Arabalar yolun çıkışında iki yanda durmuşlardı. Biraz daha yüklendim. Artık ibre 90'ı görmüştü ve araba toprak zeminde olduğum için titremeye başlamıştı. Arabalara yaklaşırken bir şeyi farkettim. Hepsinin elinde bir silah vardı ve camlardan çıkarmışlardı . Kafamı önümü görebilecek kadar eğdim. Arabalar hareket etti. Gaza yüklendim. Aralarından geçebilirdim. ilk ateş sesinin ardından camlara kurşun yağmaya başladı. Bir tanesi hemen üstümden geçip, yanımdaki koltuğun kafalığını yerinden çıkardı. Üzerime cam parçaları düşüyordu. Ancak vücuduma pompalanan adrenalin ile bunu hissetmem imkansızdı. Anayola çıkarken frene yavaşça basıp direksiyonu sağa doğru çevirdim. Aynadan arkamdan geldiklerini zar zor görebiliyordum. Yüzüme vuran rüzgarın etkisi ile önümü göremez olmuştum. Sol elim ile direksiyonu tutarken, sağ elim ile ön camdaki kopmak üzere olan kırıkları temizlemek için cama vuruyordum. Bir iki vurduktan sonra geri oturdum. Biraz gittikten sonra yavaşladım. Peşimden geldiklerine emin olmam gerekiyordu. Kısa bir süre sonra dikiz aynasından baktığımda zar zor iki arabayı da görebiliyordum. Biraz daha gittikten sonra telefonumu çıkardığım sırada, bir anlığına dikkatimi kaybettim. Önüme bir araba kırdı, hemen direksiyonu anlık bir refleksle sola çekip şerit değiştirdim.O sırada telefonu düşürmüştüm. Eğilip aldım kafamı kaldırdığımda karşımda 2 tane araba duruyordu. Zar zor frene basabildim ancak önümde duran golfe çarpmıştım. Onların korna sesleri arasında Pınar'ın numarasına "1" diye mesaj attım. Daha sonra arabadan çıktım. Adam arabadan inip hakaret etmeye başladı. "Sakin ol abi, bak bu kartım. Bu şirkette çalışıyorum." Cüzdanımı çıkarıp 100 lira hariç içindeki tüm parayı adama uzattım 700 liraya yakın para vardı. "Bak sadece sen sessiz ol, konuşma ben halledeceğim." Zaten ufak bir çarpışmaydı. Adam ne olduğunu anlayamamıştı zaten. Hemen 30 saniye sonrasında ise, Range Roverlar yanaştı. Adama göremeyecekleri şekilde sus işareti yaptıktan sonra, beklemeye başladık. Arabanın yanına geldiler, daha sonra jöleli uzun saçlı bir tanesi gelip arabanın sahibini sordu. Ben öne çıkıp " Bir genç kızla oğlan bizim arabaya vurup gittiler abi şu tarafa doğru." Yolun karşısını işaret ettim. "Sonra bi araba onları aldı. Polisi çağırdık şimdi bekliyoruz " dedim. Bir telefon konuşması yaptıktan sonra arabalarına binip uzaklaştılar. Yanımdaki adama teşekkür ettim. Zaten adam olayın şokundaydı.

Pınar'ı aradım. Ozan'ın evine gitmem gerektiğini ibrahim'in orada olduğunu irem'i öldüreceğini anlattım. O sırada çağırdığım taksi geldi ve telefonumun da şarjı bitmişti.

Taksiye bindim. Adam bana bir garip bakıyordu"Nereye abi" dedi. Ozanların evini tarif ettim. Otururken adamın neden öyle baktığını anlamıştım. Üstüm başım kan içindeydi. Kaşım da, camlardan olsa gerek kesilmiş kanıyordu. Adama peçetesi olup olmadığını sordum. Islak mendil paketini gözlerini yoldan ayırmadan verdi. Ama arada dikiz aynasından korkulu gözlerle bana baktığını farkedebiliyordum.E adama hak vermiyor da değildim. Yerin de olsam herhalde ben de öyle yapardım, belki almazdım bile. Sonunda "kaza yaptım birader" dedim bakışlarından rahatsız olup. "O gördüğün yandaki araba benimdi ama bir kaza oldu. Acil bir arama geldi. Telefonla konuşurken de işte." dedim. "Anladım abi" dedi. Yüzümü silip, mendili yaraya tuttuktan sonra, paketten 2-3 tane daha alıp mendilleri üstüme koydum. Daha sonra da paketi ona uzattım. Yeni farketmiştim de ellerim titriyordu.

