Salona indim. Mete ise erkenden gelmiş, orada bekliyordu. Sabri'ye selam verdim, "hayırdır ?" diye sordu. Önemli bir şey olmadığını söyledim. Ama Sabri rahat değildi. Diğerlerinin 2 katı para verip,kimseye selam vermeden, takılan ve yavaş yavaş öğrencilerden bazılarını kendi yanına çeken bu adamdan hiç hoşlanmamıştı. Yanına gidip selam verdim. Selamıma soğuk bir şekilde karşılık verdi. Mizacı bu olmalıydı. Pek fazla ses etmedim. Ancak bu tür adamlardan pek hoşlanmazdım. Tişörtünü çıkarıp ringe çıktı. "Gel" dedi. Eldivenimi alıp iplerinden boynuma astım, elime bandajımı sararken ringe doğru yöneldim. Eldiveni bırakmamı söyledi. Kendisi de bir sargı sardı. Hareketlerinde bir acelecilik fakat aynı zamanda bir rahatlık seziyordum. Gülerek "Birazdan bir iş görüşmem var, hareketlerini ona göre belirle" dedim. "Tamamdır" dedi soğuk bir şekilde. Ancak lafı bana mı yoksa bandajı sardığı için kendi kendine mi söyledi anlamamıştım. Kenarlara geçtik. Sabri'nin oturduğu bankonun arkasından, gergin bakışlarını görebiliyordum. Bu bir antrenman maçı olacaktı. Rahatlamalıydım. Maç başladı. Klagib olarak gardımı, low guard olarak tutuyordum. Çünkü, saldırgan bir stil ile dövüşürdüm her zaman. Denediği, direkleri rahatça eskivler ile geçiştirdim. Tekrardan, bir direk denedi, kapandım. Açık vermişti. ilk fırsatı kaçırmıştım ama ikincisinin geleceğinden adım gibi emindim. Tekrardan üzerime geldi. Kendimi iplere yaklaştırdım. ilk direğini, engelledim. ikincisini denemek üzere iken hemen peek a boo guarda geçtim. işte bütün önemli maçlarda, sonucu değiştirdiğim garddı. http://media.tumblr.com/tumblr_lx2b6xE6oo1qes23l.jpg Gard resimdeki gibi. ikinci direk denemesini de blokladım. Ve üzerine eskivlerle yaklaşmaya başladım. Bir sol aparkat fake i verdim. Açık verdiğimi sanıp sağ direği çıkarmıştı ki, o sırada sağ kroşeyi indirdim. Afallamıştı. Tekrardan bir sol aparkat çıkardım. Aynı hareketi tekrarlayacağımı sanıp sol elini kaş hizasına kaldırdı. Yanılmıştı. Sol aparkatı da vurdum. Durumun şoku ile çıkardığı sağ kroşesini eskiv ile atlattıktan sonra karnına bir direk çıkardım. Vurduğum yumruk ile nefesinin kesildiğini hissetmiştim. Bir aparkat çıkardım. Vurduğum anda, kafası arabaların önüne koyulan oyuncak köpekler gibi gidip geldi. Maç bitmişti geriye çekildim. Derken üzerime atlayıp clincha aldı. Bir taks maçında bunu yapamazdınız. Klagib bir mma takedownı ile yere düşürdükten sonra, kolumu kilide aldı. Ne yapıyordu bu huur çocuğu ? "Bırak" dedim. Cevap gelmedi. Bir yumruk attım. Etki etmemişti. Madem kural tanımayacaktı, öyleyse ben de kural tanımıyordum. gibine yumruk attım. Bir an bağırsa da daha sıkı kolumu çekmeye başladı. Kolum kırılmak üzereydi. Bir tane daha vurdum. Bir tane de yüzüne. Derken Sabri gelip bizi ayırdı. Ayağa kalkıp üzerine doğru yürüdüm. Sabri araya girdi."Ne yapıyorsun lan" dedim. Burnundan kan akarken tişörtünü giydi. Ve bandajlarını çıkarıp salonun kapısına doğru yürürken bağırdı "Testi geçtin.".

