beyler çin izlenimlerimi anlatıyorum

@243 eh işte panpa yoklukta gideri var da çok işveli bakmış amk.

@220 o sanırım lan hakkaten ne adamsın bulmuşsun:)

@224 bi kaydetmem lazım hakkaten.

@227 karşim hostel deniyo bu mekanlara hep, ucuz sadece ihtiyacın olan kadar hizmetin olduğu yerler.

@gece hayatına ak diyen panpa bulamadım seni nerdesin: önce zütü kurtarmam lazım sonra her yere giderim amk.

diğer panpalarım, sürekli takip eden panpalarım çok sağolun. 1.3 milyarlık ülkede yalnız değilim amk sayenizde. en taktan anlarımda habire aklıma geliyosunuz. cidden güç geliyo, herkesi skertme isteği geliyo içime amk.

@247 öyle baktığı için aklımda yer etti zaten panpa. yokluk diye bişey yok aslında ama ilgilenemiyorum ki hatunlarla aklımda milyon tane şey var.

@233 kesinlikle yetmez panpa.

@246 keşke 25 yuan olsa. ekonomime daha detaylı giricem bugün çok düşündüm o olayları.

capsler geliyor

canlı hikaye, adeta hikayeyi yaşıyoruz yeni bir konsept.
not resepsionist kıza ne oldu panpa bağladın mı

beyler en son demiştim ki hazırlandım toplantıya gidiyorum..

bir gün önceden gabriel reyiz'le anlaşmıştık, beraber gidicez o tarafta işi var onunda, ayakkabı alması gerekiyormuş. hazırlandık çıktık. bende gerginlik had safhada hızlı adımlarla metroya gidiyoruz.

ama dıbınakoyim bende bir şımarıklık var. şimdi o şekilde analiz ediyorum yani. daha önce dedim ya kendi kendime ulan o kadar risk alınır mı.. ulan 2 huur çocuğu çinli 6-7 ay maaş verdi diye cepte 200 dolar parayla çin'e mi gelinir amk (bi de gelmeden bunlara bu ayki maaşımı orda alırım demiştim) harbi mallık başka bişey değil.

şımarıklığım ise bütün bunlara rağmen hala içimde umut var dıbınakoyim. yani toplantıya gidiyorum, gerginim ama hala umutluyum. oyun sanki tüm bunlar dıbınakoyim, 2 gün burnum sürttü diye her şey güzel olacakmış düzelecekmiş gibime geliyo bir yandan. halbuki bir gün önce gayet net kız anlattı durumu.

size bile yazmam şımarıklık aslında bu olanları. bana da yazarken film gibi geliyor dıbınakoyim. param limitli ama sonuçta hala param var, hani daha zoru görmedim... yatıyorum kalkıyorum yardırıyorum korkuyorum paylaşıyorum tekrar yatıyorum sanki uyanınca düzelecekmiş gibi.

nah düzelecek.

yurt dışında daha önce parasız kaldığım oldu, aç kaldığım da oldu. ama o zamanlar öğrenciydik, eve bir telefon ediyordum sağolsun gönderiyorlardı.

ama artık bunu yapmayacağım dıbınakoyim. saçma maceralarımı evden finanse etmeyeceğim bundan sonra.

bunun yanında bir de şu var;

bazı konularda zütüm kalkıktır. hepimizin öyledir aslında.. kafası çalışan bir bin olduğumu düşünürüm, kendi başının çaresine bakabilecek bir bin olduğumu düşünürüm, cv'me, ingilizceme güvenirim. ilerde hep başarılı, zengin biri olacağımı düşünürüm. çok görüp çok geçirdiğimi düşünürüm.

halbuki öyle değil amk.

çok gördüm çok geçirdim de bunları yaparken harcadığım parayı kendim mi kazanmıştım? hayır..

burnum gerçekten sürtmüş müydü? hayır.. paşa evladı gibi takıldım aslında..

ileride başarılı olucam, kendime çok güveniyorum da gerçekten ne tecrbübem var? hiç bir şey.. çünkü 2 sene staj yaptığım o baba frimalarda bir öğrenci için zor ama kendi hayatını kazanacak biri için çok kolay şeyler yapmıştım. öğrenci olduğum için hatalarıma müsamağa gösterilmişti. staj sırasında aldığım asgari ücreti de orda burda çarçur edip durmuştum.

o yüzden bu çin tecrübemin tek bir iyi yanı var.

o da bu kez gerçekten burnumun, zütümün sürtecek olması.

eğer ben bir gün başarılı olacaksam, burda burnum sürttüğü için olacam. burda şimdiye kadar hiç gerçekten tecrübe etmediğim yokluğu yaşayarak olucam.

sıfıra vurma endişesiyle daha fazla saldırıp, daha çok çalışarak olacam.

hayal dünyasında değil tabi. yoksa ben de istiyorum bu film mutlu sonla bitsin ama daha fazla yardırmadan olmayacak bu iş.

