beşiktaşlı olanlar izah etsin

Artık gelenekselleşti‚ Fenerbahçe‚ Türkiye Kupasından elendiğinde veya finalde kaybettiğinde kupa geyikleri başlıyor. Geçen sürenin uzunluğu nedeniyle hicvediliyor Sarı-Lacivertliler. Peki neden? Çünkü söz konusu Fenerbahçe. En popüler‚ en gıpta edilen‚ özenilen Spor Kulübü Türkiyenin...

Öyle olmasa‚ en son 27 Mayıs 1984te lig şampiyonluğu kupasını kaldıran Trabzonsporla da eğlenilirdi değil mi!

Çok hatırlayan vardır Fenerbahçeye acıların takımı denildiğini. Bu‚ Kanaryalar 1985 ile 1989 arasında üç sezon şampiyon olamadığı için söylenmişti. Oysa daha önce 1967 ile 1982 arasında 14 sezon şampiyonluk göremeyen Beşiktaş vardı. Oysa daha önce‚ 1973 ile 1987 arasında 13 sezon şampiyon olamayan Galatasaray vardı. Çok açık bir durum bu‚ acıların takımı deyişi de Fenerbahçe popülaritesi ile alakalı...

Acaba‚ daha önce herhangi bir Türkiye Kupası golü sonrası çarşamba günkü kadar çok ses çıkmış mıydı! Sarı-Kırmızı‚ Siyah-Beyaz‚ vs.‚ hep bir ağızdan‚ hatta böğürden! Bu kadar büyük bir kalabalık‚ Trabzonsporun bir Türkiye Kupası golü için hiç bu kadar bağırmış mıydı!

Tatlı su taraftarı değil de‚ gerçek bir Fenerbahçeli iseniz bununla yaşamayı kabullenmeli ve hatta övünmelisiniz. Ligde‚ Türkiyede‚ Avrupada bütün kupalarda‚ bu ülke sınırları içinde çoğunluğun karşısına aldığı en büyük güçsünüz; teksiniz! Yüzde 40ı sizden olsa sporla ilgilenenlerin‚ 60ı size karşı. Bunu hâlâ bilmiyorsanız‚ artık öğrenmelisiniz!

Sonuçta‚ futbolda üç büyükleri en çok yenen de‚ futbolda en çok resmi kupa kazanan da (amatör branşları saymıyoruz‚ çünkü son birkaç sezonda kazanılanlar bile diğerlerinin toplamından birkaç kat fazla çıkabilir ve bu büyük bir ayıp olur) sizsiniz. Tarih boyunca A Milli takıma futbolcu gönderen 115 kulüp arasında 150 futbolcu ile (Galatasaray 125‚ Beşiktaş 110‚ Trabzonspor 47) öndesiniz. Size gıcık olunmasına‚ sadece bu nedenlerle bile hayret etmemelisiniz!

Ankaragücü ya da Trabzonspor karşısında yaşanabilecek kayıplarla belki bir kez daha son düzlükte şampiyonluğu da kaybedeceksiniz. Bu gerçekleşirse‚ inceleyin çevrenizdeki Fenerbahçeli olmayanların yüzlerini neler görecek‚ açın diğer takımları tutan arkadaşlarınızın telefonlarını neler duyacaksınız! Camlarınızdan dışarıya‚ sokaklara bakın; kaç farklı takımın formasıyla sevinenlerle karşılaşacaksınız!

Artık gelenekselleşti‚ Fenerbahçe‚ Türkiye Kupasından elendiğinde veya finalde kaybettiğinde kupa geyikleri başlıyor. Geçen sürenin uzunluğu nedeniyle hicvediliyor Sarı-Lacivertliler. Peki neden? Çünkü söz konusu Fenerbahçe. En popüler‚ en gıpta edilen‚ özenilen Spor Kulübü Türkiyenin...

Öyle olmasa‚ en son 27 Mayıs 1984te lig şampiyonluğu kupasını kaldıran Trabzonsporla da eğlenilirdi değil mi!

Çok hatırlayan vardır Fenerbahçeye acıların takımı denildiğini. Bu‚ Kanaryalar 1985 ile 1989 arasında üç sezon şampiyon olamadığı için söylenmişti. Oysa daha önce 1967 ile 1982 arasında 14 sezon şampiyonluk göremeyen Beşiktaş vardı. Oysa daha önce‚ 1973 ile 1987 arasında 13 sezon şampiyon olamayan Galatasaray vardı. Çok açık bir durum bu‚ acıların takımı deyişi de Fenerbahçe popülaritesi ile alakalı...