Gerçekten de öyle oldu. Kendine fazla güveniyordu. Maç başladı. "Karşısındaki de başka bir şampiyon, kolundaki dövmeyi görüyor musun ? Yurtdışında bir turnuvayı kazandıktan sonra yapılmış." Dövme de elinde para dolu bir kupa ile bir canavar vardı ve o altında da -Beast- yani canavar yazıyordu. "daha önce hiç kaybetmemiş" dedi Pınar. ilk olacağından emindim. Fiziksel olarak benziyorlardı. Belirli bir üstünlük yoktu ortada. Garson dolanmaya başladı. Bahisleri alıyordu. Maç genel olarak yavaş başladı. ikisinin de acelesi yok gibiydi. Bahis yapanlara baktım. Alt sıralarda 200,300 gibi miktarlar dönerken yukarı çıktıkça toplu banknotlarla bahisler yapılıyordu. Şansımı denemekten zarar gelmezdi. Cüzdandan 400 TL çıkardım. Garsona söyledim. 1'e 7 dedi. Parayı verdikten sonra maçı izlemeye başladım. Canavar tartışmasız bir tekme üstünlüğüne sahipti. Rakibini yaklaştırmıyordu. Şampiyonun da zaten acelesi yok gibiydi. Maçın ilk tekmesi gelmişti. Şampiyonun ilk başarısız yumruk denemesinin ardından göğüs bölgesine bir tekme yedi Şampiyon. iki adım geriledi. Tellere yaklaşmıştı. Canavar bacaklara çalışmaya başladı. Ama tekmeleri şampiyon tarafından savruluyor. Canavarın her attığı tekmede bağırışlar yükseliyordu. Canavar bir side kick çıkardı ama tekmesi stop kick ile durduruldu. Şimdi şampiyonun zamanıydı. Eskivler ile rakibine yaklaşmaya başlamıştı. Bir aparkat çıkarıp dengesini bozduğu rakibinin sol bacağına bir diz indirdi. Canavar bir yumruk salladı ise de eskiv ile boşa giden yumruk canavarı daha da sarsmıştı. Canavar iki adım geriledi. Şampiyon da çekildi. Canavar gücünü topladı. Ve işte ona neden canavar dediklerini o an anladım. Bir panzer gibi eskivlerle rakibinin üzerine yükledi, ilk yumruğu kaçıran şampiyon, üstüne bir de kroşe yemişti. Çok hızlıydı. Açıklarını görmek imkansız gibi bir şeydi. Ancak şampiyon normale göre daha yavaş görünüyordu. En azından yarısını karşılayabilecek bir kişi olduğunu tahmin etmiştim. Bir aparkat, ardından bir fake sağ direk ile gelen sol kroşe, şampiyon hala dayanıyordu. Geriye doğru bir iki adım atıp tellerden uzaklaştı. Bundan güç alan canavar telden sekerek bir superman punch(zıplayıp havada vurulan bir yumruktur.) denedi. Tam o sırada şampiyonun başından beri neden o kadar çok yumruk yediğini anlamış oldum. Havadaki rakibinden hızlı davranıp bir aparkat vurdu. Canavar yere yığıldı. Şampiyon üzerine çıkıp yumruklamaya başladı. Maç bitmişti. Dışarı çıktı. Yüzünde herhangi bir sevinç göstergesi yoktu. Bahis oynayanlar da, şaşırıp kalmıştı. Boş kalan koltuğunda duran el havlusu ile yüzünü sildikten sonra tişörtünü giyip, gişeye doğru yöneldi. Parasını aldıktan sonra benim oturduğum bölüme baktı.

Pınar'ın abisini aradım. Telefonu meşgul çalıyordu. Neyse oturalım biraz daha birazdan söyleriz yemeği dedim. 30 dakika öyle oturup konuştuk. Artık herkes, sıkılmıştı. Sonra Sabri acil bir işi çıktığını söyleyip kalktı masadan. Sabri ve sevgilisi kalktıktan 15 dakika sonra Pınar sonunda abisinin büyük ihtimalle gelmeyeceğini söyleyince yemeği söyledik. işte günlük sohbetleri falan ederken birden Pınar'ın telefonu çaldı. Arayanın kim olduğunu bilmiyordum ama Pınar yerin adresini verdi. Daha sonra "Abim, sonunda geliyormuş" dedi. "Çok dakikmiş" dedim. "Yaa ne demezsin" dedi. 5 dakika sonra siyah bir mustang hızla gelip restoranın önünde durdu. Arabadan abisi indi. Karşılamak için ayağa kalktım. Elini kemer tokasına zütürüp bir silah çıkarttı. Pınar'a döndüm. Donup kalmıştım. Yanımıza geldi. "Kaldır lan ellerini" dedi. Pınar "ne yapıyorsun abi" diye Korhan'ın üzerine atladı. Korhan elinin tersi ile Pınar'ı itti, Pınar masaya çarptı. Ellerimi kaldırdım. Üstümü arayıp silahı çıkarttı. "ibrahim'in ne planladığını biliyorum binin evladı buradan sağ çıkamayacaksın" dedi. "Ne diyorsun sen kardeşim". Bir eliyle namluyu üstümde tutup, bir eliyle de benden aldığı silahı gösterdi. "Bak bu bizim ailenin simgesidir. Bunu sana ya ibrahim bini ya da babam vermiştir. Babama sordum. Tanımıyorum öyle birini" dedi. "Bir anda ortaya çıkıyorsun. Kardeşim ile sevgili olduğunu söylüyorsun. Üstünden de bu silah çıkıyor.Sen öldürecektin değil mi lan şerefsiz Pınar'ı" diye devam etti bağırarak. Ellerim hala havadaydı. "Bak kardeşim istersen Pınar'a sor beni onun koruması olarak işe aldılar. Bana inanmıyorsan ona sor." dedim korkuyla. Kafasını Pınar'a çevirdiği gibi elinden silahımı aldım. Daha sonra ne olduğunu anlayamadan silahın kabzası ile kendi silahını tuttuğu diğer koluna vurup silahı yere düşürdüm. Yere doğru bir hamle yaptı ancak silahı üzerine tutup "Sakın" dedim. Pınar ise korku ile bizi izliyordu. Restoranın ortasında silahlı iki adam vardı. Silahı yavaşça ayağımla çekip arkama attım. "Bak eğer istersem şu an ikinizi de vurabilirim. Ama sen bunu ne anlattığın hakkında bir şey bilmediğimin teminatı olarak kabul et ve olabilecek en kısa şekilde bana olayı anlat. Çünkü arkamızdaki garson şu anda polisi çağırıyor ve 5 dakika sonra polis geldiğinde ikimizin de başı belaya girer." dedim olabilecek en sakin sesle.

