beyler çok kötüyüm lan gelin dertleşelim

moralim çok bozuk lan.gelin dertleşelim.bu kodumun dünyasında hiç bişey yolunda gitmiyor amk.sadece ben değil derdi olan herkes gelsin içini döksün amk.bu gece bütün hüznümüzü anlatıcaz tanrılara (çok entel oldu,okumayın burayı)

edit : varsa yanınızda da bi şarkı getirin,alkolünüz varsa açın,sigaranız varsa yakın.tutmayın içinizde yardırın gitsin.

https://www.youtube.com/watch?v=gFUWVUTSxH4

hikaye sonu editi : beyler çok sağolun şuku yağmuruna tutmuşsunuz inbox doldu taştı teşekkür ederim ilginiz için.amacım şuku toplamak değildi okuyanlar anlamıştır zaten bunu yine de çok sağolun.birazcık moralinizi gibtim ama en azından aklınızın ucunda bi hatıra olarak kalsın,hayatınızı şekillendirirken her ihtimali düşünmenize yardımcı olsun.

teşekkür ederim dinleyen varsa.iyi geceler. moralinizi gibtiğim için de ayrıca özür dilerim. sizlerden tek isteğim eğer birine aşıksanız, gecikmeyin söylemekte. seviyosanız gidin konuşun. sevgiliniz varsa ve seviyorsanız, kendi egonuz gururunuz için asla onun kalbini kırmayın.ne zaman son kez gözlerine bakacağınızı bilemezsiniz. sizden birinin yerinde olmayı çok isterdim inanın. cansu yanımda olsun, onunla çocuklarım olsun, ailem benle gurur duysun. hiç biri olmadı.ben herşeyimi kaybettim,siz hala elinizdeyken sahip çıkın.

köşeyi döndüler ve kayboldular el ele yürüyerek.ben dönemedim içine düştüğüm durumdan. nefesim kesildi. oturduğum yerime. ağlamaya başladım.bu benim için sonuncusuydu. ayağa kalktım hızla kaçtım ordan. anladım ki bu hayatta hiçbirşey benim için iyi olmayacak.bi panpam demişti ilk sayfadaki entrylerin birinde, cidden tanrı beni gram sevmiyor.ben mutlu olamayacağım.şu an o olayın üstünden 12 saat falan geçti, bugün 50 küsürüncü sigaramı içiyorum, alkolün haddi hesabı yok. bunları size anlattım çünkü artık içimde tutamıyordum. tutamazdım.dışarda milyonlarca ölmeyi hakeden insan varken cansumu kaybettim ben. dışarda milyonlarca mutlu olmayı haketmeyen insan varken ben içine düştüğüm bu pgibolojik koğuşlarda volta atar oldum.

bu dünya benim için bir hapishane, yaşamaya mahkumum.bu hapishane benim için yaratıldı, sürem dolana kadar da asla mutlu olamayacağım.ne cansu var artık,ne ailem,ne arkadaşlarım. daha önce dediğim gibi. masada bir tek ben kaldım.bu masada yalnız başıma öleceğim. hikayemin sonu arkadaşlar.

beyler bu zamana kadar aşktan yana hiç şansım olmadı. tipten dolayı falan değil.18 yaşında bi sevgilim oldu 2 sene çıktık,2.yıldönümümüzde gözümün önünde trafik kazasında kaybettik. şimdi 26 yaşındayım o zamandan beri hiçkimseyi sevemedim amk. hayatım gibildi resmen. beyler hiçbir kıza karşı bi duygu hissetmemek nasıl bişey bilir misiniz ? umarım bilmiyosunuzdur.

ben de intihar etmeyi düşündüm çoğu zaman. emin olsaydım eğer cansuya kavuşacağıma emin olun yapardım.ama yapamadım. çünkü biliyorum cansu bunu yaparsam asıl beni sevmeyi bırakırdı. onun sevgisini kaybetmekten hep korktum, artık aynı dünyada bulunmasak bile.

kıllarımın pgibolojisi bozuldu bi diken diken oluyo bi iniyo hızlı yaz şunu ağladım ağlıcam

bi gece cansuyu gördüm tekrardan rüyamda.bu kez kabus değil, çok güzeldi.bi bahçe içine kurulmuş restoranda otururken,o beyazlar içinde bi melek kadar güzelken. elimi tutuyordu."sevgilim" dedi birden. dondum kaldım.bu kelimeyi duymamıştım ne zamandır."kendinle alıp veremediğin ne var hayatım" diye sordu. susuyordum."seni böyle görmek güzel değil canımın içi,ben seninle mutluydum. seninle yaşadım ben. şimdi senin içindeyim ben. hayatına devam et.bırak bu kendini yolladığın sürgünü kır geç, benim için mutlu ol artık, yeterince gösterdin beni ne kadar sevdiğini. artık biliyorum, gerek yok" dedi. masadan kalktı, yürümeye başladı,son bi kez geriye baktı. gülümseyerek "kimbilir, belki bi gün karşılaşırız en güzel anlarında" dedi. kan ter içinde uyandım tekrar.

günler geçti,biz tuğçeyle gitgide samimi olmaya başladık.her günüm onla geçmeye başladı. buluştuğumuzda yanıma oturur, sağ elini sol dizimden asla ekgib etmezdi. yorulunca başını omzuma yaslar bazen uyurdu, çok içince sarhoş olur eve ben bırakırdım her seferinde üşenmeden, bazen cebimde yol param olmazdı geri dönecek. sabaha kadar yürürdüm. içten içe ondan hoşlandığımı farkediyordum ama kabullenemiyordum. cansuya bunu yapamazdım.

o zamana kadar bi kızla toplam muhabbetim 5 dakika falan olmuştur. tuğçeyle tam 3 saat aralıksız konuştuk. sohbetimiz hiç bitmesin istiyordum."benim gitmem lazım artık" dedi, istersen eve kadar bırakayım seni diye sordum, gülümseyerek olur dedi. evine bıraktıktan sonra eve vardım, yatağıma uzandım. dedim noluyo dıbınakoyayım.bi parçam tuğçeyi yanımda istiyordu.hem de deli gibi. imkansız gibi geldi, bünye kabul etmedi resmen. önce olmaz dedim kendime."olmaz, cansuya bunu yapamam".bi kaç kadeh devirdikten sonra kıvrıldım.

