Saçlarını kuruturken bir yandan da kendi kendine şarkı söylüyordu. Aynadan beni görebileceği için hafif eğildim ve yanına yaklaşıp aniden arkasından sarıldım. Önce bir korksa da daha sonra yanağından öptüğümde gülmeye başladık. Daha sonra ben o saçlarını kuruturken onu izledim. Çok güzeldi ve ben içimdeki endişelere rağmen mutluydum. Saçını kuruttuktan sonra "eee nereye gidiyoruz" diye sordum. "Burada kalsak pek dışarıya çıkasım yok" dedi keyifsizce. "Balık sever misin" dedim. "Güzel yapan olursa bayılırım" dedi. Hazırlandıktan sonra Pınar ı şehir dışında ama güzel balık yapan bir mekana zütürdüm. Tam denizi görüyordu. Zaten gözleri önümde iken denize ne gerek vardı ki?

Birlikte yemeği yedik, çıkarken yanıma aldığım Djarum paketinden bir tane çıkarıp yaktım. Karanfil kokusu dağılırken,biz de konuşuyorduk. işte işten falan konuştuk klagib şeyler işte zaten güzelliği içeriğinde değil Pınar ile gözgöze elele iken konuşmamızda idi. Daha sonra Pınar balığın yanında söylediğimiz şarabın aynısından bir tane daha söyledi. Konuşmalar ilerledikçe, onun biraz daha sarhoş olduğunu hissedebiliyordum. Daha sonra bunun devam etmemesi için hesabı istedim. Pınar onun sarhoş olmasından hoşlanmamama bozulmuş olacak ki üzgün bir bakış attı. Ben de "sahil de yürüyelim biraz, fena mı olur" dedim.

Sahile çıkıp yürümeye başladık üstümdeki ceketi hava iyice soğuduğu için onun üstüne sardım ve adımları düzgün olmadığı için bir kolumu beline dolayıp sarıldım . O şekilde yürümeye devam ettik. Beni sevdiğinden falan bahsediyordu. Ben ise söylediklerinin çoğuna "ben de aşkım" diye cevap veriyordum.

O sırada bizi 1-2 sokaktır bir arabanın takip ettiğini farkedip onu bir sokağa çektim. Sokağın başındaki apartmanın arasındaki boşluğa doğru onu sokup sessiz olmasını işaret ettim. Kafamı uzatıp baktım araba bizi geçip biraz ilerledi sonra ise durdu. Silahımda bir mermi namluya sürdüm. Silahlı adamlar çıktılar. 4 kişilerdi. Pozisyonum iyi olmasına rağmen böyle kritik bir durumu şansa bırakacak kadar aptal değildim. Pınar'ı apartmanın arasındaki boşluktan diğer sokağa doğru yavaş yavaş itmeye başladım. Karşıya geçtik ve görünmeden ilerlemeye çalıştık. Ardından onlar da arabalarını çalıştırdı ve bizim bulunduğumuz sokağa doğru hareket ettiler. Açıktaydık ve araba üzerimize doğru geliyordu. Kolumu omuz hizamın bir kaç santim aşağısına indirdim. Kollar gevşek olmalıydı. Hafifçe dizimi kırdım, atışı sol gözüme göre yapacaktım, ayarlayıp mesafeyi hesapladım. Bunları yaptığım 1 saniye içerisinde araba üzerime geliyordu, ilk atışı yaptım ; ıska. Ama işe yaramış gibi gözüküyordu, araba bir anda sağa doğru kırdı ve duvara tosladı. Tekrardan nefes alıp ikinci atışı denedim, sürücü camından kurşun girmişti. Sonra arabaya 2 el daha ateş edip, Pınar'ı da oradan alıp ayrıldım.

