1. 1.
    0
    evet beyler, toplanın anlatmaya başlıyorum
    ···
  2. 2.
    0
    az önce uyumak için yatağa girdim. ışığı kapattım tam gözlerimi kapattığım anda, bir şeylerin yolunda olmadığını hissettim. sonra,
    ···
  3. 3.
    0
    göz kapaklarımı yavaşça araladım ve pencereye doğru yöneldim. perdeyi yavaşça açtım. daha sonra pencereyi açtım. tam kafamı dışarı uzatmak üzereyken
    ···
  4. 4.
    0
    mutfak penceresinin de açık olması sebebiyle, odanın kapısı aniden büyük bir gürültüyle çarptı. 52 senelik evin emektar kapısı, zamana meydan okuyordu adeta.
    ···
  5. 5.
    0
    pencereden kafamı dışarı uzattığımda, karşı apartmanda bir gölge gördüm. ne bir insan gölgesine, ne de bir hayvan gölgesine benziyordu. ince bir ses tonuyla, merhaba merhaba diyordu bana.
    ···
  6. 6.
    0
    kafamı biraz daha pencereden çıkarttım. merhaba diyerek karşılık verdim titrek bir ses tonuyla. karşı apartmanın pembe duvarlarında gölge gittikçe büyüyordu. bütün bunlar olurken, akrep ve yelkovanın sesi gecenin sessizliğini bastırıyordu.
    ···
  7. 7.
    0
    o an farkına vardım ki, gölge 2 kat üstteki daireden geliyordu. onunla bir an önce yüzleşme fikri oluştu bir anda. görmeliydim onu. üstüme hafif bişeyler aldım ve cesaretimi toplamaya çalıştım.
    ···
  8. 8.
    0
    evin anahtarını ve eski bir fener alıp yola koyuldum. merdivenleri bazen 2'şer bazen 3'er çıkıyordum. nefes nefese, soluk soluğa kalmıştım. kalp atışlarım, 9-10 metre mesafeden duyulabilecek kadar kuvvetliydi.
    ···
  9. 9.
    0
    son birkaç basamak kalmıştı. sakin bir şekilde son merdivenleri katetmeye başladım. kapının önündeydim artık. tam zile basmak için parmağımı uzattım ve aniden
    ···
  10. 10.
    0
    karşı dairenin kapısı açıldı. yıllardır aynı apartmanda oturan ve herkesin çok sevdiği şermin teyzeydi. ayak seslerime uyanmış olacak ki, merak edip kapıyı açmıştı. ama benim aklım hala, şermin teyzenin karşı dairesindeki gizemli şeydeydi.
    ···
  11. 11.
    0
    şermin teyze, yıllardır o dairede kimsenin oturmadığını ama orada garip şeyler olduğunu söyledi. peki şermin teyze dedim. kapıyı kapattı. bu olayın peşini bırakmak gibi bir niyetim yoktu ve tekrar parmağımı zile zütürdüm. zile basmama fırsat kalmadan kapı yavaş yavaş açılmaya başladı.
    ···
  12. 12.
    0
    kapı sonuna kadar açıldı. elimdeki fenerin pili bitmek üzereydi. yavaş yavaş sönüyordu. eşikten içeri bir adım attım. ikinci adımı attım, üçüncü adımı atmak üzereyken
    ···
  13. 13.
    0
    evin kapısı aniden kapandı. artık, istesem de geri dönemezdim. evin lambaları birbir açılmaya başladı.
    ···
  14. 14.
    0
    evin tahta parkelerinde ayak sesleri adeta yankılanıyordu. kulakları sağır edebilecek bu ses beni biraz ürkütmüştü. sağdaki odaya girdim hemen. dolabın içine saklandım.
    ···
  15. 15.
    0
    odanın kapalı kapısı açıldı bir anda ve odaya girdi. sessiz kalmakta zorlanmaya başlamıştım, çünkü artık bana çok yakındı. merhaba, merhaba diyordu ve gittikçe yaklaşıyordu.
    ···
  16. 16.
    0
    o dolabın kapağını açmadan, ben onun karşısına çıkmalıydım. dolabın kapağını yavaşça ittirmeye başladım
    ···
  17. 17.
    0
    kapağı sonuna kadar açtım ve dolabın içinden çıktım. gördüğüm manzara karşısında hayretle içerisindeydim, karşımdakinin o olduğuna bir süre inanamadım.
    ···
  18. 18.
    0
    karşımda gördüğüm kesinlikle oydu. onu nerede görsem tanırdım. alt kat komşumuz ahmet amcanın geçen sene kafesten kaçan papağanı boncuk tam karşımda durmuş bana bakıyordu. omzuma kondu ve beraber ahmet amcalara doğru yola koyulduk. ahmet amca onu gördüğüne çok sevindi ve bana teşekkür etti. daha sonra eve geri döndüm ve uyumak üzere gözlerimi kapattım...
    ···
  19. 19.
    0
    @59 boş dairenin kapısı açıkmış zaten. pencereyi açık unuttukları için rüzgardan açılmış kapılar. elektrikler de gidip gelmiş.
    ···