işte daha sonra evlerinin bahçesine çıkıp biraz oturduk. Hava pek soğuk değildi. Pınar likör çıkarıp ikimize de likör bardağında biraz koydu. Oturup havadan sudan konuştuk. Doğum gününü falan sordum. Biz tanışmadan 14 gün önce imiş. Anladım dedim.Pek sevmem ama doğum günlerini dedi. Neden diye sordum. Hep yalnız geçiyor da ondan dedi. Bir dahakine geçmeyecek dedim. Söz mü diye sordu. Söz dedim gülerek. O gülerek söz veren adam o an kaderin kendisi için nasıl bir desen ördüğünü bilmiyordu. Derken kapıdan bir adam geldi. 25-30 yaşlarında 1.75 boylarında, sakallı üzerinde pahalı bir takım elbise olan bir adam. Yürürken bizi gördü. Daha sonra gelip izin istemeden yanımıza oturdu. O gelirken pınarın yüz hali değişmişti. Onu sevmediğini anladım. Adam gelip yanımıza oturduktan sonra "Merhaba, ben pınar'ın abisiyim, adım korhan" dedi. "Ben de brk4ever Pınar'ın iş arkadaşıyım" dedim. Yüz hali birden değişti ve nefret dolu bir bakışı biraz Pınar'a yönelttikten sonra geri bana çevirdi. Korkacak değildim. Elini uzattı. Yakaladım, elleri bir bayanınki kadar narindi. Gülümseyerek elini sıktım. Canı acımasına rağmen bozuntuya vermedi. 10-15 saniye daha oturduktan sonra ayağa kalktı, arkasını döndü. Ve omzunun üstünden Pınar'a "iyi akşamlar" dedikten sonra yürürken bana da "tanıştığımıza memnun oldum brk4ever" dedi.

Abisi gittikten sonra Pınar tam açıklama yapacaktı ki susturdum. Ve konuşmamıza devam ettik. Ben ona kendimi ve geçmişimi anlattım. Komik anılarımda gözleri de kendi ile birlikte gülüyor, kötü anılarımı anlattığımda ise elleri ellerime dokunuyordu. Böyle giderken muhabbet ile birlikte içtiğimiz şeyler de koyulaştı. Pınar gidip viski getirdi. Ne kadar mırın kırın etsem de bardağıma doldurduktan sonra içmeye başladık. Biraz içtikten sonra geç olduğunu farkedip, durumun onun için daha kötü olmaması açısından, ayağa kalkıp eve gitmem gerektiğini söyledim.

devam panpa takıpteyım

Arabaya binip eve gittim. Alkollü araba kullanmak doğru değil biliyorum ama bunu alkollü iken değil sonrasında düşünebiliyorsunuz. Her ne ise geçip eve biraz oturdum. Kitaplıktan Rüzgarın Adı isimli bir kitabı çekip koltuğuma oturup okumaya başladım. Okuyan var ise bilir çok güzel bir kitaptır. Hala da durur bende. Her neyse kitaba nasıl dalmış isem 400.cü sayfalarına vardığımda zilin çaldığını farkettim. Kitaptan kafamı kaldırıp telefona doğru baktım. Saat 11 di. Birisi bir yandan zile basıyor diğer yandan da alacaklı gibi kapıyı çalıyordu. Ayağa kalkıp kapıya doğru yürümeye başladım.

Kapıyı açtım. Kapıdaki Pınar'dı. Ağlıyordu. Daireyi nasıl bulduğu hakkında bir fikrim yoktu. Ancak onu daha sonra öğrenecektim. Pınar'ı gördüğümde ona sarıldım ve içeri aldım. Ayağım ile kapıyı kapattıktan sonra salona zütürdüm. Ağlaması kesilmemiş hatta daha da çok artmıştı. Hani böyle mal gibi kaldığınız bir an olur, bir şey yapamazsınız ya aynen o durumda kalmıştım. Birlikte koltuğa oturduk.