Daha sonra restorana kadar koştuk. Arabama binip geri şehre döndük. ibrahim beyi arayıp olayı anlattım, "heyt be aslanıma, gidip arabaya sıkaydın ya ikişer tane kafalarına" falan diyor. O an durumun ciddiyetini kavra gibik demek geçti içimden. Bir yada daha fazla kişiyi öldürmüş olabilirdim, daha kötüsü birileri bizi daha doğrusu pınarı öldürmek istiyordu.

Pınar ile benim eve geldik. Sürekli cama gidip bakıyor, daha sonra korkudan rengi solmuş Pınar'a kendi inanmadığım bir yalanı söyleyip "Bir şey yok aşkım sakin ol bak hem ben buradayım"diyordum. Müzik açtım Teomanın Renkli Rüyalar Oteli şarkısı bir yandan camdan bakıyor bir yandan da rahatlamaya çalışıyordum. Evde, bir saldırıya uğrarsa 2-3 kişi ile savaşabilirdim. Ama daha büyük bir grup gelirse ölüm fermanımı imzalamışım demekti. Ertesi gün ise irem'in ameliyatı olacaktı.

Gece 2 gibi Pınar uyuyakalmış,ben ise şarkı dinleyerek bir sigara yakmış, belli olmamak için ışığı kapatmış bekliyordum. Geceyi o şekilde geçirdim. Stresli olduğumda çok sigara içerdim. O gece yaklaşık 2 paket sigara bitirdim. Sabah olduğunda ise artık daha fazla bir şey olmayacağını anladım ve kahvaltı hazırladım daha sonra bizim için en güvenli yer olan hastaneye irem'i görmek için gitmeye karar verdik. Hem zaten bu işe girmemin asıl sebebi olan kız, bugün ameliyat olurken çalışmam biraz abes kaçar diye düşündüm.

Rez devam

Hocam bi girdiginde bi 10 part atta okuyak kesmiyor

Mevzu bahis entry yanıtındaki doğum günü resmi olarak 6-7 kişinin evde uyuya kalması ile sona erdi *

Kısaca özet geçmek gerekir ise, ameliyat tamamlanmıştı. Doktorların söylediğine göre, ameliyat başarılı geçmişti. Ancak gözleri birkaç ay kadar görmeyecek ve kulakları da yeterince iyi duymayacaktı. Ancak bu mühim değildi sonuçta, irem belli bir süre sonra yürüyebilecek ve normal insanlar gibi konuşabilecekti. işte bu olaydan yaklaşık 20 gün sonra falan ibrahim beyden telefon geldi. Beni yanına çağırdı, gittiğimde masanın üzerinde bir çanta içinde bir sig sauer p226 özel üretim model, ekipmanları vardı i. Çantanın yanında ise bir son model telefon, bir bıçak ve cep saati vardı. ibrahim bey bunları almamı söyledi söylediğini yaptım. Artık Pınar ile daha fazla zaman geçirdiğimi dolayısı ile daha teçhizatlı olmam gerektiğini anlattı. Cep saatinin ise aileden olan kişilere verildiğini, artık kendisi için bir yeğen gibi olduğumu falan söyledi. Mutlu olmuştum "Anladım efendim" dedim. Bunları aldıktan sonra eve doğru yola koyuldum.

Rez devam

Daha seri partlar atarsan çok daha iyi olucak kardeşim gizli takipcilerdenim halada takip ediyorum

Kutudan telefonu çıkarıp, telefonumun sim kartını çıkarıp yeni telefona takacağım sırada vazgeçtim, benim telefonumu bana sabri almıştı. Ben de ona şimdi yeni telefonumu vereyim diye düşündüm. Sabri ile buluştuk. Antrenmanı yaptıktan sonra dışarı çıktık. Ben bir sigara yaktım. Sabri'ye telefon kutusunu uzattım. "Bu ne la" diye sordu. "Telefon işte oğlum. Benimkini sen almıştın ya. " ilk başta kabul etmese de sonunda kabul etti. Telefonu verdim. "iyi o zaman yarın akşamki yemek benden. " dedi. "iyi hadi bakarız,ama söz vermeyeyim bak." dedim. O günü öyle bitirip ayrıldık. Akşam ibrahim Bey aradı, işte yeğenim nasılsın, beğendin mi hediyeleri gibi şeyler söyledi. Çok beğendiğimi söyleyip teşekkür ettim. Cep saatine baktım. Üzerine altın renginde işlenmiş bir kurt vardı. Silahın kabzasındaki işleme ile aynıydı. Bıçak ise daha sadeydi. Ama şam çeliği tarzında yapılmıştı. Pahalı olduğu her yanından belli oluyordu.

