beyler şiir yazdım

i̇nsanlığı karanlıktan
çıkarırsın biiznillâh
karanlığı aydınlatan
güneşsin ya resulallah

sensiz ilim, sanat olmaz
medeniyet hayat bulmaz
senin gülün asla solmaz
mihenksin ya resulallah

zulüm asrı ortaçağdan
sensin güneş gibi doğan
âlemleri nura boğan
rehbersin ya resulallah

bilinmez yerlere uçtun
kâinata ışık saçtın
aydınlık bir ufuk açtın
mehtâbsın ya resulallah

bilgi çağı senden gelir
aydınlığı nûrun verir
kıymetini bilen bilir
habibsin ya resulallah

uzay çağı, bilgisayar
nice modern vasıtalar
menşei hep kur’anda var
rahmetsin ya resulallah

önem verdin tecrübeye
i̇lmi, fenni öğrenmeye
yol gösterdin ileriye
işıksın ya resulallah

seni seven bize yârdır
sensiz bize dünya dardır
her şey senin için vardır
nimetsin ya resulallah

senden aldı fikriyâtı
i̇lmi, fenni ve sanatı
faydalandı doğu batı
öndersin ya resulallah

doğru çıktı ne dediysen
on beş asır öncesinden
muhafazidül eminsin sen
âdilsin ya resulallah

i̇yilikte, adâlette
cömertlikte, asâlette
merhamette, fazilette
örneksin ya resulallah

her alanda zirvedesin
her an taze bir habersin
sen en büyük peygambersin
kerimsin ya resulallah

hâlis sevgi kaynağısın
i̇lâhi aşk ummânısın
enbiyanın sultanısın
yücesin ya resulallah

allah’tandır senin ilmin
mevhibedir engin bilgin
güzel huyun, sabrın, hilmin
ümmisin ya resulallah

dünyadaki güzellikler
teknikteki yenilikler
senden bütün iyilikler
zirvesin ya resulallah

sonsuz kudret sahibinden
bize her ne getirdiysen
i̇man ettik düşünmeden
eminsin ya resulallah

uyduk hain nefsimize
bak günahkâr hâlimize
şefaat et yarın bize
ümidsin ya resu

sen simdi gidiyorsan gibik kadin
git gidebilirsen
sen simdi itiyorsun ibiş kadın
git gidebilirsen
ama unutma yannan kadin
bir sozun var bana
tut gibi tutabilirsen

öyle dalmışız ki eğlenceye,
bir akşam yemeği -ya da bir baloydu-
en güzel kıyafetlerimizle hepimiz,
ki bazılarımızın çıplaklığıdır bu.
sizin ipeklerinizi baştan çıkarır,
dikişsiz teni onların.
yok oldular ne yazık ama kabahat bizim.
unuttuk sizleri, üzgünüz.
biz eski dünya tanrıları,

ancak hatırladık sizleri,
kavga edince hangimizin en korkulan,
ve sırf bu yüzden en yüce olanı,
olduğu üzere.
ve gerçeği görmeği teklif etti,
dürüst ve cesur -ki aynı şeydir çoğu zaman-
bir tanemiz,
ve sarktık dünyevi maviliğe,
eğildik de eğildik,
inanan tek bir kişi bulmak için.

kahpe kader ki biz yazarız onu,
bir kişi bile bırakmamış,
en ücra köşelerinde,
dağların altına da baktık,
okyanusların dibine de.
bir köyün delisine bile razıydık,
en günahkar kafire de.
sarktık, bel aşırı uzandık aşağı.

farkına bile varmadık keder ve,
ondan doğma hırsımızdan.
birimizin ayakları havalanıp,
elele düşene dek yeryüzüne.
işte böyle yitirdik cenneti,
biz eski dünya tanrıları.
birkaçımız avukat oldu.
kendi tavernalarını açanlar,
ve ispanyolca öğrenenler de var.

sanki daha mutluyuz ama siz,
siz insanların tek bir suçu var,
nasıl yaşıyabiliyorsunuz şarabın,
parayla olduğu şu dünyada.
artık ne tanrı, ne peygamber,
ne ermiş, ne aziz ne de zerdüştüm,
yere değmeden unutacak kadar geçmişi,
bir dünya adam boyu yukarıdan düştüm.

ben bir topum benekli
bir avuç tak gibi sinekli
atarsan uzağa
dönerim sana geri

ben senin beni gibebilme ihtimalini bile sevdim

soğuk ve şehirlerarası otoyollarda vazgeçtim huur olmaktan
ve makyaj çantanda bir kırmızı rujtu annen
ben seninle bir gün veyseltarhani de kim, gel sevişelim deme ihtimalini sevdim
lisenin abaza öğrencilerin ter kokan eli gibinde yıllarında
Ankarada etek altı dönemi yaşanırdı o zaman
gibmeye başladım herkesi
ve bu gibiş o kadar uzun sürdü ki en güzel karıları gibmeyi özledim sonra
bizim sibel kekillilerimiz vardı
bir de kantinde taciz etme imkanı
ter kokan arkadaşlarla kahverengi prezervatiflerde
doktorculuk oynamaya başladık
ben doktor oluyordum sen hemşire geri kalanını gibtir et
kırmızı rujlarla umut ikliminde harfler yazılıyordu iri göğüslere
ve Türk dil kurumunu gibeyim sana bişey olmasın dercesine
ağbilerimizden öğrendik bim poşetinden prezervatif yapmayı
ankarada usul usul huur yürüyordu
ve bulduğunuzu gibin diyordu haber bültenleri
oysa ankarada hiç gibişmedim ben
hiçbir kerhanede geçmedi adım
erkek çocuklarla gittiğimizde birbirimizi gibmemiz haricinde
.
.
.
ben senin beni gibebilme ihtimalini bile sevdim

@16 harikaymış *

ankara gelibolu otobüs karı dolu karıları gibe gibe gibim oldu vites kolu sallama göbeyni düşüreceksin bebeğini boşuna mı gibtim seni cumartesi geceleri

dun gece ferre seyrettim
butun kadinlar
kimse bi tak diyemedi
zira cok yalnizdim

dun sabah otobuste muallayi kistirdim
herkes beni fordcu sandi
haksiz miydilar
degillerdi

dun gece bir tepeden seyrettim seni
azize
ne de guzel soyunuyordun
dun gece beni rontcu sandilar
haksiz degillerdi

aynadan baktim da kendime
tanrim bu ben olamam
bu olsa olsa abazan bir gibiktir
aynalari kirar oldum
gayri gider oldum
bir yar vardi vefasiz cikti
elimi giber oldum

kotulukler sarmis 4 1 yanimi
hayat cilesi cekilmiyor
eskiden bir ben yeterdim kendime
simdi adriana lima bile yetmiyor

siirimin adi: doyumsuzum

özet geç pich

hayatın copy paste le geçiyo yannan sarması

adam erdi abi kaç başlıktır

fetonun lan bu şiir.

sen simdi gidiyorsun ya gibtir git
ben simdi gidiyorum ya gibtirmeden hem de
onlar da gistsin zütlerine koymadan ben kendimi gibmeden
bir ben bir gibim gidiyoruz
mına koyim

helal olsun kardisim

arkadaslar nefretle bana bakiyor
ben nefretle sana
onlar yanliş biliyor dıbına koyayim
sanki hepiniz cok dogrusunuz

her taraf muallak
her taraf huur
bu kadar da olmasin ya
her seyin bi adabi olsun