Acaba‚ daha önce herhangi bir Türkiye Kupası golü sonrası çarşamba günkü kadar çok ses çıkmış mıydı! Sarı-Kırmızı‚ Siyah-Beyaz‚ vs.‚ hep bir ağızdan‚ hatta böğürden! Bu kadar büyük bir kalabalık‚ Trabzonsporun bir Türkiye Kupası golü için hiç bu kadar bağırmış mıydı!

Tatlı su taraftarı değil de‚ gerçek bir Fenerbahçeli iseniz bununla yaşamayı kabullenmeli ve hatta övünmelisiniz. Ligde‚ Türkiyede‚ Avrupada bütün kupalarda‚ bu ülke sınırları içinde çoğunluğun karşısına aldığı en büyük güçsünüz; teksiniz! Yüzde 40ı sizden olsa sporla ilgilenenlerin‚ 60ı size karşı. Bunu hâlâ bilmiyorsanız‚ artık öğrenmelisiniz!

Sonuçta‚ futbolda üç büyükleri en çok yenen de‚ futbolda en çok resmi kupa kazanan da (amatör branşları saymıyoruz‚ çünkü son birkaç sezonda kazanılanlar bile diğerlerinin toplamından birkaç kat fazla çıkabilir ve bu büyük bir ayıp olur) sizsiniz. Tarih boyunca A Milli takıma futbolcu gönderen 115 kulüp arasında 150 futbolcu ile (Galatasaray 125‚ Beşiktaş 110‚ Trabzonspor 47) öndesiniz. Size gıcık olunmasına‚ sadece bu nedenlerle bile hayret etmemelisiniz!

Ankaragücü ya da Trabzonspor karşısında yaşanabilecek kayıplarla belki bir kez daha son düzlükte şampiyonluğu da kaybedeceksiniz. Bu gerçekleşirse‚ inceleyin çevrenizdeki Fenerbahçeli olmayanların yüzlerini neler görecek‚ açın diğer takımları tutan arkadaşlarınızın telefonlarını neler duyacaksınız! Camlarınızdan dışarıya‚ sokaklara bakın; kaç farklı takımın formasıyla sevinenlerle karşılaşacaksınız!

doğduğu anda başlar beşiktaşlının aşkı. beşiktaşlı, doğduğunda hayatı siyah beyaz görür. bir bebeğin gözünü açtığında ilk algıladığı renkler siyah beyazdır. sonra tanır diğer renkleri. beşiktaşa karşı duyulan aşkta doğumla başlar, işte o yüzden beşiktaşlı olunmaz, beşiktaşlı doğulur. beşiktaşlılık, çocukluğunda mahallede top oynarken kendini metin, ali, feyyaz yapmaktır ya da kapalıda açılan bir pankarta, çocukça akılla yapılan yorumdur. bir babanın "yarın ben oğluma ne diyeceğim?" sorusunda gizlidir beşiktaşlılık. i̇lk aşkı beşiktaşla yaşıyan insan, unutamaz ilk aşkını hayatı boyunca. i̇nsan büyüdükçe aşkıda büyür beşiktaş'ına. bu aşk, beşiktaşa geldiğinde kalbinin kıpır kıpır atmasıdır, bazen çarşıda yürümektir, bazen de kazanda delikanlılığa ilk adımdır. kolkola yürümektir çarşıdan i̇nönüye, bazen helal parayı kazanmaktır köyiçinde. maç sonrası sonuca bakmaksızın aşkını beklemektir fulyada, bazen de her şeyi köyiçinde başlatmaktır inadına.

rakipleri masa başında kazandıkları şampiyonluk sayılarıyla övünürken, şerefiyle kazandığı ikinciliklerle mutlu olabilmektir, beşiktaşlılık,

ulu önderin kulubü sadece bir kere ziyaret etmesiyle övünmeyip, kurtuluş savaşı yıllarında her gün beşiktaşın antremanlarını izlediğini, gün aşırı kulüp binasını ziyaret ettiğini beşiktaşa ithafen yazdıklarının kulüp binasının girişinde asılı olduğunu bilip, atatürk bizim takımı tutuyordu diyenlere gülebilmektir, beşiktaşlılık,