Beyler hikayenin sonuna çok yaklaşıyoruz haberiniz olsun bu bitince Sabri ile olan hikayemi anlatıcam.

Bıçağı elimde bir iki çevirip kontrol ettim daha sonra bıçağı koleksiyon dolabıma koyup geriye kalan şeyleri masaya bıraktım. Pınar'ı aradım. "Alo aşkım nasılsın" dedim hevessiz gibiydi. "iyi öyle işte aşkım sen" dedi. "Senin canın bir şeye mi sıkkın, pek iyi değil gibisin. Geleyim mi yanına ?" dedim. "Yok ya işte abimle kavga ettik yine. Her şeyime karışıyor. Bıktım artık bundan. Çocuk gibi bir de her gün azar işitiyorum. " dedi sinirli bir sesle. "Tamam bak sen sakin ol. Yarın artık ben de abinle konuşacağım" dedim.

Beklemedeyiz kardesim

Ertesi gün oldu. Klagib işe gittik. işte olduğumuz sırada Pınar'ın odasına uğradım.
+Pınar, konuşacağım demiştim ya versene bir abinin telefonunu
-Ya boşver, gerek yok sen de moralini bozma şimdi.
Telefon masada duruyordu. Uzandım şifresi ilk tanıştığımız tarihti. Telefonu alıp kapıdan çıktım. Ve odama doğru yürümeye başladım. Odama geçip oturdum. Rehberde abim yahut korhan diye kayıtlı biri yoktu. Ne diye kaydettiğini sormak için telefonumu çıkarıp Pınar'ı çaldırdım. Ancak telefon titreyince nasıl bir mallık yaptığımın farkına varabildim. Ofis telefonundan, Pınar'ı aradım.
+Alo Pınar ya abinin numarası bunlardan hangisi
-Bak biraz bulman zor olmaz herhalde
"iyi hatta kal bi bakayım" dedim.Son aramalarda gezinirken Hayvan diye birini gördüm. Benim numaram değildi. Abisi herhalde bu olmalıydı.
+Hayvan mı ? Ciddi misin ?
-Niye hafif mi kalmış ?
+Eh biraz
Güldük. Numarayı telefonuma yazıp kaydettim. Pınar'a da telefonu kapatmasını söyledim. Telefon biraz çaldı ardından bu açtı. "Alo Korhan beyle mi görüşüyorum" dedim. "Şirketten misin lan" dedi uykulu bir sesle, Saat 2 ydi bu neyin uykusu dıbına koyayım diye düşündüm. "Hem evet hem hayır" diye cevap verdim. "Oğlum bilmece mi soruyorsun lan, doğru düzgün cevap ver işte. Kimsin ?". "Ben brk4ever Pınar'ın iş arkadaşıydım ya hani karşılaşmıştık.". "Eee" dedi. Sinirlendim, "Bak kardeş ismin Korhan mıdır nedir ben bilmem. Ben Pınar'ın sevgilisiyim, bu kız da seninle sürekli kavga ettiği için benim içim rahat olmuyor. Ben senin numaranı alırken de,içi pek rahat değildi. Bilmem kavganızın sebebi ben miyim yoksa başka bir şey mi. Bu akşam arkadaşlarımla yemek yemeye çıkacağız, Pınar da orada olacak. Gel diye aramıştım ama bir ton azar işittim, Pınar'a da şu an hak verdim" dedim. Bir nefes aldım, ellerim titriyordu tansiyonum yükselmiş olmalıydı sinirlendiğim içindi. Az önce sakladığımız ilişkimizi bir anda ortaya dökmüştüm. Telefondan bir nefes sesi geldi " Hah şöyle. Bak birader seni sevdim. Bana adresi atarsın sen. Ama bak sana bir tavsiye bir daha ben uyurken beni rahatsız etme." Telefonu yüzüme kapattı. Ayar yemiş olsak da, mutluydum. Beklediğim kadar kötü değildi. Telefonu masaya koydum. Ve arkama yaslandım.