Yerden silahını aldı. Arabasına bindi. Ben de masaya para bırakıp , Pınar ile arabaya bindikten sonra onu takip etmeye başladım. Biraz gittikten sonra anayoldan sapıp, bir patikadan bir tepeye çıktı. Daha sonra arabadan indi. Ben ve Pınar da arabadan inip onu takip ettik. Telefonumu, silahımı ve üstümde herhangi başka silah türü bir şey var ise bırakmamı istedi. Pınar'a da aynılarını söyledi. O yaptı. Ardından ben de çıkarıp hepsini yere bıraktım. Burayı kısa geçeyim isterseniz. Korhan bir süredir ibrahim'i takip ediyormuş, ibrahim ise babasının düşmanları ile birlikte. Pınar'ı öldürmenin planlarını yapıyormuş. Yani o yemeğe çıktığımız günkü adamlar hatta ilk tanıştığımız gün yanlışlıkla Pınar yerine Pınar'ın arkadaşını vuran adamlar da ibrahim'in adamlarıymış. Daha sonra ise ailenin silahlarının bulunduğu dolaptan bir silah eksildiğini farketmiş Korhan. Babasına sorduğunda babası haberi olmadığını söylemiş. Ondan sonra ise ilk aklına ben gelmişim.

"Madem öyle neden gidip yeni silah almadı" diye sordum. O sırada uzun süredir konuşmayan Pınar araya girdi "Tüm banka işlemleri benim elimin altında. Büyük bir harcama görseydim. Nedenini sorardım." Aslında mantıklı sayılırdı ancak yine de boşlukta olan kısımlar vardı, sonuçta Pınar'ın koruması olmuştum. O sırada bir silah satın alsa ve böyle anlatsa hiç dikkat çekmez diye düşündüm. Kafam çok karışıktı. Olanları tam anlamaya çalışırken birden telefon çaldı. Telefona uzandım. ibrahim yazıyordu. Korhan'a baktım "hoparlöre al" dedi. Açıp hoparlöre aldım

+Yeğenim nasılsın ?",
-iyiyim ibrahim Bey vallahi siz?
+Pınar ile birlikte misin
Korhan'a baktım evet dercesine kafasını salladı
-Evet efendim
+Mesajı aldın değil mi ? Bu akşam halledeceksin. dedi.
Mesaj neydi ki ? Korhan'a baktım yine evet manasında kafasını salladı.
-Aldım efendim, siz rahat olun.
+iyi bakalım yeğenim artık bırak efendim falan demeyi. Bundan sonra insanlar sana efendim diyecek.
-Tamamdır efendim. Başka bir isteğiniz var mı ?
+Yok aslanım hadi kapatıyorum bak. Bir terslik çıkarsa hemen ara.

Kapandı. Korhan bana "Mesaj neydi" dedi. Bilmediğimi söyledim. inanmış gibi görünmüyordu ama gerçekten bilmiyordum. "Ee ne yapacağız" dedim. Korhan "Onun bize gelmesini bekleyeceğim bizim çocuklardan 10-15 tanesini çağıracağım sen de "yapamadım efendim" diyeceksin. Adresi vereceksin o bize gelecek işini bitireceğiz." saçma bir plandı ama o an çok fazla seçeneğimiz olmadığı için olabilecek en iyi plan buydu.