Ona sarıldım iyice. "Ne oldu Pınar, kim ağlattı seni" dedim. Cevap vermedi. Aklımdaki sorular ile boğmak istemiyordum onu ancak ne olduğunu öğrenmeliydim. Gidip su getirdim. "Al bak bunu iç ben de bize bir kahve yapayım. ne dersin ?" dedim. Suyu aldı. Daha sonra yanağından öptükten sonra mutfağa gidip kahve yapıp önüne koydum. "Kim üzdü benim güzel gözlümü, abin mi üzdü yoksa" dedim. Hıçkırarak kafasını evet manasında salladı. Açıkçası yapacak pek bir şeyim yoktu.Onu tanımıyordum ve abisiyle yapacağım bir konuşma ilişkimizi ortaya çıkarıp her şeyi berbat edebilirdi. O sırada bir şeyi farkettim ve cama doğru koştum. Araba evin önünde duruyordu ve ışığı açıktı. Hemen Serkan'ı aradım.
+Alo Serkan neredesin
-Senin evin önündeyim abi buyur.
+Bak Serkan ne konuştuğumuzu hatırlıyorsun değil mi ?
-Hatırlıyorum abi tamam.
+iyi o zaman arayan olursa Pınar'ı arkadaşının evine bıraktığını söyle, hatta dur bekle.
Deyip elimle telefonun mikrofonunu kapattıktan sonra Pınar'a döndüm. "Pınar bir arkadaşının adını söyle ama yakın bir arkadaşın olsun" dedim. "Deniz" dedi.
+Deniz'in yanına bıraktığını söyle.Şimdi sen de al arabayı evine git.
-Tamam abi iyi akşamlar.

Telefonu kapattıktan sonra Serkan'a kanımın ısındığını farkettim. Bir ara bir yere içmeye zütürürüm diye düşündüm. Pınar biraz durulmuş ve kahvesinden küçük yudumlar almaya başlamıştı. Yanına oturdum. "Eee şimdi anlatacak mısın ne olduğunu" dedim. Evde o kadar fazla alkol aldığı için abisi ile kavga ettiğini anlattı. Asıl konunun ben olduğunu tahmin ettim. Ancak o beni kırmamak için söylememişti.

Ooo kardesim gelmis hosgelmis

Kardeşim Sabri ile olan hikayeleri anlatacak mısın hani Damla ile beraberken il şampiyonu mu ne öyle bir şey olmuştun sabri falan onu da anlat bir ara

Birlikte biraz daha oturduk, o da artık ağlamayı bırakmış yavaştan keyfi yerine gelmeye başlamıştı. Daha sonra ayağa kalkıp evin içine bakarken içki dolabımdan tekilayı aldı. Ve dönüp "Ne dersin" dedi. "Bilmem ki ya yarın iş var hem sıkıntı olmasın". "Yönetim kurulundan biri olarak istediğim kişiye izin yazabilirim" dedi. "iyi bakalım ama önce bunun için gerekenleri hazırlayalım. " Dolaptan 4 shot bardağı ve limon çıkarıp güzelce dilimledim.Çerez ve hazır patlamış mısırı kaselere koyduktan sonra, tuzluğu aldım. Hepsini masaya koyduktan sonra ona bakarak saymaya başladım. "Tuzluk, tekila,bardak, limon ve çerez hazır. Bil bakalım ne ekgib " Sorarcasına kaşını kaldırdı. "Ohoo sen de hiç bilmiyorsun. iki şey ekgib biri müzik birisi de yüzündeki gülümseme." Duman'ın Senden Daha Güzel şarkısını açtım. Gülümsedi. Bardakları doldurdum. O gün içtik, birlikte şarkılar söyledik. Ayrıntıların çok az bir kısmı var bende. Çünkü tekila diyince duramıyorum. O gün de yine dozu abartmıştım. Uyandığım da altımda sadece boxer vardı ve pınarla yatıyorduk. Kalktım saate baktım. Saat 10'du. Çoktan geç kaldığımı farkettim. Ama izinliydim. Elimi yüzümü yıkayıp kahvaltı hazırlamaya başladım. Derken telefon çaldı. Yatak odasına gidip telefonu açtım. Pınar'da yarı uyanmış bir şekilde bir şeyler söyleniyordu. Arayan ibrahim Bey'di. Telefonu açıp "Günaydın efendim" dedim. "Günaydın brk4ever. Şirkette misin ?" dedi. "Hayır efendim bugün izinliydim. Ama akşam Pınar hanımın yanında olacağım söylediğiniz gibi." . "Şimdi sen ne yapıyorsan bırak, dün pınar evden çıkıp gitmiş. Arkadaşındaymış Serkan'ın numarasını atıyorum o seni zütürür ya da adresi alırsın her neyse artık, hadi çabuk ol ve beni haberdar et." Derken arkadan Pınar "Aşkıııım" diye uzunca seslendi içimden bir hasgibtir çektim ona dönüp sus işareti yaptım. ibrahim bey"O kim" diye sordu. "Sevgilim efendim" dedim. Gülerek "işe neden gelmediğin belli oldu. iyi ya bu da sana motivasyon olur. Pınar'ı ne kadar çabuk bulursan o kadar çabuk dönersin sevgilinin kollarına." Pınar'ı ne kadar çabuk bulduğumu söylersem ondan o kadar çabuk uzaklaşırdım oysa. "Peki efendim, iyi günler." dedim.

