ibrahim beyin yanına gittim. Getirilecek belgeleri getirdim. Belli bir süresi olup olmadığını sordum. O sırada çantadan bir silah çıkarıp verdi. Kısa süre için bunu kullanmamı daha sonra bana bir silah geçirileceğini söyledi. Silahı alıp, belime taktım. Rahatsız ediciydi. Yine de kalkıp teşekkür ettim. ibrahim bey Pınar'ın yanına gitmemi söyledi. Ve masaya tam 8.000 TL para koydu. Bu nedir ? Dedim. Daha maaş gününe 15 gün vardı. Maaşın, diğer maaşını da ay başında alırsın dedi. Hoşuma gitmişti. Teşekkür edip çıktım.

Pınar'ın yanına gitmek için şirkete gittiğimde onu kapıda yakaladım. Nereye gidiyorsun ? dedim. "Eve geçeceğim, sen de gelsene" dedi. "Bilmem ki" dedim. "Bilmeyecek bir şey yok, hem bir iş arkadaşımı davet etmemden daha doğal, ne var ?" Gülerek koluma girdi ve konuşmasına devam etti "Ayrıca özel korumam olduğu göz önünde bulundurursa beni koruman gerekmez mi ?" dedi. Gözleri çok güzeldi, onu kırmaya kıyamayacağım kadar. Daha sonra evlerine gittik.

Kuzenim öçağdaş trabzon'da teröristlerin açtığı ateş sonucu şehit oldu beyler. Özel harekatçıydı kendisi. Milletimizin başı sağolsun. Kusuruma bakmayın apar topar memlekete yola çıktım.,haklı olarak bana kızacaksınız ama, gerçekten bir şey anlatacak durumda değilim. Asıl kullandığım telefonumun da dokunmatiği bozuldu zaten, diğeri ile yazıyorum bunu. 1-2 gün sonra isteyen olursa devam ederim hikayeye. Olmaz ise hikaye kalır böyle. Geldiğim bir ara özeti geçerim. Sonra Sabri ile olan hikayeyi anlatırım. Rez alan okuyan, entry yazan herkese teşekkürler.Özellikle quik37 ve crakkkkkkkk kardeşlerime teşekkür ediyorum, başından beri takip eden nadir kişilerden. Beyler merak etmeyin geldiğim gibi yazacağım buraya.

Sonunda geldim eve bugün istediğiniz saate kadar anlatıcam tüm hikayelerimi. Sizi ne kadar çok özlemişim bilemezsiniz beyler. Eve geldiğimde bilgisayarı açıp size yazana kadar evde hissedemedim kendimi.

işte daha sonra evlerinin bahçesine çıkıp biraz oturduk. Hava pek soğuk değildi. Pınar likör çıkarıp ikimize de likör bardağında biraz koydu. Oturup havadan sudan konuştuk. Doğum gününü falan sordum. Biz tanışmadan 14 gün önce imiş. Anladım dedim.Pek sevmem ama doğum günlerini dedi. Neden diye sordum. Hep yalnız geçiyor da ondan dedi. Bir dahakine geçmeyecek dedim. Söz mü diye sordu. Söz dedim gülerek. O gülerek söz veren adam o an kaderin kendisi için nasıl bir desen ördüğünü bilmiyordu. Derken kapıdan bir adam geldi. 25-30 yaşlarında 1.75 boylarında, sakallı üzerinde pahalı bir takım elbise olan bir adam. Yürürken bizi gördü. Daha sonra gelip izin istemeden yanımıza oturdu. O gelirken pınarın yüz hali değişmişti. Onu sevmediğini anladım. Adam gelip yanımıza oturduktan sonra "Merhaba, ben pınar'ın abisiyim, adım korhan" dedi. "Ben de brk4ever Pınar'ın iş arkadaşıyım" dedim. Yüz hali birden değişti ve nefret dolu bir bakışı biraz Pınar'a yönelttikten sonra geri bana çevirdi. Korkacak değildim. Elini uzattı. Yakaladım, elleri bir bayanınki kadar narindi. Gülümseyerek elini sıktım. Canı acımasına rağmen bozuntuya vermedi. 10-15 saniye daha oturduktan sonra ayağa kalktı, arkasını döndü. Ve omzunun üstünden Pınar'a "iyi akşamlar" dedikten sonra yürürken bana da "tanıştığımıza memnun oldum brk4ever" dedi.

