Alışkın olduğum hocalar yoktu burada. Sadece kenarda su şişeleri vardı. En azından içeride bir hakem olduğunu gördüm. Bu beni rahatlatmıştı. Maç başladı, klagib mücadele sporlarında olduğu gibi yumruk tokuşturarak başlandı maça. Her şey kuralına uygun görünüyordu. Hakem iki dövüşçüye de bir şeyler söyledi ve daha sonrasında maç başladı. taksör çok iyi konum alıyordu. Karşısında bir güreşçi olduğu için tutmasına izin vermiyordu.Ve yumrukları da çok sağlamdı. Bacaklarına baktım. Legday'i kaçırmış olmalı diye düşünüp güldüm. Zaten güreşçi clincha alması (bizdeki el ensenin biraz değişik versiyonu, muay thai ye giden arkadaşlar iyi bilir.) durumunda yahut herhangi bir şekilde yakalaması durumunda takedown olması kaçınılmazdı. Nitekim öyle de oldu. taksör her yumruktan sonra, uzaklaşıyor, güreşçinin yumruk denemeleri hızlı eskivler ile boşa çıkıyordu. Fakat güreşçinin kondisyonu çok daha sağlamdı. Herhalde round sistemi yoktu burada. Bir taraf bayılana kadar devam ediyordu. Pek de garibime gitmemişti açıkçası. Sonuçta yasadışı bir dövüş ringinde idim. taksör sürekli etrafında çıkardığı direklerle onu yıpratmaya çalışıyordu. Oysaki güreşçi onu, bir örümceğin avını her hareketinde ağa daha çok yapıştırdığı gibi ağa çekiyordu. taksörün bacakları bir süre sonra zayıflayacaktı. Ama bunu hissetmesi, hem olayın heyecanı hem de iyi olduğunu düşündüğü kondisyonu sayesinde, çok zor olacak; nefes alış verişi iyi olduğu sürece iyi olduğunu düşünecekti. taksör bir direk çıkarmayı denedi. Güreşçi elinden geldiği kadar direği bloklayıp bir clinch denemesi yaptı. Artık maçın bittiğinden emindim. Ancak güreşçi işini sağlama aldı ve clinchta iken bacağına bir diz atıp uzaklaştı. Artık taksör de durumun farkına varmış, o da hareketlerini yavaşlaştırmıştı. işte örümceğin beklediği an bu idi. Adımlarını hızlandırdı ve eskivler ile rakibini tellere doğru geriletti. Bacağına bir diz atıp, belinden kavrayıp yere vurdu. Garson deliler gibi koşuşturuyor,onu beklemek istemeyenlerin hepsi gişeye gitmiş kendileri güreşçiye paralarını yatırıyorlardı. Güreşçi kolunu kilide aldı. Herkes taksöre bakıyor ne zaman pes edecek diye bekliyorlardı, güreşçi kilide aldığı rakibine bir yumruk atmaya çalıştı. Ancak yumruğu bloklandı ve bir yumruk da kendisi yedi. taksör sağ ve sol bacağı ile rakibinin boğazını kilide aldı. Bahisler kapanmıştı. Ardından kilidi bozmadan pozisyon değiştirerek kolunu da kilide almıştı. O bağırış çağırış bir bıçakla kesilmiş gibiydi. Avcı avlanmıştı. O adam sadece taksör değil aynı zaman da BJJ ci olmalıydı. Beklemeye başladılar. Ayağa kalktım. Pes et diye bağırmaya başladım. Güreşçi, hala kendinden emin bir şekilde çabalıyordu. Pınar beni kolumdan çekip, yanına oturttu. Adam pes etmemiş ve bayılmıştı. Herkes bahisi kaybetmenin üzüntüsü ile yerlerine oturdu. Aralarından sadece bir kişi gülümsüyordu. Benim yaşlarımda sarı saçlı, eğri burunlu kalıplı bir adam. O da dövüşçü olmalıydı. Pınara "o kim" diye sordum. "Şampiyon" dedi. Kafasını kaldırıp locaya baktı. Gözgöze geldik. Üstündeki tişörtü çıkardı. Fazla bir kası olmamasına rağmen, vücudu muazzamdı. Kafese doğru yürümeye başladı. Ne yapıyordu bu manyak ? Isınma dahi yapmadan maça mı girecekti yani ?

