beyler çocukluktaki sıçma anılarımı

lazımlıkla ilk buluşmandan başla panpa, dinliyoruz.

ben yaşamadım hiç

ccc gibertmeden uyumayalim ccc

küçükken koltukların arasına girer evin yanındaki boşluğa saklanır altıma sıçardım

bunlar da böyle bi anımdır.

beyler hepinizin küçükken yolda orda burda sıçma anısı olmuştur eminim. ama benimki biraz fazla oldu galiba neyse anlatıyorum.

2. sınıfa gidiyorum o zamanlar sabahçıydık okulda saatin 7sinde okul başlardı amk. bir sabah gene uyandım okula gidicem saate bi baktım 6:45. dedim aha taku yedik. okul yakın ama o zamanlar ev dışında hiçbir yerde sıçamazdım dedim şimdi sıçarsam okula yetişemem bugünde sıçmadan gidiyim. ama karnımda sanki develer gibişiyo öyle bir ağrı var neyse koştura koştura okula gidiyorum arkadaşla beraber tam yolun yarısına geldim karnıma felaket bir ağrı saplandı ben durdum yolun ortasında. yanımdaki çocuk noldu falan dedi. sen git ben eve gidiyom sıçmam lazım falan dedim bu bin kahkaha attı yanımda bu gülünce bende böyle gülecek gibi oldum ama gülünce daha çok sıçasım geliyo başımdaki belaya odaklandım. yanımdaki çocuk okula doğru gitmeye başladı ben dönmeye çalışıyorum eve zütüme bacaklarımla kilit attım iki büklüm yolda yürümeye çalışıyorum. eve yaklaşık bi 30-40 metre kala benim ağrı daha da felaket oldu. hava soğuk ben köpek gibi terliyorum yolun ortasında. ben o ağrıyla yolun ortasında boğuşurken dayanamadım. zaten hayvan gibi bastırıyo ufak ufak donuma takları sallamaya başladım. rahatlatıcak kadar sıçıyım gerisini evde yaparım falan diyorum hala kendime. sonra o ufak takları durduramadım hayvan gibi sıçmaya başladım yolun ortasında osuruyorum falanda böyle rahatlık geliyo ama donum takla taştı. ben hala eve ulaşmaya çalışıyorum sonra evin dış kapısının önüne gelince takların bacaklarımdan aktığını hissetmeye başladım. asansöre bindim evin kapısını çaldım annem bağırmaya başladı allah belanı versin bu ne hal falan diye. ben zaten utanıyorum köpek gibi annemde niye bu kadar abarttı falan anlamadım. işte beyler o an ayaklarıma bir baktım bakmaz olaydım. tak resmen paçalarımdan akmış asansörden evin kapısına gelene kadar atın sıçması gibi ara ara taklar bırakmışım. annem kapının önünde sildi beni önce komşular falanda çıktı ben ağlamaya başladım. karşı komşuda bin bin gülüyordu hala aklımda amk kahpesi. annem bana bi banyo yaptırdıktan sonra o ruh haliyle beni geri okula gönderdi. bu olayla başlayan sıçma hikayelerim ardı arkası kesilmeden devam etti.

güldüm bin şuku

neyse ben yatıyom şimdi yarın 3-4 kere uplarım giblemezseniz anlatmam

kısa yaz entryleri de okusun millet amk o yazdığın anıyı 3 entryde anlatman lazım

rezerved

Marjinal mk

Reserved

ulan uyku tutmadı 1 tane daha anlatıyım vakit öldürelim

bu olayda 4. sınıfa gidiyordum o zaman okulun satranç takımındaydık böyle herkesin ilgi odağıydık. il çapında satranç turnuvaları oluyordu bizi aldılar zütürdüler oraya ilk gün oynadık falan 3 te 3 yaptım o gün. sonraki gün maçım sabah 10'daydı. gene sıçmaya vakit kalmayacak şekilde uyanmıştım ve tabikide ev dışında hiçbir yerde sıçamıyordum. bu turnuvanın olduğu yer bizim eve biraz uzaktı 15-20 dakika yürüme mesafesindeydi.

