0
Tramvayın birinde dikiliyorum; bu dünyada, bu kentte ve ailem içindeki yerim konusunda düpedüz bir kararsızlık içindeyim.
Herhangi bir konuda haklı olarak ne gibi istekler öne sürebileceğimi bile söyleyecek durumda değilim. Bu tramvayda böylece dikilip
kayışlardan birine tutunmamı, kendimi bu tramvaya taşıtmamı, insanların tramvaylar önünden kenara çekilmelerini ya da yolda sessiz yürümelerini
ya da vitrinler onunde kımıldamadan durmalarını asla savunamam.
zaten kimsenin boyle bir şey istedigi yok benden; hem isterse ne değişir.