@70 eyvallah panpa sağolasın, sizin de sabrınıza sağlık dinlediniz o kadar

önce nilüferi, ardından cansuyu kaybettikten sonra hayatla bütün bağım koptu denebilir. yürüyen ölüden farksız değildim. gördüğüm altın sarısı saçları olan kızları cansu sandım binlerce defa, yolumu uzattım onlardan kaçmak için her defasında. geceler zaten zehir oldu.her gece rüyama girdi cansu.her gece tekrar tekrar izledim o kaza anını kafamın içinde. kimi zaman romantik bi konuşma yapardı benimle, sonunda onu öldürmemle suçlardı beni.kan ter içinde uyanırdım ağlayarak.

dinleyen varmış az da olsa devam edelim.

cafeye vardım. dıbınakoyayım bi sürü kız vardı. dedim sıçtık bunların muhabbeti çekilmez. biraz da geç kalmıştım. faruk ve nilaydan ufak bi fırça yiyerek geçtim masaya. nilay tek tek tanıştırdı herkesle beni. özellikle kızlarla daha bi candan tanıştırdı.en sonunda döndü "2 kişi ekgib, nerde bunlar" diye söylendi. muhabbet falan devam ederken ben sessizce oturuyodum masada. faruk gelip yanıma olum niye konuşmuyon erkeklere mi yürümeye başladın yoksa diye sordu. ufaktan bi sırıttım. sonra nilayın sesini duydum."işte geldiler, sonunda". kafamı çevirdim ve gördüğüm şey karşısında biraz şoka girdim tabi. durakta gördüğüm kız ve onun kumral saçlı arkadaşı.

haklı olduğunu biliyodum.ama yapacak bişeyim de yoktu. olsa bile göremeyecek kadar kör olmuş ya da gibtir etmiştim. herneyse,nilay bugünnden 1 ay önce doğum gününü kutlayacaktı. kalabalık olacak sen de gel, seni de istiyorum dedi. olur dedim.4 mart günüydü, cafeye doğru yola çıktım. otobüs için durakta beklemeye başladım, taktım kulaklığımı black label society dinliyorum.bi süre sonra biri omzuma dokundu. kulaklığı çıkardım, kıpkırmızı saçları olan bi kız. pardon dedi, buralarda kumral bi kız gördünüz mü acaba beni bekleyecekti de burda diye sordu. hayır görmedim dedim. teşekkür edip beklemeye başladı diğer köşesinde durağın.o sıra otobüs geldi ben de atladım.

bi süre sonra alışkanlık yapıyor bu durum. artık gidenlerin kalanlardan daha fazla olduğunu kabulleniyorsunuz, acı vermiyor eskisi kadar. cansuyu kaybedeli 6 yıl oldu, hala geceleri korkarım uyumaktan rüyama girecek diye. eskisi kadar uğramıyor gerçi. yine de özlüyorum onun o güzel yüzünü. kaza anını tekrar tekrar izlemek yerine bi tepenin üstünde denize karşı yanyana oturuyor olsak, rüyadan uyanırsam kendimi keserdim herhalde. neyse,geldim 26 yaşına. hala yalnızım köpek gibi. yakın arkadaşlarımdan faruk ve eşi nilay bi cafe açtılar öğrenci mekanı olsun diye. güzel bi yer. oraya takılmaya başladım kafa dağıtmak için. sabahları gidecek bi yerim yoktu çünkü.

günler geçtikçe artık daha mutlu olduğumu farkettim. acım hafifliyordu günden güne.6 yılın yükünü bırakmaya başlamıştım yavaş yavaş. herşey güzeldi. taki 6 nisan gününe kadar. nilayların cafenin balkonunda oturmuş sigara içiyordum, hava güneşliydi. gökyüzüne bakıyordum."sanırım artık düzeliyor herşey" diye iç geçirdim. tuğçeye mesaj attım, cevap vermedi. işi vardır diyip giblemedim. sigaramla beraber baharı selamlamaya devam ettim.

@13 lan dıbına koyim :( tanrı panpa seni sevmiyor reis.

@64 o umudu kaybettim be panpa tuğçeden sonra. içimde filizlenen tek umut onlaydı. arkalarından izlemek zorunda kaldığımda gitti.ha eskisi kadar koymadı tabi. hali hazırda kabullendim bu durumu.

olum ağlamayın lan içim açılsın diye yazdım arada siz de kaynadınız vallahi

panpa daha yeni okuma fırsatım oldu hikayeyi allah kolaylık versin sana , sevgilimle küsüm 2 gündür aradım şimdi buluşalım diye sevdiklerimizin kıymetini yaşıyoken bilmek gerekir seni seviyoruz panpa hiç bişey geçmiş değil bence toparla kendini

hemen elimi yüzümü yıkadım, kendime geldiğimde aynaya baktım. yüzümde gülümseme farkettim. gülümsüyordum.hayatımın aşkı,ilk aşkım, herşeyim bana son kez uğradı diye düşündüm, artık özgürdüm. beni affetmişti. hayatıma devam etme vaktiydi. telefonu aldım tuğçeyi aradım. buluşma ayarladık. yanına gittim,o gün gece yarısına kadar birlikteydik.