Evin önünde indiğimde ibrahim'in arabasını gördüm. içinde de Serkan oturuyordu. Arabanın ön tarafında duran bir şeye davrandı. Herhalde haber verecekti. Silahı çıkarıp ona tuttum. "kapat lan telefonu" dedim. Herhalde dediğimi anlamamıştı ama, elini çekti. Gidip kapısını açtım. O sıra da elini aşağıya indirdiğini biraz geç de olsa farkettim . Üzerine atladım. Silahını çıkarmaya çalışıyordu. Bir yandan sol elimle sağ elini tutarken bir yan da sağ elimdeki silahımın kabzası ile yüzüne 3-4 defa vurdum. Uzanıp silahını ondan önce aldım. Yüzü kan ile dolmuştu. Silahımı ona doğrulttum. Ne yapacaktım ? O sırada, telefonun yanındaki silahı ve kelepçeyi gördüm. Amacı haber vermek değil beni öldürmekmiş "Seko beni mi öldürecektin lan" diye sordum. Kelepçeye uzanırken. Gülüyordu. Bunu direksiyona kelepçeleyip sırf o sırıtışını silebilmek silahın kabzası ile bir kere daha yüzüne vurdum. "Öleceksin" dedi. gibimde değildi. Silahlarını alıp yandaki çalılık alana fırlattım. Kata çıktığımda kapının açık olduğunu farkettim. Silahımı sağ elime alıp sol elimle kapıyı yavaşça araladım. Ozan yerde yatıyordu. Başından kan geliyordu. Ölmüş müydü ? Biraz daha araladım. içeriye doğru bir adım attığımda metalik bir soğukluk ile irkildim. "Hoşgeldin yeğenim" dedi. Arkamı dönmedim. "Ne istiyorsun " dedim ellerimi kaldırıp. "Ödeyeceksin demiştim ihanetinin bedelini. Ama akıllı adammışsın bizimkileri atlattığına göre gerçi teklifimi reddetmen aksini söylüyor ama". "Ne yapacaksın öldürecek misin beni" dedim, ne kadar cesur olmaya çalışsam da sesim titriyordu. Cevap gelmedi. "Tamam teklifin ne ise kabul ediyorum. Yeter ki beni öldürme "dedim kolunun biraz gevşediğini hissedebiliyordum. O sırada bir silah sesi geldi. Hemen dönüp sol dirseğimi kafasına indirdim. Bir el silahını ateşledi. Ama boşa gitmişti. Hemen silahına davranıp elinden alıp yere attım. Beni geriye doğru itip, kapıya yöneldi ve dışarı çıktı ve kapıyı da arkasından kapattı. Ateş ettim. Kaçırmıştım. Hemen dışarı çıkıp peşinden koştum. Derken 1 el ateş sesi daha geldi. Hızlıca merdivenleri inmeye başladım. Ardından bir el daha. Korhan ibrahim'i vurmuştu. O sırada ibrahim'in arabasına gözüm gitti. Serkan'ı da vurmuştu. Namluya yeni şarjörden bir mermi sürmeye çalışırken elimi kaldırıp "Yeter" diye bağırdım. Bitmişti. Her şey bitmişti.

Daha sonra şöför çocuk, ayağa kalkıp bir yere gitti. O sırada ben de kalkıp tuvalete gittim. Alkol kullanırken hep tuvaletim gelirdi nedense. Tuvalette iken telefonum çaldı. "Alo, iyi günler brk4ever ile mi görüşüyorum ?" dedi bilmediğim bir numara. "Evet buyurun benim" dedim. "ibrahim beyi aradım beni size yönlendirdi. Ben serkan Pınar hanımın şöförüyüm. Korumasıymışsınız sanırım. Pınar hanım ile bir yere geldik, alkollü bir mekan. Pınar hanım sarhoş olmadan onu alabilir misiniz ? Yanında da erkek arkadaşı var, bir sorun çıksın istemiyorum." dedi. "iyi tamam geliyorum" dedim. Hasgibtir işte şimdi sıçtık diye düşündüm. Tuvaletten çıkarken, adresi almadığımı farkettim. Serkan'ı gördüm biraz ötede karanlık bir yerdeydi. Herhalde o da beni farketmiş olacaktı ki cebinden tekrardan telefonu çıkarmaya yeltendi bana bakarak. Elimi kaldırıp durmasını işaret ettim. Üzerine doğru gidip, onu kenara çektim. Kolundan tuttuğum sırada telefondan bir arama yaptı. Telefonum çalıyordu. Olaya uyanmış gibi görünüyordu. Pınar'ın göremeyeceği bir yere zütürüp, duvara yasladım. Kolum ile boynuna bastırdım. "Bu aramızda kalıyor." dedim. Daha sonra babamın lafı aklıma geldi, bu ülkede bir şeyi ya silahı adamın kafasına dayayıp yada korkutarak yaptıracaksın, derdi. Silahım olmadığı için ikinci yolu seçtim. "Beni neden Pınar'ın koruması yaptılar biliyor musun ?" dedim. "Özel harekatta eğitim aldım. Vurulup,malülen emekli oldum. Şirkette müdür gibi çalışıyorum. Dışarıda ise onu korumak için onu etkilemek zorunda kaldım. ibrahim beyin haberi olsun istemiyorum. Askerliğini yaptın mı ?" diye sordum. Hayır manasında kafasını salladı. "O zaman git askerliğini yapmış birine özel harekatı sor. Bu aramızda kalmaz ise özel harekat hakkında anlatılan hikayelerin her birinin gerçek olduğunu yaşayarak görürsün." dedim. Yüzyılın blöfünü yapmıştım ve bu blöf ona yetecekti. Kolumu çektikten sonra arkamı dönüp sigaramı yaktım."Şimdi benimle gel, otur ve hiçbir şey olmamış gibi davran" dedim soğuk bir tavırla.