ulu önderin kurduğu cumhuriyete sonuna kadar sahip çıkıp, kendi kendine cumhuriyet kuranlara "nerede sizin atatürkçülüğünüz?" diyebilmektir, beşiktaşlılık,

halkın takımı olmaktır, beşiktaşlılık,

vefalı olmaktır, köy takımına elendikten sonra i̇nönüdeki ilk maçta stadı doldurup aşkını tazelemektir, beşiktaşlılık,

yaratıcı zekasıyla besteleriyle, aaaahüratlarıyla, pankartlarıyla diğer takımların kendini bire bir taklit etmesini izlemektir, beşiktaşlılık,

rakip takımın taraftarına, dünya yıldızı dediği futbolcusuna, deplasmanda "korkak tavuk" dedirtecek zekaya sahip olmaktır, beşiktaşlılık,

yıllarca hasreti çekilmiş olan şampiyonluğa çok yaklaşıldığı bir anda takım öndeyken ezeli rakibinden talihsizce gol yiyip şampiyonuğu hediye eden kalecisini, tesislerde dövmek yerine alkışlayıp bağrına basabilmektir, beşiktaşlılık,

vefalı taraftar sıfatını türkiyede başlatan ve hala da taşıyan tek taraftar topluluğu olma gururudur, beşiktaşlılık,

siyahla beyazı, ölümle yaşamı ayıran çizgi de bağdaştırmaktır, beşiktaşlılık

kulüp başkanının dedikleriyle hareket etmeyip kendi başkanına "o koltuk kutsaldır nasip olmaz herkese" diyebilmektir, beşiktaşlılık,

halkın takımı olmanın verdiği gururla, alın teriyle kazanılan parayla dalga geçenlere, "hepimiz kapıcıyız" diyip "silah mı satsaydık?"diye sorabilmektir, beşiktaşlılık,

rakipleri masa başında kazandıkları şampiyonlukları ile taktıkları yıldızlarla övünürken, türkiyede sadece taşıma hakkı kendisine verilen milletimizin uğruna şehit düştüğü ay yıldızımızı gururla taşıdığını bilip, bizim ay yıldızımız yeter diyebilmektir, beşiktaşlılık,

takım böyle tutulur diyenlere, ilk kurulan takım olmanın gururuyla bakabilmektir , beşiktaşlılık,

tesiste futbolcusunu dövmek yerine, kötü oynayan takımını sahaya arkasını dönerek, maçtan sonra stadı terketmeyip şarkılarla türkülerle protesto etmektir, beşiktaşlılık

bir gün herkesi beşiktaşlı yapmak gibi kompleksli bir düşünce yerine "beşiktaşlı olmanın ayrıcalığını beşiktaş ruhuyla yaşayabilmektir", beşiktaşlılık,

nihat, sergen, metin ,ali, feyyaz, rıza gibi yüzlerce futbolcuyu kendi özkaynak düzeninde yetiştirip türk futboluna kazandırmaktır, beşiktaşlılık,

sportif başarıların bilincinde olup, mazisiyle övünürken, yıldız savaşı yapan rakiplerine yukarıdaki ahlaki ve etik değerleri sayabilmektir, beşiktaşlılık,

bütün bu sayılanları bir cümlede toplayıp, "beşiktaş sen bizim herşeyimizsin" diyebilmektir, beşiktaşlılık,

herkes beşiktaşlı olamaz, zaten ahlak ister, değer ister, tabi biraz da yüre doğduğu anda başlar beşiktaşlının aşkı. beşiktaşlı, doğduğunda hayatı siyah beyaz görür. bir bebeğin gözünü açtığında ilk algıladığı renkler siyah beyazdır. sonra tanır diğer renkleri. beşiktaşa karşı duyulan aşkta doğumla başlar, işte o yüzden beşiktaşlı olunmaz, beşiktaşlı doğulur. beşiktaşlılık, çocukluğunda mahallede top oynarken kendini metin, ali, feyyaz yapmaktır ya da kapalıda açılan bir pankarta, çocukça akılla yapılan yorumdur. bir babanın "yarın ben oğluma ne diyeceğim?" sorusunda gizlidir beşiktaşlılık. i̇lk aşkı beşiktaşla yaşıyan insan, unutamaz ilk aşkını hayatı boyunca. i̇nsan büyüdükçe aşkıda büyür beşiktaş'ına. bu aşk, beşiktaşa geldiğinde kalbinin kıpır kıpır atmasıdır, bazen çarşıda yürümektir, bazen de kazanda delikanlılığa ilk adımdır. kolkola yürümektir çarşıdan i̇nönüye, bazen helal parayı kazanmaktır köyiçinde. maç sonrası sonuca bakmaksızın aşkını beklemektir fulyada, bazen de her şeyi köyiçinde başlatmaktır inadına.