Abisi gittikten sonra Pınar tam açıklama yapacaktı ki susturdum. Ve konuşmamıza devam ettik. Ben ona kendimi ve geçmişimi anlattım. Komik anılarımda gözleri de kendi ile birlikte gülüyor, kötü anılarımı anlattığımda ise elleri ellerime dokunuyordu. Böyle giderken muhabbet ile birlikte içtiğimiz şeyler de koyulaştı. Pınar gidip viski getirdi. Ne kadar mırın kırın etsem de bardağıma doldurduktan sonra içmeye başladık. Biraz içtikten sonra geç olduğunu farkedip, durumun onun için daha kötü olmaması açısından, ayağa kalkıp eve gitmem gerektiğini söyledim.

Arabaya binip eve gittim. Alkollü araba kullanmak doğru değil biliyorum ama bunu alkollü iken değil sonrasında düşünebiliyorsunuz. Her ne ise geçip eve biraz oturdum. Kitaplıktan Rüzgarın Adı isimli bir kitabı çekip koltuğuma oturup okumaya başladım. Okuyan var ise bilir çok güzel bir kitaptır. Hala da durur bende. Her neyse kitaba nasıl dalmış isem 400.cü sayfalarına vardığımda zilin çaldığını farkettim. Kitaptan kafamı kaldırıp telefona doğru baktım. Saat 11 di. Birisi bir yandan zile basıyor diğer yandan da alacaklı gibi kapıyı çalıyordu. Ayağa kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım.

Kapıyı açtım. Kapıdaki Pınar'dı. Ağlıyordu. Daireyi nasıl bulduğu hakkında bir fikrim yoktu. Ancak onu daha sonra öğrenecektim. Pınar'ı gördüğümde ona sarıldım ve içeri aldım. Ayağım ile kapıyı kapattıktan sonra salona zütürdüm. Ağlaması kesilmemiş hatta daha da çok artmıştı. Hani böyle mal gibi kaldığınız bir an olur, bir şey yapamazsınız ya aynen o durumda kalmıştım. Birlikte koltuğa oturduk.

Ona sarıldım iyice. "Ne oldu Pınar, kim ağlattı seni" dedim. Cevap vermedi. Aklımdaki sorular ile boğmak istemiyordum onu ancak ne olduğunu öğrenmeliydim. Gidip su getirdim. "Al bak bunu iç ben de bize bir kahve yapayım. ne dersin ?" dedim. Suyu aldı. Daha sonra yanağından öptükten sonra mutfağa gidip kahve yapıp önüne koydum. "Kim üzdü benim güzel gözlümü, abin mi üzdü yoksa" dedim. Hıçkırarak kafasını evet manasında salladı. Açıkçası yapacak pek bir şeyim yoktu.Onu tanımıyordum ve abisiyle yapacağım bir konuşma ilişkimizi ortaya çıkarıp her şeyi berbat edebilirdi. O sırada bir şeyi farkettim ve cama doğru koştum. Araba evin önünde duruyordu ve ışığı açıktı. Hemen Serkan'ı aradım.
+Alo Serkan neredesin
-Senin evin önündeyim abi buyur.
+Bak Serkan ne konuştuğumuzu hatırlıyorsun değil mi ?
-Hatırlıyorum abi tamam.
+iyi o zaman arayan olursa Pınar'ı arkadaşının evine bıraktığını söyle, hatta dur bekle.
Deyip elimle telefonun mikrofonunu kapattıktan sonra Pınar'a döndüm. "Pınar bir arkadaşının adını söyle ama yakın bir arkadaşın olsun" dedim. "Deniz" dedi.
+Deniz'in yanına bıraktığını söyle.Şimdi sen de al arabayı evine git.
-Tamam abi iyi akşamlar.