2. günün sabahında ben koştura koştura maça gittim. masadaki şerefsiz çocuk saati ilerletmiş tabi 10 dakika geçmişti süremden. neyse ben oturdum başladık falan çocukla aramdaki süreyide eritmeye başladım. sonra o lanet ağrı girdi karnıma burda olmaz nolur allahım şurdan kurtar beni gidicem namaz kılıcam yemin ederim bu sefer olmasın. bu esnada ben ecel terleri dökmeye başladım yine maça konsantre olmakta zorlanıyorum ama gene iyi idare edecek şekilde. maçların olduğu salondaki tuvalete sıçmaya bile razıydım ama kalkarsam süreyi kesin yetiştiremezdim. orada kalmaya karar verdim

vermez olaydım amk kararını. yukardaki koltuklarda hocalarım falan izliyo ben sıçsam garanti rezil olucam. 5-6 dakika daha sabrettim o halde çocuğun azına sıçtım dedim bari çabuk bitiriyim gideyim hemen. çocuğun sadece şahı kaldı benim at fil piyon ve şahım var. çocuk beni pata oyalarken benim sabır tükendi oturduğum sandalyeyi kıracak gibi bastırdım sandalyeye ama nafile gitmiyor amk taku. bu şekilde çabalarken çocukta hızlı oyna falan diyor benim sinirler iyice alt üst oldu. daha fazla tutamadım taku kendiliğinde çıkmaya başladı. yani tamam sıçılır da ulan ben bu kadar sıçtığımı hatırlamıyorum. donum azına kadar doldu ama bu sefer dondan dışarı çıkmadı ama ben oturur şekilde olunca tak bütün kıçıma yayıldı. o rezalet kokuyu hala hatırlıyorum amk karşımda çocuk nasıl almadı kokuyu hayret ediyorum. benim oyunla falan ilişiğim kesildi bu çocuk nere kaçarsa bende oraya oynuyorum. sonra bu huur çocuğu nası oldu anlamadım oyunu pata bıraktı. ordaki görevli geldi maçı falan kaydetti gitti işte sonra bu çocuk ayağa kalktı elini uzattı ben kalkamıyorum amk kıçımda 1 ton tak var dedim git şurdan zaten sinirim bozuk ayağı falan çektim. baktım hocam durumu sormak için aşşağı iniyo ben hemen çıktım salondan dışarı paytak paytak eve doğru yola koyuldum. yoldan geçenler bana sanki zombi görmüş gibi bakıyo amk dönüp arkalarına falan bakıyolar. sonra bende döndüm baktım kıçıma bildiğin kahverengi amk. 15 dakika da o çileyi çektikten sonra yavaş adımlarla asansöre bindim evin kapısını çaldım. annem açtı kapıyı dedi noldu niye erken geldin maçın yok muydu falan dedi. bende ara vardı çıktım falan dedim gene ağlamaya başladım. sonra annem kokuyu aldı arkama çevirdi beni. sen nasıl bir çocuksun tutamıyomusun zütünü gibi cümleler kurmaya başladı. banyoya soktu beni tokatlaya tokatlaya(hayır vursun tamamda her vuruşunda zütümdeki taklar fırlıcak gibi hissediyorum amk). her tarafımı yıkadıktan sonra o moralle gene maça gittim bu sefer azıma sıçtılar oyun oynayacak hal kalmadı bende sonraki günde gitmedim amk maçlarına

ahahahahahaha zütveren ya gece gece ahahahah

kahkaha attim bin bi tane daha anlat nick6

güldüm bin şuku anlat

ilk hikayeye hunharca güldüm şukunu verdim bin

çok güldüm huur çocuğu adamsın :D

edit: hikayelerini tuvalette sıçarken okudum. ekstra 2x zevk. tavsiyemdir beyler.