Reserve

10 dakika sonra Pınar odama gelip, ne olduğunu sordu. Bu akşam yemeğe çıkıyoruz abin de orada olacak dedim. Mutlu olmuştu. işten biraz erken çıktım. Ozan'ın yanına uğradım. irem'e bakıp, biraz Ozanla muhabbet ettikten sonra oradan çıktım. ibrahim beyi aradım.
+Alo ibrahim bey
-Buyur yeğenim
+Ya bu ev işini halledelim artık ben size belgeleri getireyim. Borçlu kalmak istemem.
-Bak brk4ever, ben sana yeğenim demişim aileden biri olarak saymışım sen kalkıp da benimle hala para konuşursan alınırım. O ev sende kalsın, o ameliyatı da bir hayır işi olarak düşün. Hem sen o kadar şey yaptıktan sonra böyle bir şeyin sözü mü olur. Bir daha duymamış olayım. Sakın bak.
+Teşekkürler efendim. Ama içime sinmiyor gerçekten.
-Siner siner hem bak gün gelir ben de senden bir şey isterim değil mi ? Şimdi ben kapatıyorum,bir görüşmem var. Bir daha da bu konuyu açtığını duymayayım.
+Peki efendim teşekkürler gerçekten.
-Lafı olmaz yeğenim, hadi kapatıyorum ben kendine iyi bak.
+Siz de efendim. iyi günler dedim.
Telefon kapandı. Harbiden çok kral adam diye düşündüm. Bunun mutluluğu ile arabaya binip evimin yakınındaki bir avmye doğru yola çıktım.

Avmye gidip, biraz pahalı sayılabilecek bir mağazaya girdim. Pahalı siyah bir takım ve beyaz bir gömlek aldım. Önemli bir gün olacaktı. Belki de işin ciddileşeceği gün bugündü. Yahut ayrılacağımız. Bilmiyordum. Tek bildiğim kendini nasıl tanıtırsan öyle hatırlanacağındı. Kıyafetleri alıp, eve döndüm. Kalabalık ortamları pek sevmediğim için pek durmadım. Hem çok zaman da yoktu.

Eve gidip, duşa girdim. Pınar'ın sevdiği parfümü sıkmak için kenara koyduktan sonra, üstümü giyinirken Sabri'yi aradım. "Reis takım çek bir tane Pınar'ın abisi de geliyor bu akşam" dedim. "Tamamdır reis, büyük gün bu gün demek. Aile tanışma fasılları falan." dedi. "Yok be baco, öyle normal bir yemek. Daha o kadar ileri gitmedik" kurt başlı kol düğmelerini taktım. Taşıdığım silah ile uyumlu olacaktı. Her şey tamamdı. Sözleşip telefonu kapattıktan sonra, Pınar'ı aradım.
+Alo aşkım ben seni almaya gelicem birazdan. Sen de hazırlan.
-Tamamdır canım, yarım saate hazır olurum.
Telefonda vedalaştıktan sonra kendi kendime güldüm. 1 saat sonra çıktığımda ancak hazır olurdu. Bir şeyler atıştırdıktan sonra televizyonun karşısında ayakta dikeldim. Daha yeni ütülemiştim, kırışmasını göze alamazdım. Hem zaten takım ile oturmak da hiç rahat değildi.