Telefonu kapattıktan sonra Serkan'a kanımın ısındığını farkettim. Bir ara bir yere içmeye zütürürüm diye düşündüm. Pınar biraz durulmuş ve kahvesinden küçük yudumlar almaya başlamıştı. Yanına oturdum. "Eee şimdi anlatacak mısın ne olduğunu" dedim. Evde o kadar fazla alkol aldığı için abisi ile kavga ettiğini anlattı. Asıl konunun ben olduğunu tahmin ettim. Ancak o beni kırmamak için söylememişti.

Birlikte biraz daha oturduk, o da artık ağlamayı bırakmış yavaştan keyfi yerine gelmeye başlamıştı. Daha sonra ayağa kalkıp evin içine bakarken içki dolabımdan tekilayı aldı. Ve dönüp "Ne dersin" dedi. "Bilmem ki ya yarın iş var hem sıkıntı olmasın". "Yönetim kurulundan biri olarak istediğim kişiye izin yazabilirim" dedi. "iyi bakalım ama önce bunun için gerekenleri hazırlayalım. " Dolaptan 4 shot bardağı ve limon çıkarıp güzelce dilimledim.Çerez ve hazır patlamış mısırı kaselere koyduktan sonra, tuzluğu aldım. Hepsini masaya koyduktan sonra ona bakarak saymaya başladım. "Tuzluk, tekila,bardak, limon ve çerez hazır. Bil bakalım ne ekgib " Sorarcasına kaşını kaldırdı. "Ohoo sen de hiç bilmiyorsun. iki şey ekgib biri müzik birisi de yüzündeki gülümseme." Duman'ın Senden Daha Güzel şarkısını açtım. Gülümsedi. Bardakları doldurdum. O gün içtik, birlikte şarkılar söyledik. Ayrıntıların çok az bir kısmı var bende. Çünkü tekila diyince duramıyorum. O gün de yine dozu abartmıştım. Uyandığım da altımda sadece boxer vardı ve pınarla yatıyorduk. Kalktım saate baktım. Saat 10'du. Çoktan geç kaldığımı farkettim. Ama izinliydim. Elimi yüzümü yıkayıp kahvaltı hazırlamaya başladım. Derken telefon çaldı. Yatak odasına gidip telefonu açtım. Pınar'da yarı uyanmış bir şekilde bir şeyler söyleniyordu. Arayan ibrahim Bey'di. Telefonu açıp "Günaydın efendim" dedim. "Günaydın brk4ever. Şirkette misin ?" dedi. "Hayır efendim bugün izinliydim. Ama akşam Pınar hanımın yanında olacağım söylediğiniz gibi." . "Şimdi sen ne yapıyorsan bırak, dün pınar evden çıkıp gitmiş. Arkadaşındaymış Serkan'ın numarasını atıyorum o seni zütürür ya da adresi alırsın her neyse artık, hadi çabuk ol ve beni haberdar et." Derken arkadan Pınar "Aşkıııım" diye uzunca seslendi içimden bir hasgibtir çektim ona dönüp sus işareti yaptım. ibrahim bey"O kim" diye sordu. "Sevgilim efendim" dedim. Gülerek "işe neden gelmediğin belli oldu. iyi ya bu da sana motivasyon olur. Pınar'ı ne kadar çabuk bulursan o kadar çabuk dönersin sevgilinin kollarına." Pınar'ı ne kadar çabuk bulduğumu söylersem ondan o kadar çabuk uzaklaşırdım oysa. "Peki efendim, iyi günler." dedim.

