1. 1.
    0
    üzücü ve şansız bir hikayedir. dinlemek isteyen panpalarım olursa anlatmaya başlarım
    ···
  2. 2.
    0
    Anlat panpa
    ···
  3. 3.
    0
    ablam gidince yine kavgalar yine aynı şeyler.. biz buna çok sinirliyken kadın bizim kızgınlığımızın üstüne gitti bir de babamdan bir çocuk peydahladı. biz bu olayı duyduğumuz zaman deliye döndük ablam geldiğinde nenemlerde kaldık. yüzlerine bile bakmıyorduk... daha evlenmeden önce sözleşmiştik çocuk yok diye
    ···
  4. 4.
    0
    kadının hamileliği boyunca sürekli nenemlerde kaldık. öz anneannemlerde yani... bu arada eşşekliğim yüzünden ayağım çatladı. ve 4 ay daha yatalak kaldım. soğuklarda gelen ağrılarımı , hastanede yattığım günleri saymıyorum... gün geldi bu çocuk doğdu. çocuk doğduğunda ablam üniversitedeydi. ben ve kardeşim babamla üvey anneme karşı cephe almıştık. ben resmen köprü görevi görüyordum bir yandan kardeşimi bir yandan ablamı idare etmek zorundaydım
    ···
  5. 5.
    0
    o kadar kafa yoruyordum ki bazen kendi kendime konuşuyordum. deliriyordum. geceleri yatamıyordum. yorgunluk ta ağrı yapıyordu tabi. başlıyodu ağrılarım tekrar. tabi beni düşünen yok herkes kendi kafasında. ben kıvranırken millet ya birbiri ile konuşmuyordu ya da kavga ediyorlardı
    ···
  6. 6.
    0
    böyle olmaz dedik ve ablam yaz tatiline gelince (kadın annesinde kalıyordu ablam tatile gelince) babamla bir toplantı yapmaya karar verdik. benle ablam aldık pederi karşımıza saydık da saydık. dinledi hak verdi falan. biz de dedik akıllandı galiba. ertesi gün kadına yetiştirmiş. kadın geldi bana çattı. sen iki yüzlüsün senle konuştuklarımızı ablama yetiştirmişsin. bilmem ne. kadın bana ablan asi ablan hırsız her şeyi sayıyordu ben de söylüyordum ablama doğal olarak. mesela kardeşime keşke anneniz ölmeseydi de senle tanışmasaydım demişti. bunu da söyledim kadın delirdi resmen
    ···
  7. 7.
    0
    okumadım
    ···
  8. 8.
    0
    bağırdı çağırdı falan filan ablam gittikten sonra da benle konuşmadı. gelir kahvaltımızı koyardı odasına geçerdi yemek vakti yemeğimizi koyardı uyurdu bu kadar. yüzünü görmezdik. kardeşim okula giderdi ben evde sap gibi tek kalırdım kafayı yerdim yanlızlıktan.
    ···
  9. 9.
    0
    bir iki arkadaşım vardı onlar da okulda oluyordu. tabi dershaneler falan yoğun oluyorlardı. bana zaman ayıramıyorlardı doğal olarak. o yüzden çok yanlızdım kimsem yoktu. ablamı arayıp konuşmak istediğimde de. ya derste oluyordu ya da ders çalışıyor oluyordu. o da konuşmuyordu yani. babam zaten yorgun argın gelip yemeği yiyip uyuyordu.
    ···
  10. 10.
    0
    yaşıtlarım yavaştan üniversite hazırlıklarına geçmişti. ablamla aramda 4 yaş vardı. yani hastalığım olmasaydı ablam daha üniversitede iken ben de gidecektim. ama bu hastalık yüzünden sadece yaşıtlarıma imrenerek bakıyordum. üniversite benim için imkansız birşeydi.
    ···
  11. 11.
    0
    bu arada üvey annemden olan bu çocuğa neden bilmiyorum çok bağlandım. eski fotoğraflarıma bakınca aynı bana benzediğini gördüm
    ···
  12. 12.
    0
    çocuk ta bana bağlıydı. annesini beni sevdiği kadar sevmiyordu o derece yani. ilk kahkasını bana attı kimin kucağında ise bana gelmek istiyordu. çocuğu artık kardeşim gibi görüyordum. ilk başta tepki vermiştim duyunca ama sonradan tepki vermemizin çok saçma olduğunu düşünüp ablamla konuşmaya karar verdim. ablam önceleri soğuk davranıyordu. ablama çocuğun suçu mu var dedim falan filan işte. sonra o da ısındı çocuğa. yani çocuk sayesinde bizimikiler barıştı
    ···
  13. 13.
    0
    çocuk şu an 7 aylık oldu. ablam üniversiteden dönecek, kardeşim ise 11 yaşında. henüz neler olacağı kesin olmasa da büyük bir sorun olacağını sanmıyorum bundan sonra. yaşayıp göreceğiz bakalım...

    hikayem bu kadardı panpalar. dinleyen dinlemeyen herkese teşekkür ederim. sadece canım sıkkındı birşeyler yazmak istedim...
    ···
  14. 14.
    0
    okudum panpa allah sabır versin
    ···
  15. 15.
    0
    @32 sağolasın panpa.
    ···
  16. 16.
    0
    neysse ablam üniversiteden yaz tatiline geldiği zamanlarda bu kadınla hep kavga ediyorduk. bütün koca 3 ay ben kardeşim ablam tek kalıyorduk babam işten eve geliyordu bizi konuşturmuyordu direk odasına geçiyordu, kadınına gidiyordu. o kadın bize yemek bile yapmıyordu her işi ablam hallediyordu
    ···
  17. 17.
    0
    okumadım
    ···
  18. 18.
    0
    biraz rahatlamıştık. babam gelmişti ve artık bizle yaşıyordu. ama sanki babam bu kadından büyülenmiş gibiydi o ne isterse yapıyordu... kardeşime bağırıyordu bana ceza veriyordu falan. ve bize annemin zamanında kesinlikle bir kez bile kızılmamış, vurulmamış veya ceza verilmemişti...
    ···
  19. 19.
    0
    anlat panpa dinlemiyoruz
    ···
  20. 20.
    0
    hatay şehrinde 95 yılında doğdum. babam ve annem akraba oldukları için bende kalıtsal kan hastalığı (orak hücre anemi) var. bu hastalığı bilmeyenler için kısaca anlatıyım. normal insanların hücreleri oval iken bizimkiler yarım hatta orak şeklinde oluyo. bu da damar tıkanıklığı, organ yetmezliğine ve erken ölüme sebebiyet verebiliyor...
    ···