Sonra sıklaşmaya başladı, haftada 2, 3 gün içiyorduk. Bir zaman sonra etkisi azalıyordu. Bağışıklık kazanıyordum çünkü. Yetmiyordu bana, daha fazla istiyordum.
Hani uzun zaman sonra ilk kez sigara içtiğinizde başınız bir an döner ve her içtiğinizde o kafayı isteriz ya. Aynen öyleydi.
Sonra bir gün arkadaşın evi boşken farklı bir şey yapmaya karar verdik. Şişeden içecektik. Sabırsızdım. ilk kapağı ben aldım. 5 dakika sonra ikinciyi.
işte şimdi tatmin etmişti beni. Sarıp içerken çok yavaştı etkisi.
Ama bu farklıydı. Ciğerlerim patlayana kadar diplediğim duman çok farklıydı. Çok hoşuma gitmişti. Biraz oturdum. Ağzım kuruyordu. Anlamıştım hızlandığımı.
Arkadaşlarım bi yere kitlenip kalmışlardı. Arkadan gelen müziğin ritmi bizi tribe sokuyordu. ilk blues dinlemeye o zaman başladım.
15 dakika oldu ama bana 1 saat gibi geliyordu. Kalbim yerinden çıkacak gibi çarpıyordu. Aldırış etmiyordum. Kalkıp 3.yü almaya gittim.
Ortamda bir kural vardır. Yada bana öyle geliyordu. Malı getiren şişenin başındadır. O hazırlar sen çekersin. Bir zaman sonra eğer artık malı getiren kişiden bağımsız hale gelirsen kendin hazırlamaya başlarsın.
3.yü aldım. Kulağım yanıyordu. Aklım bomboş olmuştu. O an ne duyuyorsam onu düşünüyordum. Kendimi hem çok güçlü, hem de tepkisizliğimden dolayı güçsüz hissediyordum.
Dans ettik biraz, ışıklar kapalıydı, sadece bilgisayarın ışığı vardı. Gözlerimi kapattığımda içim dışıma çıkıyordu. Çok hoş hissediyordum.
O gün anladım ki ben duramayacaktım.
O günden sonra ben kendimi kaybettikçe daha da kendimi buluyordum.