Pınar gidip elini yüzünü yıkadıktan sonra, kahvaltının kalanını birlikte halletik. Ballı omlet yaptım. Üniversitede öğrendiğim gizli tarifti. En azından Barış (tarifi öğrendiğim arkadaş) öyle diyordu. Barış ile de hikayelerimiz çoktur ama daha sonra bana bir binlik yaptı, ondan sonra bir daha konuşmadık. Her neyse birlikte yemeği yedik. Başımda hafif ağrı olmasına rağmen, çok da kötü değildim. Ona nasıl olduğunu sordum. Hiç olmadığım kadar iyi, dedi. Gülümsedim. O da gülümsedi. Daha sonra yemeği bitirip, kahve faslına geçtik. Zaten, tezgahın üstünde duran fincanlar, gece ayılmak için birer fincan içildiğini gösteriyordu. Ancak hiçbir şey hatırlamadığıma göre, pek de işe yaramış sayılmazdı.

Ben biraz kitap okumaya gidiyorum beyler geldiğimde devam edicem.

Biraz daha durduktan sonra bana, telefonu sordu. Durumu anlattım. Kafa salladı "ayrılıyor muyuz o zaman" dedi. "Bilmem ama biraz daha duralım ya böyle sonra ararım ibrahim Bey'i" dedim. "Iyi bakalım sonra ara ibrahim beyini" dedi alaylı bir tavırla. Biraz daha oturduk. Filmleri karıştırırken arada favori aşk filmimi buldum. Remember Me. Salona getirip ona gösterdim. "Ee ne o şimdi" dedi. "Film işte. Ben de izlemedim. Çok güzel diyor arkadaşlarım" diye yalan söyledim. Defalarca izlemiştim, hala da arada izlerim. Nedenini hiç bilmiyorum ama çok hoşuma gidiyor film. Her neyse filmi taktım. Pınar patlamış Mısır mı yapsak diye sordu. Evde olmadığını söyledim ve almak için üstümü giyinip dışarı çıktım.

En az 1-2 sayfalık entry girdim dıbına koyayım telefonun kablosu çıkmış internet de gitmiş dolayısıyla entry de gitti bilsem kopyalardım. Sayfa kaynağına falan uğraştım da olmadı. Şansıma...

Dışarı çıktıktan kısa bi süre sonra telefonum çaldı. Arayan ibrahim beydi marketin kapısında durdum ve telefonu açtım.

+ Alo ibrahim Bey
-Alo brk4ever ne yaptın?
+Efendim gittim buldum, şimdi giyinmesini bekliyorum.
-iyi tamam tamam.
+Alınca ne yapayım efendim? Şirkete mi geçireyim yoksa eve mi?
-ikisine de zütürme git biraz dolaş onunla kafası dağılsın dedi.

Gidip aldıktan sonra eve gelip Pınar'a haberi verdim. Mısırı patlattıktan sonra filmi oynattım ve ben koltuktan otururken Pınar da kucağıma kafasını koydu. Filmin ortalarında bana dönüp, "çok garip değil mi " dedi. "Garip mi? Garip olan ne ki? " dedim. "işte sen ben tanışmamız aramızda tüm bu yaşananlar, sanki güzel bir filmin senaryosu gibi" dedi. Onu öptüm ve mavi gözlerine bakarak "Umarım filmin sonunu çok uzun süre daha izlemeyiz" dedim. Filmin devamında filmi yorumlayarak izledik. Filmin sonu geldiğinde ağlamıştı, benim ise gözlerim dolmuştu ama belli etmiyordum. Çünkü o filmdeki esas oğlan ile kendimi çok benzetiyorum. Tabii tip olarak değil Pattinson gavadı sonuçta. Her neyse kalktık, o duşa girmesi gerektiğini falan söyledi. Ben de o sırada bir sigara yakıp balkona çıktım. Serkan yoktu. Daha sonra biraz daha oturup televizyon izledikten sonra Pınar'ın duştan çıktığını gördüm.

