Neyse. Taksim yolunu tutuyorum. Çokta uzun olmayan bi gece beni bekliyor. Caddeden karşıya geçiyorum. Balıkçılar çarşısı , nevizade ve Taksim. Gecenin en işlek suları , clup ve barlardan gelen sesler kafamda çalkalanıyor. Çakır keyif ilerliyorum ağzım kuru. O kadar farklı yüzler görüyorum ki nasıl bi yer olduğunu yeniden anlıyorum Beyoğlu'nun. Hiçbir yerde göremeyeceğiniz kadar din , dil , ırka sahip bi yer. Zencisi , asyalısı , amerikanı , arabı ve sayamiyacağım bir çok insan çeşidi.

Kadını erkeği farklı irilisi ufaklısı binbir çeşit insan. Çoğu mekanlardan çıkmış neşesi yerinde gruplar halinde , kimisi tek dostu sigarası ile ilerliyor. Derdinden kendini alkole vurmuş bir çok insan. Sazını çalan , türküsü söyleyen , horonunu tepen halayını oynayan insanlar her daim ...

Sokak arası bir meyhaneden çıkmış , yarısı bitmiş şişe eşliğinde yürüyorum Beyoğlu'nun sokaklarında. Sigaram eşliğinde insanların ne demek istediğini algılamaya çalışıyorum ama nafile. Buhulanmış gözlük camım , burnumdan çıkan sıcak nefes ve de hafif bir baş ağrısı. Eve doğru yürüyorum kuytu sokaklarda. Tarlabaşının farklı ve bi o kadar da tehlikeli gecelerinde.

Eve vardığımda farkediyorum anahatırımın olmadığını. Üstümü son kez bi yokluyorum. Ama yok , içerde. Geceyi dışarda sabahlamak istiyorum. Belki de en iyisi budur. Yeni ve farklı insanlar görürüm hiç yoktan. Yeni insanlarla konuşur , yeni dostlar edinirim. Belki de hayatımın aşkı ile karşılalırım ha ?

kavunlu rez