Gerçekten de öyle oldu. Kendine fazla güveniyordu. Maç başladı. "Karşısındaki de başka bir şampiyon, kolundaki dövmeyi görüyor musun ? Yurtdışında bir turnuvayı kazandıktan sonra yapılmış." Dövme de elinde para dolu bir kupa ile bir canavar vardı ve o altında da -Beast- yani canavar yazıyordu. "daha önce hiç kaybetmemiş" dedi Pınar. ilk olacağından emindim. Fiziksel olarak benziyorlardı. Belirli bir üstünlük yoktu ortada. Garson dolanmaya başladı. Bahisleri alıyordu. Maç genel olarak yavaş başladı. ikisinin de acelesi yok gibiydi. Bahis yapanlara baktım. Alt sıralarda 200,300 gibi miktarlar dönerken yukarı çıktıkça toplu banknotlarla bahisler yapılıyordu. Şansımı denemekten zarar gelmezdi. Cüzdandan 400 TL çıkardım. Garsona söyledim. 1'e 7 dedi. Parayı verdikten sonra maçı izlemeye başladım. Canavar tartışmasız bir tekme üstünlüğüne sahipti. Rakibini yaklaştırmıyordu. Şampiyonun da zaten acelesi yok gibiydi. Maçın ilk tekmesi gelmişti. Şampiyonun ilk başarısız yumruk denemesinin ardından göğüs bölgesine bir tekme yedi Şampiyon. iki adım geriledi. Tellere yaklaşmıştı. Canavar bacaklara çalışmaya başladı. Ama tekmeleri şampiyon tarafından savruluyor. Canavarın her attığı tekmede bağırışlar yükseliyordu. Canavar bir side kick çıkardı ama tekmesi stop kick ile durduruldu. Şimdi şampiyonun zamanıydı. Eskivler ile rakibine yaklaşmaya başlamıştı. Bir aparkat çıkarıp dengesini bozduğu rakibinin sol bacağına bir diz indirdi. Canavar bir yumruk salladı ise de eskiv ile boşa giden yumruk canavarı daha da sarsmıştı. Canavar iki adım geriledi. Şampiyon da çekildi. Canavar gücünü topladı. Ve işte ona neden canavar dediklerini o an anladım. Bir panzer gibi eskivlerle rakibinin üzerine yükledi, ilk yumruğu kaçıran şampiyon, üstüne bir de kroşe yemişti. Çok hızlıydı. Açıklarını görmek imkansız gibi bir şeydi. Ancak şampiyon normale göre daha yavaş görünüyordu. En azından yarısını karşılayabilecek bir kişi olduğunu tahmin etmiştim. Bir aparkat, ardından bir fake sağ direk ile gelen sol kroşe, şampiyon hala dayanıyordu. Geriye doğru bir iki adım atıp tellerden uzaklaştı. Bundan güç alan canavar telden sekerek bir superman punch(zıplayıp havada vurulan bir yumruktur.) denedi. Tam o sırada şampiyonun başından beri neden o kadar çok yumruk yediğini anlamış oldum. Havadaki rakibinden hızlı davranıp bir aparkat vurdu. Canavar yere yığıldı. Şampiyon üzerine çıkıp yumruklamaya başladı. Maç bitmişti. Dışarı çıktı. Yüzünde herhangi bir sevinç göstergesi yoktu. Bahis oynayanlar da, şaşırıp kalmıştı. Boş kalan koltuğunda duran el havlusu ile yüzünü sildikten sonra tişörtünü giyip, gişeye doğru yöneldi. Parasını aldıktan sonra benim oturduğum bölüme baktı.

Yanıma gelip, elimi sıktı. Adının Mete olduğunu öğrendim. Elindeki çantadan parayı çıkarıp paramı verdi. Zaten onun için tek bahis yapanın ben olduğumu söyledi. "taksör müsün" diye sordu bana. "Evet" diye cevapladım. Pınar da aramızda konuşmayı dikkatlice takip ediyordu. "Nasıl anladın" dedim. "Antrenman yaparken gördüm seni, çalıştığım salonda" dedi. "Sabri'nin salonuna mı gidiyorsun" dedim. "Adını bilmiyorum. Hocasından eğitim almıyorum zaten. Sadece antremanlarımı orada yapıyorum" dedi. Zaten Sabri'nin bu çocuğa öğretecek pek bir şeyi olduğunu da sanmıyordum. Teşekkür ettim, daha sonra ise Pınar bana döndü "ilk seferde çok az kişi kazanır. Özellikle böyle zor bir tahmin" tartışmasız olarak zütüm kalkmıştı. Devamında olan maçları izlemeden kalktık zaten. Çünkü en önemli maç bitmişti. Hem de kimsenin beklemediği kadar kısa bir sürede, beklenenin aksi sonuçla. Dışarı çıktık. "Sahile gidelim mi?" diye sordu. "Olur" dedim. Sahili seviyordum zaten. Arabaya binip sahilde bir tepeye gittik. Banklara geçip oturduk. Pınar'a dönüp "Nasıl bu kadar rahatsın ? Ya o geçenkiler yine senin için gelirse ? Hem kimdi o adamlar ?" dedim. "Onlar artık bana bir şey yapamaz. Hem yanımda sen de varsın, yine beni korursun değil mi ?" dedi muzipçe. Cevap vermedim. Koluma sarıldı. Mavi gözlerine şöyle bir baktım. Çok güzeldi."Peki ya" dedim. "Sevgilin falan görürse bizi böyle, bir sorun olmaz mı ?" dedim. Kafasını kolumdan kaldırdı, "Sevgilim yok ki. Hiç olmadı zaten, babamın yüzünden" dedi üzgünce. "ibrahim bey, çok yufka yürekli birine benziyor oysa ki" dedim. "ibrahim amca, babam değil ki. Onun yardımcısı o " dedi. içimden bir hasgibtir çektim, nasıl bir tarikata raslamıştım ? Yardımcısı bile bu kadar zengin olan adamı tanımak bile istemezdim. Ama bozuntuya vermedim. "Ya senin sevgilin görürse kızmaz mı bizi böyle" dedi. "Sevgilim yok. Hem olsaydı, benim böyle güzel bir kız ile dışarı çıkmama izin verir miydi" dedim. Güldü "Demek güzelim sana göre" dedi. "Nasıl anlamak istersen " dedim. kafasını omzuma koydu. Öylece oturduk.

Her ne kadar saçlarını okşamak istesem de, babası ile ilgili söylediğini duyunca arabanın içinde duran şoförün kafama sıkma ihtimali ile karşı karşıya gelmemek için hiçbir hareket yapmadım. Biraz daha havadan sudan konuştuk. Babasından hoşnut değildi. Ancak kim öyle bir babası olsun istemezdi ki ? Bir de abisi varmış. Aha sıçtık dedim içten içe. içimden ailenin ibrahim bey gibi biri çıkmasını dua ederek,ona sarıldım.