Saçlarını kuruturken bir yandan da kendi kendine şarkı söylüyordu. Aynadan beni görebileceği için hafif eğildim ve yanına yaklaşıp aniden arkasından sarıldım. Önce bir korksa da daha sonra yanağından öptüğümde gülmeye başladık. Daha sonra ben o saçlarını kuruturken onu izledim. Çok güzeldi ve ben içimdeki endişelere rağmen mutluydum. Saçını kuruttuktan sonra "eee nereye gidiyoruz" diye sordum. "Burada kalsak pek dışarıya çıkasım yok" dedi keyifsizce. "Balık sever misin" dedim. "Güzel yapan olursa bayılırım" dedi. Hazırlandıktan sonra Pınar ı şehir dışında ama güzel balık yapan bir mekana zütürdüm. Tam denizi görüyordu. Zaten gözleri önümde iken denize ne gerek vardı ki?

Birlikte yemeği yedik, çıkarken yanıma aldığım Djarum paketinden bir tane çıkarıp yaktım. Karanfil kokusu dağılırken,biz de konuşuyorduk. işte işten falan konuştuk klagib şeyler işte zaten güzelliği içeriğinde değil Pınar ile gözgöze elele iken konuşmamızda idi. Daha sonra Pınar balığın yanında söylediğimiz şarabın aynısından bir tane daha söyledi. Konuşmalar ilerledikçe, onun biraz daha sarhoş olduğunu hissedebiliyordum. Daha sonra bunun devam etmemesi için hesabı istedim. Pınar onun sarhoş olmasından hoşlanmamama bozulmuş olacak ki üzgün bir bakış attı. Ben de "sahil de yürüyelim biraz, fena mı olur" dedim.

Sahile çıkıp yürümeye başladık üstümdeki ceketi hava iyice soğuduğu için onun üstüne sardım ve adımları düzgün olmadığı için bir kolumu beline dolayıp sarıldım . O şekilde yürümeye devam ettik. Beni sevdiğinden falan bahsediyordu. Ben ise söylediklerinin çoğuna "ben de aşkım" diye cevap veriyordum.

O sırada bizi 1-2 sokaktır bir arabanın takip ettiğini farkedip onu bir sokağa çektim. Sokağın başındaki apartmanın arasındaki boşluğa doğru onu sokup sessiz olmasını işaret ettim. Kafamı uzatıp baktım araba bizi geçip biraz ilerledi sonra ise durdu. Silahımda bir mermi namluya sürdüm. Silahlı adamlar çıktılar. 4 kişilerdi. Pozisyonum iyi olmasına rağmen böyle kritik bir durumu şansa bırakacak kadar aptal değildim. Pınar'ı apartmanın arasındaki boşluktan diğer sokağa doğru yavaş yavaş itmeye başladım. Karşıya geçtik ve görünmeden ilerlemeye çalıştık. Ardından onlar da arabalarını çalıştırdı ve bizim bulunduğumuz sokağa doğru hareket ettiler. Açıktaydık ve araba üzerimize doğru geliyordu. Kolumu omuz hizamın bir kaç santim aşağısına indirdim. Kollar gevşek olmalıydı. Hafifçe dizimi kırdım, atışı sol gözüme göre yapacaktım, ayarlayıp mesafeyi hesapladım. Bunları yaptığım 1 saniye içerisinde araba üzerime geliyordu, ilk atışı yaptım ; ıska. Ama işe yaramış gibi gözüküyordu, araba bir anda sağa doğru kırdı ve duvara tosladı. Tekrardan nefes alıp ikinci atışı denedim, sürücü camından kurşun girmişti. Sonra arabaya 2 el daha ateş edip, Pınar'ı da oradan alıp ayrıldım.

Daha sonra restorana kadar koştuk. Arabama binip geri şehre döndük. ibrahim beyi arayıp olayı anlattım, "heyt be aslanıma, gidip arabaya sıkaydın ya ikişer tane kafalarına" falan diyor. O an durumun ciddiyetini kavra gibik demek geçti içimden. Bir yada daha fazla kişiyi öldürmüş olabilirdim, daha kötüsü birileri bizi daha doğrusu pınarı öldürmek istiyordu.