Rezzzzz

38dk sonra gelcem partlar akmaya baslamazsa anana akitirum

Rezwrve

Saat 5 oldu dotaci seni bekliyoruz

Reza zarrab

5 i 20 geçiyo artık at

At daha amk 65

Saat 6 oldu yarida birakirsan söverim aq

Rez okurum

Beyler bir sigara icip basliyorum. Yerlerinizi alin. 1 saat gec oldu. Hepinizden ozur dilerim. Gun boyunca kagida gecirdiklerimi yazacam seri sekilde. Hepinizi seviyorum *

Saat 18.06 hadi la atsana la şunları ne gaypak adamsın sen

beyler herkese iyi akşamlar dilerim. gün içinde sırf sizin için akşam düşüncelerimi toplamaya uğraşmayayım diye kağıda yazdım. şimdi girmeye başlıyorum entrileri yaklaşık 7 part halinde olacak. sizi tatmin eder umarım. sorulara gelecek olursak. sorduğunuz soruların cevabı hikayemde var. hepinize iyi okumalar dilerim sizleri seviyorum *

Lan Aq 30 kere giricem giricem dedin yaz artık

evet bu garip bir durumdu zira aklıma farklı düşünceler gelmişti kafamın içi bir kez daha ana baba günüydü. bu bir oyun muydu yoksa. ama nasıl bir oyun olabilirdi ki çok saçmaydı. düşüncelerimden bir an sıyrılıp ebrunun yüzüne baktım. çok sert duruyordu. yoksa ben onu elimde sanarken o benden çoktan kopmuş muydu. sahi biz ebruyla en son ne zaman görüşmüştük... evet en son kafede bizim mekanda. zeynepten hemen sonra görüşmüştük. o zamana dair ne hatırlıyordum... karşımda duran belki de ilerde hayatımın kadını olacak kişiyi kendini bana teslim eden belki de dünyadaki en savunmasız insanı, sevdiğim zannettiğim kadına karşı darmadağın etmiştim. o bunu hak ediyor muydu? tabiiki de hayır. aslında seven kimse hak etmiyordu. tekrar düşüncelerden sıyrılıp ebru dedim. seni dinliyorum bir an önce ne söyleyeceksen söyle git burdan diyordu. Efendim? bu duyduklarım doğru muydu? evet evet tam olarak bana bunları söylüyordu... lanet olsun ne yapmıştım ben kendi elimle bir canavar yaratmıştım. halbuki ben ne sanıyordum. evet ben ne sanıyordum ki...

Devam et köle

evet ne sanıyordum ben. darmadağın ettiğim kadının bana koşa koşa gelmesini mi umuyordum. evet tam olarak bunu bekliyordum. ama gördüklerim bunun çok ötesindeydi. hadi dedi aniden öfkeli bir sesle hadi seni dinliyorum. ne söyleyecektim ki hayır ne söyleyebilirdim bu durumda. kafamı kaldırdım gözlerinin içine baktım. evet bu onun kalkanıydı. beni bu kadar kolay silemezdi. bu fikre odaklandım. ben dedim seninle olmak istiyorum tekrardan. bunu kararlı bir ses tonuyla söylemiştim. gözleri dolmuş kalkanını yavaş yavaş indiriyordu. ve sonunda o güzel gözlerinden iri iri yaşlar dökülmeye başlamıştı. kalkanını tamamen indirmişti. şimdi hamlemi yapmalıydım ama o da ne... ebru bir savaşçı çevikliğinde kalkanını indirmiş ama kılıcını çıkarıp her seferinde kalbime saplıyordu. söylediği kelimeler benim kısa süreli felç geçirmeme neden olmuştu. tabiri caizse tabuttaki bir ölü gibi donakalmıştım. ebru o naif kız beni peş peşe beynimden vuruyordu. şu cümlelerden sonrasını duyduğumu hatırlamıyorum: sen ne ahlaksız bir insansın. beni her zaman bıraktığın yerde bulacağını sanıyorsun. hiç yüzün de kızarmıyor değil mi. beni defalarca kandırdın. başkasıyla oldun. ben seni bekleyen savunmasız ebruydum ama sen insanlıktan nasibini almamış sen...

