falan değilim açıkçası.
Benim böyle olmamda ailenin rolü epey bir fazla, çünkü özgüven falan bırakmaz annem kimsede. Aslında benim yerimde kim olsa öyle hisseder. Burda var olan bir'e bin katarak anlatıyorum aslında. Hani öyle çok gibik değilimdir. Ama ezik gördüğüm yönlerim var. Bir akıl veren olur diye açtım başlığı. Hala kendimi değiştirebilirim çünkü.

ezik gördüğün yönlerinden bahset ozaman

Dilim çok sürçer o yüzden kalabalık kelimeleri, cümleleri bir kere de söyleyemiyorum. Bunu yenmek için evde dengesiz dengesiz bağrıyorum, yüksek sesle kitap okuuyorum vs. Çok faydasını görüyorum açıkçası. Eskisi gibi kendimi ezik görmüyorum, ama yine bir eziklik var. Dediğim gibi, birebir bir insanla çok rahat konuşurum; ama 5 kişiyle aynı anda konuşamıyorum işte. Suskunlaşıyorum bir anda. O beş kişiyi teker teker çıkar karşıma hepsinin eline veririm, ama hepsi beraber olunca çok kalabalık oluyorlar.

Şu otobüs meselesinde dediğim gibi. Mesela iett otobüslerinin arka kapısında olduğum zaman, düğmeye bastığım halde şoför kapıyı açmazlık yaptığı zaman, lan keşke 'kapıyı aç' diye bağırabilecek birinin olmasını çok istiyorum. Çünkü ben bağıramıyorum. Bağırdığımda herkes bana bakacak rezil olacağım duygusu var bende.

bağırdığında herkes sana bakacak ve dikkat cekeceksin, ilgi odagı olacaksın. neden rezil olasın ki *

ilgi odağı olma fobimi yenersem bu sorunum ortadan kalkacak zaten. Sorunun kendisi de tam olarak bu.

Sesini dışarı atman lazım panpa. Ozgüven ekgibliğini böyle yenebilirsin. Evdeyken dengesizce bağırmak iyi bir çözüm.
Bir de iyimser ol, yani başkasının yaptığı en aptalca davranışı bir saat sonra unuttuğunu hatırla mesala. Diğerleri de senin yapacağın saçmalıkları unutacağını unutma.

Ses her daim dışarı!

ergenlikte olur öyle şeyler. Geçer sonra

bu arada aferin lan. En azından deniyosun, denedikçe kendinde beğenmediğin bişeyi değiştirmeye çalışıyosun. Zaten önemli olan o amk. Geri kalan şeyler zaman meselesi. Uğraşmaya devam et ve iyimser ol yeter

Ne ergenliği amk. Çocukluktan beri devam ede gelen bir şey dedik ya.
Elimden geleni yapacağım artık.