Pınar gidip elini yüzünü yıkadıktan sonra, kahvaltının kalanını birlikte halletik. Ballı omlet yaptım. Üniversitede öğrendiğim gizli tarifti. En azından Barış (tarifi öğrendiğim arkadaş) öyle diyordu. Barış ile de hikayelerimiz çoktur ama daha sonra bana bir binlik yaptı, ondan sonra bir daha konuşmadık. Her neyse birlikte yemeği yedik. Başımda hafif ağrı olmasına rağmen, çok da kötü değildim. Ona nasıl olduğunu sordum. Hiç olmadığım kadar iyi, dedi. Gülümsedim. O da gülümsedi. Daha sonra yemeği bitirip, kahve faslına geçtik. Zaten, tezgahın üstünde duran fincanlar, gece ayılmak için birer fincan içildiğini gösteriyordu. Ancak hiçbir şey hatırlamadığıma göre, pek de işe yaramış sayılmazdı.

Ben biraz kitap okumaya gidiyorum beyler geldiğimde devam edicem.

Park edelim

Biraz daha durduktan sonra bana, telefonu sordu. Durumu anlattım. Kafa salladı "ayrılıyor muyuz o zaman" dedi. "Bilmem ama biraz daha duralım ya böyle sonra ararım ibrahim Bey'i" dedim. "Iyi bakalım sonra ara ibrahim beyini" dedi alaylı bir tavırla. Biraz daha oturduk. Filmleri karıştırırken arada favori aşk filmimi buldum. Remember Me. Salona getirip ona gösterdim. "Ee ne o şimdi" dedi. "Film işte. Ben de izlemedim. Çok güzel diyor arkadaşlarım" diye yalan söyledim. Defalarca izlemiştim, hala da arada izlerim. Nedenini hiç bilmiyorum ama çok hoşuma gidiyor film. Her neyse filmi taktım. Pınar patlamış Mısır mı yapsak diye sordu. Evde olmadığını söyledim ve almak için üstümü giyinip dışarı çıktım.

En az 1-2 sayfalık entry girdim dıbına koyayım telefonun kablosu çıkmış internet de gitmiş dolayısıyla entry de gitti bilsem kopyalardım. Sayfa kaynağına falan uğraştım da olmadı. Şansıma...

Rezerved

Hadi burak

Eline saglik bekliyoz bro

Br4ak bekliok

Dışarı çıktıktan kısa bi süre sonra telefonum çaldı. Arayan ibrahim beydi marketin kapısında durdum ve telefonu açtım.

+ Alo ibrahim Bey
-Alo brk4ever ne yaptın?
+Efendim gittim buldum, şimdi giyinmesini bekliyorum.
-iyi tamam tamam.
+Alınca ne yapayım efendim? Şirkete mi geçireyim yoksa eve mi?
-ikisine de zütürme git biraz dolaş onunla kafası dağılsın dedi.

Gidip aldıktan sonra eve gelip Pınar'a haberi verdim. Mısırı patlattıktan sonra filmi oynattım ve ben koltuktan otururken Pınar da kucağıma kafasını koydu. Filmin ortalarında bana dönüp, "çok garip değil mi " dedi. "Garip mi? Garip olan ne ki? " dedim. "işte sen ben tanışmamız aramızda tüm bu yaşananlar, sanki güzel bir filmin senaryosu gibi" dedi. Onu öptüm ve mavi gözlerine bakarak "Umarım filmin sonunu çok uzun süre daha izlemeyiz" dedim. Filmin devamında filmi yorumlayarak izledik. Filmin sonu geldiğinde ağlamıştı, benim ise gözlerim dolmuştu ama belli etmiyordum. Çünkü o filmdeki esas oğlan ile kendimi çok benzetiyorum. Tabii tip olarak değil Pattinson gavadı sonuçta. Her neyse kalktık, o duşa girmesi gerektiğini falan söyledi. Ben de o sırada bir sigara yakıp balkona çıktım. Serkan yoktu. Daha sonra biraz daha oturup televizyon izledikten sonra Pınar'ın duştan çıktığını gördüm.