aman allahım ben neler duyuyordum böyle. kendi elimle yarattığım bir canavrdı bu. kalbime darbeler saplandıkça. truvadaki bred pitt misali yere yığılıyordum. gözlerim dolmuştu. konuşmak istedim ama düğümlenen boğazımdan tek bir kelime dahi çıkaramdım. sonunda ebru konuşmasını bitirdi ve hadi artık git burdan dedi. bu kez çok soğukkanlıydı. evet ben savaşa kesin zafer parolasıyla gitmiş, kendinden çok emin ordu komutanı misali ben... o savaşta tüm ordusunu kaybetmiş tek başına utanç içerisinde gerisin geriye dönen ben. çıktım ebrulardan. artık ağlıyordum. ağladığım nadir zamanlardan biriydi. sarhoş olmak istiyordum. hayatımda ağzıma içki sürmemiştim. ama bu kez delice içip sarhoş olmak istiyordum. cebimden sigara paketimi çıkardım. daha yeni almış içinden bir tanesini içmiştim. yaktım sigaramı. soğuk rüzgar yüzüme yüzüme vuruyordu. rüzgar kulaklarımı cam gibi keserken benim içim yanıyordu. bunun bir çözümü var mıydı bilmiyordum. sahile indim. soğuk bankın birine oturdum. denizden çok soğuk bir rüzgar esiyordu ama umrumda değildi...

peki ya şimdi ne olacaktı... bir tak yemiştim ve şimdi ne olacaktı. ebru resmen beni terk etmişti. ben bu durumda ne yapacaktım. kafam bir kazan gibiydi. içmeden sarhoş olmuştum sanki. evet kurtarıcım meira en zor zamanlarımda yanımda olan kurtarıcı meleğim bu kez de aklıma gelmişti. bir kadın hakkında en doğru fikirleri sunacak olan yine bir kadındı. kalktığımda paketimde yalnızca iki dal sigaram kalmıştı. yalpalayarak yürüyordum. o kısımları hayal meyal hatırlıyorum. sigara almak için yolun karşısındaki büfeye büfeye geçmek için hareketlendim. bir korna acı bir fren sesi ve şimşek. ebruyla yeşillikli bir yerdeydik. üzerimde sade siyah bir damatlık onun üzerinde ise bembeyaz bir gelinlik vardı. çok mutluyduk. yeşilliğin üzerinde dans ediyorduk. ağzım kulaklarımdaydı mutluluktan. ebru da çok mutluydu. inanılmazdı. sanki rüyada gibiydim. ve sonra dotacı dotacı sesleri etrafımda bir uğultu. elimde bir sıcaklık var. hiçbir yerimi hissetmiyorum. sadece elimde bir sıcaklık var. anne diyebildim sadece. onu da belli belirsiz söylemiştim. ve sonrasında yine karanlık. hayal rüya karışımı çeşitli halüsülasyonlar görüyordum. hayal meyal hatırladığım soğuk bir yer. baya üşüyordum. sonrasında kaldırılıp sıcak bir örtünün üzerine konuldum...

Devam pampa

tekrar gözlerim kapandı. ne kadar süre geçti bilemem. bu süre zarfında hatırlayamadığım çeşitli hayal rüya ve halisülasyonlar... ve sonunda gözümü açtım. bir hastahane odasıydı burası. meira murat Abdullah hakan ebru ve sınıftan arkadaşlarım. hepsi oradaydı. boynumda boyunluk bir bacağım alçıda, kollarımda ve ellerimde morluklar, kafamda sargı, göğsümde nefes alıp verirken oluşan bir yanma. meira hemen heyecanla doktoru çağırdı. çok sevecen bir adamdı adnan bey sonrasında da birçok kez ziyaretine gitmiştim. odadan içeriye gülümseyerek girdi. ellili yaşlarda saçları beyazlamış yarı kel bir adamdı. gülümsemesi içimi ısıtmıştı. hareket edemiyordum. oooo dotacı bey dedi gülümsemesine ara vermeden. ben de bunamukabil gülümsedim. ne kadar oldu diye sordum. 2 gün olmuş kaburgalarım kırıkmış ve çeşitli yerlerimde ezikler. ayağımda çatlak ve kafam kırılmış. acı çekmeyeyim diye ameliyattan hemen sonra uyandırmamışlar. durumu nasıl diye sordu meira. doktor adnan bey tekrar gülümsedi ve gayet iyi görünüyor aslan parçası baksana dedi. iç kanamam varmış ilk geldiğimde, ama durdurmuşlar. herkes geçmiş olsun deyip çıktı. bizimkiler dışında. sordum adnan beye daha ne kadar kalırım diye. koç daha yeni geldin bir sabret dedi...