rakipleri masa başında kazandıkları şampiyonluk sayılarıyla övünürken, şerefiyle kazandığı ikinciliklerle mutlu olabilmektir, beşiktaşlılık,

ulu önderin kulubü sadece bir kere ziyaret etmesiyle övünmeyip, kurtuluş savaşı yıllarında her gün beşiktaşın antremanlarını izlediğini, gün aşırı kulüp binasını ziyaret ettiğini beşiktaşa ithafen yazdıklarının kulüp binasının girişinde asılı olduğunu bilip, atatürk bizim takımı tutuyordu diyenlere gülebilmektir, beşiktaşlılık,

ulu önderin kurduğu cumhuriyete sonuna kadar sahip çıkıp, kendi kendine cumhuriyet kuranlara "nerede sizin atatürkçülüğünüz?" diyebilmektir, beşiktaşlılık,

halkın takımı olmaktır, beşiktaşlılık,

vefalı olmaktır, köy takımına elendikten sonra i̇nönüdeki ilk maçta stadı doldurup aşkını tazelemektir, beşiktaşlılık,

yaratıcı zekasıyla besteleriyle, aaaahüratlarıyla, pankartlarıyla diğer takımların kendini bire bir taklit etmesini izlemektir, beşiktaşlılık,

rakip takımın taraftarına, dünya yıldızı dediği futbolcusuna, deplasmanda "korkak tavuk" dedirtecek zekaya sahip olmaktır, beşiktaşlılık,

yıllarca hasreti çekilmiş olan şampiyonluğa çok yaklaşıldığı bir anda takım öndeyken ezeli rakibinden talihsizce gol yiyip şampiyonuğu hediye eden kalecisini, tesislerde dövmek yerine alkışlayıp bağrına basabilmektir, beşiktaşlılık,

vefalı taraftar sıfatını türkiyede başlatan ve hala da taşıyan tek taraftar topluluğu olma gururudur, beşiktaşlılık,

siyahla beyazı, ölümle yaşamı ayıran çizgi de bağdaştırmaktır, beşiktaşlılık

kulüp başkanının dedikleriyle hareket etmeyip kendi başkanına "o koltuk kutsaldır nasip olmaz herkese" diyebilmektir, beşiktaşlılık,

halkın takımı olmanın verdiği gururla, alın teriyle kazanılan parayla dalga geçenlere, "hepimiz kapıcıyız" diyip "silah mı satsaydık?"diye sorabilmektir, beşiktaşlılık,

rakipleri masa başında kazandıkları şampiyonlukları ile taktıkları yıldızlarla övünürken, türkiyede sadece taşıma hakkı kendisine verilen milletimizin uğruna şehit düştüğü ay yıldızımızı gururla taşıdığını bilip, bizim ay yıldızımız yeter diyebilmektir, beşiktaşlılık,

takım böyle tutulur diyenlere, ilk kurulan takım olmanın gururuyla bakabilmektir , beşiktaşlılık,

tesiste futbolcusunu dövmek yerine, kötü oynayan takımını sahaya arkasını dönerek, maçtan sonra stadı terketmeyip şarkılarla türkülerle protesto etmektir, beşiktaşlılık

bir gün herkesi beşiktaşlı yapmak gibi kompleksli bir düşünce yerine "beşiktaşlı olmanın ayrıcalığını beşiktaş ruhuyla yaşayabilmektir", beşiktaşlılık,

nihat, sergen, metin ,ali, feyyaz, rıza gibi yüzlerce futbolcuyu kendi özkaynak düzeninde yetiştirip türk futboluna kazandırmaktır, beşiktaşlılık,

sportif başarıların bilincinde olup, mazisiyle övünürken, yıldız savaşı yapan rakiplerine yukarıdaki ahlaki ve etik değerleri sayabilmektir, beşiktaşlılık,

bütün bu sayılanları bir cümlede toplayıp, "beşiktaş sen bizim herşeyimizsin" diyebilmektir, beşiktaşlılık,

herkes beşiktaşlı olamaz, zaten ahlak ister, değer ister, tabi biraz da yüre