içme hevesim pek kalmamıştı.Ama Sabri hadi bir tane daha deyince ikimize de çok az doldurdum. Sabri bardağı kaldırıp bana ve pınara baktıktan sonra "aşkınızın şerefine. Allah ilişkinizi uzun yıllar boyunca daim etsin" dedi. Hepimiz bardakları kaldırdık. Nasıl korkutttu isem, Serkan'da su koyduğu bardağı kaldırdı. Ancak Sabri'nin duası tutmayacaktı. Haram unla yapılan ekmeğin mayası tutmaz dermiş babaannem. Daha sonra Pınar ile kalkıp, onun arabasına bindik. Eve benim zütüreceğimi söyledim. "Tamam" dedi. Bir malikanede kalıyordu. Kapıda bıraktıktan sonra arabada ibrahim Beyi arayıp bıraktığımı söyledim. "Sana da erkenden işbaşı yaptırmış olduk" dedi. Gülüp, iyi akşamlar diledikten sonra telefonu kapattım. Evimi şöföre tarif ettim. Beni tek bir kelime dahi etmeden zütürdü. Çıkarken kapıyı kapatmadan önce. "Dediklerimi unutma" dedim. "Tamam abi merak etme, bir daha olmayacak" dedi. inip eve gittim. Tehlikeli bir oyun oynuyordum. Ama umurumda değildi, mutluydum. Ozan'ı arayıp halini hatırını sorduktan sonra eve geçtim.

https://www.youtube.com/watch?v=PtsMi4dtl1o

Ozan'ı kontrol ettim. Yaşıyordu. irem'de de hiç bir şey yoktu. Hastaneye gittik falan. Kaza yapıldığında dokularımda ezilme olmuş. Ozan'da da pek bir şey yokmuş sadece bayılmış. Daha sonra bazı adamlar gelip etrafı hallettiler. O gün Sabri'nin kuzeni kaza yapmış, şehirdışında olduğu için sonrasında ise eve gidip eşyalarını almış, kaderin cilvesi işte daha sonra telefonu evde unutmuş ancak iphone 4 ü de ikinci telefon olarak durduğu için dönüp almamış. Telefonda, ibrahim'in takip edebildiği bir gps sistemi varmış , adamlar Sabri'nin evine girmişler. Ancak kimseyi bulamayıp geri dönmüşler. Ozan o olaylardan sonra bir daha benimle konuşmadı. Hala aynı evde kalıyorum. Ancak karşılaştığımızda ikimiz de kafamızı eğer geçeriz. irem ise şu an tekerlekli sandalyede. Koltuk değnekleri ile adım atabiliyor.Arada teklese de normale yakın bir şekilde konuşabiliyor.

Gelelim asıl mevzuya, Pınar'ı iki gün sonra apar topar Amerika'ya gönderdi burada güvende değil diye Korhan olacak şerefsiz. Gitmeden önceki gece bana geldi. Sabah gideceğini söyledi. Sarıldık, ona 2-3 tane kitabımı verdim. Beni unutmasın diye. Oturduk birlikte, ona çalışırken boş bulduğum zamanlarda yazdığım şiirleri okudum. Gözleri dolu dolu dinledi herbirini. Birlikte yattık son defa. Öpüştük gece boyu hüzünlü gülücüklerin arasında. Son defa dinledik kupa kızı sinek valesini. Bizi bizden daha iyi anlatan o şarkıyı. ilk defa sigara içti paketimden çıkarıp. Sarılarak yattım ona. Sabah sessizce gitti, yanağıma bir öpücük kondurup. Uyuyormuş gibi yapmıştım o giderken. Bavullarını topladığının sesini duyuyordum. Hafif açık gözlerim her saniye daha da doluyor, boğazıma düğümleniyordu hıçkırığım. Kafamı yastığa gömdüm, gözlerimdeki yaşlar yastığı ıslatırken, kapının sesi geldi. Haykırmak istedim. Dur demek. Yapamadım. Daha da gömdüm yastığa kafamı hıçkırıklar arasında. Ağladım. Gidiyordu işte. Bir kere daha kaybediyordum birini. Yine hayat elinden en sevdiklerini alıyordu bu küçük çocuğun, ağlayacağını bile bile...

Kaldırdım kafamı, babam derdi hep pişman olacağın bir şey yapmadan önce say içinden yirmiye kadar diye. 1,2.3... 20. Cama koştum. Arabası gidiyordu. Bağırdım arkasından Pınar diye hıçkırıklarımın arasından boğazım yırtılırcasına . Bir daha. Bir daha. iner diye bağırdım. inmedi beyler. Dizlerimin üstüne düştüm, orada kaldım saatlerce. Kendime yeminler ettim ona ağlarken bir daha sevmeyeceğim diye. Ne kadar kaldım hatırlamıyorum camın kenarında. Uyuyakalmıştım orada. Uyandığımda çoktan akşam olmuştu.