REZERVE ETTiM SÜPER YAZIYORSUN PANPA

şuku hagi devam et

kafamdaki düşünceleri çok iyi anlatabildiğimi düşünüyorum.

neyse.. gabriel reyizle bindik metroya gidiyoruz. bir yandan caps alıyorum: http://www.incicaps.com/r/image0282.jpg/

bir yandan kafamdan o an için sizi çıkarıp şımarıklığımı aşıp toplantıya odaklanmaya çalışıyorum...

o an aklıma geldi amk. bir önceki gün otele toplantı için giderken resepsiyondaki kıza otelin ismini çince yazdırmıştım. o kağıdı yanıma almamıştım. bu kez gabriel bir iki durak önce ineceği için de taksiciye de otelin adını yerini falan söyleyemicektim. sinirlendim kendi kendime mallığımdan ötürü.

dedim gabriel yarrağa yan bastım otelin isminin olduğu kağıdı unuttum panpa sen hatırlıyo musun?

bir iki dakka düşündü sonra hah dedi hatırladım kanka. çantasından çıkarttı defteri kalemi yazmaya başladı.. bunlar da bana hep ders amk, biz gibimizi sallaya sallaya toplantıya gidiyoruz, adam ayakkabı almaya bile sırt çantasıyla tedarikli gidiyor...

yazdı verdi sonra panpa sağolsun: http://www.incicaps.com/r/image0283.jpg/

bir de dönüş için, metroya gitmek istiyorum nasıl derim onu yazdı altına. gene zütü sağlama almıştım neyse ki..

yetiştim panpa okuyorum bende seninleyim( gaza bak amk )

indi sonra gabriel kaldım gene bi başıma.

hala salak salak caps alıyorum ben bu arada. yani size yazmaktan pişman olduğumu düşünmeyin, aksine size yazmasam pgibolojim çok daha beter olurdu çok destek oluyorsunuz tekrar sağolun. ama bu olay şeye benziyor; frenler patlamış araba bayır aşağı gidiyor, ben nasıl kurtarsam diye uğraşmayıp sağın solun fotoğrafını çekiyorum amk:)

bakın o salaklık anlarım: http://www.incicaps.com/r/image0284-2.jpg/

http://www.incicaps.com/r/image0285.jpg/

ekmek kırıntısı 2..

@259 sağol panpa:)

anlat lan zevkli oluyo pic

panpa arkandayız
şimdi senin için carry on my wayward son çalıyorum

bunu beğenen bunuda beğendi anan

sonra gittim amkdumun oteline. o yönetim kurulundan dediğim bin lobide bekliyor. bizim kız yok meydanda, benim stil çalışan başka bir bin var ingiltere sorumlusu o da. o da geldi artis artis yanımıza oturdu amk. havadan sudan konuşuyoruz, kız yok daha meydanda..

biraz sonra o da geldi. yemeğe gideceğimiz yere geçicez, o da otelin hemen yanında otopark gibi bi yer var, onun arkasında da bi restoran.. gittik girdik içeri. bizim takımın geri kalanı yemeğe çoktan başlamış. hatta aralarında daha önceden online toplantı yaptığım tanışmış olduğum kişiler var. ilk defa görüyorlar beni karşılarında.. bir hoşgeldin bile yok amk. biletim kesilmiş çoktan belli, artık ne konuştularsa nasıl anlaştılarsa...

aralarında daha önceden tanımadığım bi kaç eleman vardı, onlarla tanıştık az buçuk sohbet ettik. ben gene çubukları gibim gibi tutarak yemeye çalışıyorum. köfte gibi bişey vardı ortada ondan aldım bi kaç tane, ama yiyince tadı köfte gibi değil abuk subuk bişey. pilav var tuzsuz klagib.. masanın ortasında bi dalgametre var, dönebiliyor, yemekler onun üstünde habire dönüp duruyor bu. gözüm neyi kestiyse aldım amk çubukla. gene o balıktan vardı bu kez şekersiz ondan baya yedim..

yemeğe önceden başlamış olanlar bitirdi gibtir oldu gitti. en son masada ben, yönetimdeki çocuk ve kız kaldık.